2 Νοεμβρίου του 1938. Ο κόσμος βυθίζεται στη φτώχεια με την Παγκόσμια Οικονομική Ύφεση. Στην Γερμανία οι Ναζί βρίσκουν δικαιολογία για να κινήσουν την αποτρόπαια Νύχτα των Κρυστάλλων τους, το φρικαλέο πογκρόμ ενάντια των Εβραίων. Την ώρα που η Ουγγαρία προσαρτά με βία τη Νότια Σλοβακία, δείχνοντας πως ο μεγάλος πόλεμος ετοιμάζεται, στην Αθήνα, γεννιέται η Σοφία – Μαργαρίτα – Βικτωρία – Φρειδερίκη του Οίκου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν – Σόντερμπουρκ – Γκλύκσμπουρκ. Η γέννηση της γίνεται στα διώροφα ανάκτορα των 1.200 τετραγωνικών του Παλαιού Ψυχικού, σε ένα περιβάλλον όλο κρύσταλλα, βαριά έπιπλα, χρυσό και μετάξι.
Ω! Ναι είναι μέλος της παλαιότερης ευρωπαϊκής βασιλικής οικογένειας, απόγονος της βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου και το πρώτο παιδί του -τότε, ακόμα- διαδόχου του θρόνου της Ελλάδας, Παύλου και της συζύγου του πριγκίπισσας του Αννόβερου και της Ελλάδας, Φρειδερίκης. Το 1940, εκεί, στο Ψυχικό, θα αποκτήσει έναν αδελφό, που μέλλεται να γίνει, για λίγο βασιλιάς, τον Κωνσταντίνο, που θα αγαπά πάντα υπερβολικά και που πάρα τα πρωτόκολλα και την εθιμοτυπία, θέλει να παίρνει αγκαλιά και να τον φροντίζει η ίδια!
Τα ασυνήθιστα παιδικά χρόνια μιας σιωπηλής πριγκίπισσας
Φυσικά, είναι κατάξανθη με γαλανά μάτια, ανάμεσα σε έναν λαό σκουροκέφαλο με βλέμματα καστανά, όλο κρυφή επιφύλαξη για τους τίτλους και την πορφυρογέννητη μοίρα της. Και ενώ η βασιλική της οικογένεια διατράνωνε πως «Folkets kærlighed, min styrke» στα Δανέζικα, ήτοι «Ισχύς μου η αγάπη του λαού» μεταφρασμένη εμβληματική φράση για τον θυρεό της Ελληνική μοναρχίας, ο ανυπότακτος αυτός λαός, είχε πάντα μια άλλη συναισθηματική φόρτιση, που μόνο «αγάπη» δεν θα χαρακτηριζόταν. Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Σοφία νιώθει νωρίς, πόσο διαρκώς ασταθής είναι η βασιλεία στην Ελλάδα και ο κόσμος όλος εύθραυστος. Η βασιλική οικογένεια μεταφέρεται στην Αίγυπτο και στη Νότια Αφρική. Οι πρώτες εικόνες της έχουν να κάνουν με άμμο, ζέστη, ζόφο θανάτου, νικών και ηττών στρατιών. Το 1942, στο Κέιπ Τάουν, θα αποκτήσει μια αδελφή, την Ειρήνη, που θα ζουν αχώριστες, μέχρι σήμερα, μαζί. Εκεί, επίσης θα γνωρίσει αυτήν που έμελλε να γίνει η καλύτερη της φίλη, την εξαδέλφη της Πριγκίπισσα Τατιάνα Ράτζιβιλ, κόρη του πρίγκιπα Ντομινίκ Ράτζιβιλ της Λιθουανίας και της Πολωνίας και της πριγκίπισσας Ευγενίας της Ελλάδος, εγγονής του πρίγκιπα Γεωργίου και της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη, μαθήτριας και συνεχίστριας του Σίγκμουντ Φρόιντ.
