Ιστορίες ζωής και άγνωστες πτυχές εκείνων που ξεχώρισαν από όλους τους ανθρώπους και έγιναν οι άριστοι του είδους μας.
Η ομορφότερη γυναίκα του ελληνικού σινεμά που ταξίδεψε για πάντα Αύγουστο, στα αιώνια καλοκαίρια που λάτρεψε, τόνιζε -δικαιωματικά- πως «εγώ αγάπη μου, γεννήθηκα σταρ» […]
Τα θαυμάσια πράγματα που έκαναν σε κοινωνική αποστασιοποίηση, ή απλά μένοντας σπίτι οι Σαίξπηρ, Φρίδα κάλο, Beatles, Νεύτων, Δάντης, Φρόιντ, Ουγκό, Σιμόν Μποβουάρ, Πικάσο… γιατί δεν υπάρχει περιορισμός για την ελεύθερη σκέψη και τη δημιουργία
[…]
Η ωραιότητα μιας σπουδαίας κυρίας, σεμνής, πότνιας, βασίλειας, όπως οι Χαριτες στην αρχαιότητα, που δεν ξεπεράστηκε ακόμη […]
Ήθελε να την θυμούνται ως η «τραγουδίστρια με την φυσαρμόνικα», μια άχρονη γόησσα, σα φακίρισσα όπου η αχνιστή καψούρα, το ντέρτι, ο πόνος, το τέλος, υπακούνε σαν δηλητηριώδη φίδια στην δική της φωνή της μόνο […]
«… Δεν φοβήθηκα ποτέ τον θάνατο και ούτε τον φοβάμαι. Είμαι απόλυτα προετοιμασμένος. Με περιμένει και μένα αυτό το μικρό, ταπεινό νεκροταφείο, που έχει δεχθεί ήδη τη Μαρίκα, με θαυμάσια θέα…» […]
Στιγμές πολέμου, ορφάνιας, με σφαίρες σε λάθος στόχο, παιδιά θαμμένα ζωντανά, εγκαταλειμμένα μωρά σε ζωές που έμοιαζαν έντονα χρωματιστές αλλά δεν ήταν -και ποια είναι άλλωστε! […]
Σχιζοφρένεια, άγρια εγκλήματα, σκοτωμένοι αρραβωνιαστικοί, εξορίες, ξύλο, βασανισμοί, μοναξιά και άλλα τόσα που μπορέσαν να σηκώσουν και να συνεχίσουν να λάμπουν εκείνες που αγάπησε η σκηνή […]
…μόνο να επικοινωνήσω την βαθιά μου ανάγκη να μιλήσω με ευθύνη και τέχνη για όσα με καίνε, για όσα δεν μιλάει κανείς, για όλους εκείνους που σωπαίνουν, ναι, θέλω να μιλήσω εγώ […]
«Το έπ’ έμοι, ενόσω ζω, και αναπνέω καί σωφρονώ, δεν θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν, καί να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη» – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης […]
Στιγμές, σκέψεις, άνθρωποι, έρωτες, ρόλοι ενός θρυλικού ηθοποιού που ζητούσε συγνώμη απ το κοινό, αν πίστευε πως δεν έπαιξε καλά […]
Copyright © 2019 Spotlight Post All Rights Reserved