Μα, η Σοφία είναι πια, πίσω στην Ελλάδα, που αρχίζει ένας ακόμα πόλεμος, αυτή τη φορά ακόμα πιο αβυσσαλέα οδυνηρός. Εμφύλιος! Η χώρα χύνει αίμα, πεινά, πονά, κρυώνει, ορφανεύει, βασανίζεται. Και προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί μέσα από τα ερείπια και θάνατο. Ο φιλόμουσος και καλλιεργημένος πατέρας της είναι πια ο βασιλέας Παύλος, διαδεχόμενος τον άτεκνο αδελφό του Γεώργιο. Η μητέρα της, η ωραιότατη, φιλόδοξη, αρχηγική Φρειδερίκη αναδεικνύεται σε αμφιλεγόμενη Ιστορική μορφή και μια από τις πιο μισητές φιγούρες του λαού. Μα ως μητέρα, ήταν πάνω απ όλα αυστηρή ως Γερμανίδα. Σε μια Αθήνα πια, σε ένα άλλο σύμπαν, σχεδόν, απ την ζοφερή πραγματικότητα του λαού, όπου τα ανάκτορα και οι φαντασμαγορικοί χοροί τους, μπλέκονταν με τον Εμφύλιο και τις διώξεις των αριστερών της χώρας, τα μεγάλα κοσμικά πάρτι και τα αρμάτες στον Βασιλικό Ιστιοπλοϊκό όμιλο. Η εμβληματική κοσμική grand dame Μαρλεν Καρέρ, στην αυτοβιογραφία της «Η ζωή ένα πάρτι», θυμόταν της Σοφία, που ήταν αχώριστες παιδιά, σαν ένα γλυκό κορίτσι, που έμενε σιωπηλό, που διάβαζε πολύ, που δεν αγαπούσε τις συγκρούσεις. Άκουγε και δέχονταν την γνώμη των άλλων. Ρωτούσε για ό,τι δεν ήξερε. Αγαπούσε τα μωρά και συμπονούσε τους ηλικιωμένους.
Είχε μεγάλη ευκολία στις ξένες γλώσσες και μιλούσε απταίστως εκτός από ελληνικά αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Με την Μαρλέν μένουν πολύ κοντά και η οικογένεια της επιτελεί επί των τιμών συνοδούς της βασιλικής οικογένειας, άρα μπορούν τα δυο κορίτσια να παίζουν μαζί, στους βασιλικούς κήπους και στα σπίτια τους. Κάποτε, θα κρυφτούν στα διαμερίσματα του βασιλιά Παύλου, κατασκοπεύοντας τον, κάτω απ τον κρεββάτι του. Ο μονάρχης δεν επιθυμούσε κανέναν να τον βοηθά με την ενδυμασία του και απολάβανε το μπάνιο μόνος. Βγήκε λοιπόν απ αυτό γυμνός -πως αλλιώς;- και στάθηκε στο κέντρο του δωμάτιο του για να σκουπιστεί. Την ιδιωτική στιγμή τάραξαν τα πνιχτά γέλια απ τις δυο φιλενάδες κάτω απ το κρεββάτι. Έντρομος γύρισε στο μπάνιο και ανέλαβε η Φρειδερίκη να τις τραβήξει με βία απ την κρυψώνα τους και να τους δώσει από ένα γερό χαστούκι, για να μάθουν! Σκαμπίλησε με δύναμη την δική της κόρη, αλλά και την Μαρλεν Καρέρ, το ξένο παιδί!
Εφηβεία, νιότη και… Βουγιουκλάκη!
Στην εφηβεία της η Σοφία, σε αντίθεση με τον θυελλώδη και παράφορο χαρακτήρα της μητέρας της, της βασίλισσας Φρειδερίκης, θα αναπτύξει έναν μειλίχιο εαυτό, χαμηλών τόνων, με εσωτερικότητα και μια αξιοπρεπή στάση και με μια αίσθηση θλίψης για τα κακά του κόσμου. Κοντινή πια με την αδελφή της την Ειρήνη, αγαπά την μουσική αλλά δεν έχει έφεση βιρτουόζου όπως εκείνη, και αν και παρακολουθεί τις ανησυχίες της για τις ανατολικές φιλοσοφίες και τον Ινδουισμό, που θα ασπαστεί αργότερα, η ίδια κρατά αποστάσεις. Η Σοφία προτιμά τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και τον Ρωμαιοελληνικό πολιτισμό. Είναι μάλιστα αυτή, που απ το πάθος της παρασύρει και την Ειρήνη και με την βοήθεια της Θεοφανώς Αρβανιτοπούλου δημοσιεύουν την έρευνά τους “Αρχαιολογικά ποικίλα”, το 1960. Σπουδάζει οικότροφος στην αυστηρή σχολή του Ζάλεμ. Βρεφοκομία, Μουσική και βέβαια Αρχαιολογία.
Εργάζεται στο ίδρυμα Μητέρα, όπου ξεχνιέται συχνά, περνώντας μέρες αλλά και νύχτες στην προσπάθεια της να περιποιηθεί τα ορφανά ή εγκαταλειμμένα βρέφη. Η Μαρλεν Καρέρ θυμόταν πως δεν το έκανε ως καθηκον στα πλαίσια της εικόνας της ως πριγκίπισσας, αλλά χωρίς να το δημοσιοποιεί, αφοσιωνόταν σε πρακτικές δουλειές με τα παιδιά. Κάποια στιγμή, η μητέρα της, επισήμανε πως πρεπει να επιστρέφει απ τη δουλειά της νωρίτερα, όχι μόνο γιατί δεν ήταν σωστό να λείπει τόσες ώρες, αλλά και γιατί διατάρασσέ το πρόγραμμα των εργαζομένων, που δεν εγκατέλειπαν τις βάρδιες όσο η πριγκίπισσα ήταν εκεί. Της άρεσε πολύ η Αλίκη Βουγιουκλάκη, έβλεπε τις ταινίες και έπαιζε στο πιάνο τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που εκείνη ερμήνευε στο σινεμά. Μαζί με τον Κωσταντίνο και την Ειρήνη, πήγαν στο θέατρο για να δουν την παράσταση «Τόπο στα νιάτα», όπου σημαδότησε την αρχή του ειδυλλίου του διαδόχου τότε, με την εθνική σταρ, κάνοντας έξαλλη την Φρειδερίκη.
Η Σοφία στέκονταν σιωπηλή, ανθεκτική και ήρεμη απέναντι στα ξεσπάσματα της μητέρας της, που είχε ήδη, σχέδια για τη ζωή των παιδιών της. Ήθελε ή όχι, έπρεπε να πράξει το καθηκον της. Να παντρευτεί αυτόν που οι βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης θα επέλεγαν και να ζήσει όλο τον καιρό της φέροντας το βάρος του στέμματος της, ακόμα και αν αυτό κάποτε βάρυνε ως τόνοι σιδήρου. Και η Φρειδερίκη είχε ήδη, αποφασίσει να την κάνει βασίλισσα!
Ένας πριγκιπικός έρωτας
Τον Αύγουστο του 1954, η Φρειδερίκη οργανώνει την πολύκροτη, τεράστιας δημοσιότητας κρουαζιέρα για γαλαζοαίματους γαμπρούς και νύφες, πρίγκιπες, πριγκίπισσες και διαδόχους με το πλοίο «Αγαμέμνων». Ήταν ένα καλοκαίρι στη θάλασσα, που παρακολουθούσαν όλα τα έντυπα της εποχής, που όπως σημείωνε ο Ρολάν Μπαρτ οι μονάρχες «προσποιούνταν τον ρόλο των κοινών θνητών», διασκεδάζοντας με την αντίφαση των δανεικών ρόλων τους. Ξυπνούσαν εργάσιμες ώρες, ξυρίζονταν μόνοι τους, ντύνονταν με μοντέρνα κανονικά ρούχα και ερωτεύονταν τάχα, όπως όλοι οι νέοι, αν και ήταν όλοι συγγενείς μεταξύ τους, σύμφωνα τις συνήθειες της γαλαζοαίματης καταγωγής, «υπεροχής» και κατεκτημένης εξουσίας τους. Για τον Μπαρτ είναι μια αλλόκοτη κιβωτός εξουσίας μοναρχών, που προσποιούνται τους «κοινούς θνητούς» στην ουσία διασκεδάζοντας αρρωστημένα εις βάρος τους. Ούτε εκεί όμως, στο υπέροχο αιώνιο μπλε του Αιγαίου, ούτε έτσι, ντυμένοι σαν τους άλλους, δεν σταμάτησαν να ασκούν πολιτική και να κρίνονται για αυτή. «Ο Κόμης των Παρισίων εγκαταλείπει τον “Αγαμέμνονα” και ξαναγυρίζει στο Παρίσι για να “επιβλέψει” την καλή λειτουργία της Οργάνωσης της άκρας δεξιάς CED, και ο νεαρός Χουάν της Ισπανίας στέλνεται επειγόντως στην πατρίδα του για να στηρίξει τον ισπανικό φασισμό» γράφεται. Ο τελευταίος όμως, ο γιος του Χουάν των Βουρβόνων και της Βατεμβέργης, κόμη της Βαρκελώνης, και της Μαρίας δε λας Μερθέδες των Βουρβόνων – Δύο Σικελιών, έχει προλάβει να φλερτάρει με την Σοφία. Συναντιούνται ξανά στο γάμο του Αντόνιο των Βουρβόνων με την Ελίζαμπεθ ντε Βούρτεμπεργκ. Ζευγάρι επίσημα γίνονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960, όταν η οικογένεια του Χουάν Κάρλος είχε προσκληθεί σε δείπνο στο γιοτ της Φρειδερίκης και του Παύλου για να γιορτάσουν τη νίκη του Κωνσταντίνου στην ιστιοπλοΐα.
Λέγεται πως η Σοφία του επέβαλε να ξυρίσει ένα μικρό μουστάκι, χιτλερικού τύπου, που είχε αφήσει τότε και δεν της άρεσε καθόλου. Το 1961, ο Χουάν Κάρλος είχε αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε και είχε εγκατασταθεί στο ανάκτορο της Θαρθουέλα στην Ισπανία. Ο δικτάτορας Φρανθίσκο Παουλίνο Ερμενεχίλντο Τεόδουλο Φράνκο Βααμόντε, ή στρατηγός Φράνκο σκέτο, απόλυτος ηγέτης της Ισπανίας, έπειτα από τον αιματηρό εμφύλιο, επέλεξε τελικά για διάδοχό του στην εξουσία τον Χουάν Κάρλος, παρακάμπτοντας τον πατέρα του. Η Φρειδερίκη, κινήθηκε αστραπιαία, προσκαλώντας την οικογένεια του Χουάν Κάρλος στο Μον Ρεπό. Λίγο αργότερα, ο Χουάν Κάρλος, σε ένα γεύμα στο Beau Rivage στη Λοζάνη πέταξε στη Σοφία ένα πολυτελές κουτάκι με ένα δαχτυλίδι, λέγοντάς της “Σόφη, πιάσ’ το!”. Έπεσε στο φόρεμα της, όπως καθόταν. Όχι, η Φρειδερίκη δεν ήταν εκεί, να το πιάσει πηδώντας στον αέρα!
Η προίκα στον Χουάν Κάρλος, που πλήρωσε ο ελληνικός λαός!
Να τον αγάπησε; Να ερωτεύτηκε η τρυφερή, λεπτεπίλεπτη, εσωστρεφής πριγκίπισσα, που προτιμούσε να δουλεύει ως τροφός με ορφανά βρέφη, αυτόν τον πομπώδη, επιλεγμένο από έναν αιμοσταγή φασίστα, πρίγκιπα, ακόμα, Χουάν Κάρολο Αλφόνσο Βίκτωρ Μαρία; Θα χε άλλωστε και καμία σημασία η αγάπη της; Μέτραγε μόνο, πως θα γινόταν βασίλισσα της Ισπανίας των 49.000.000 κατοίκων, της πολυπολιτισμικότητας, της φυσικής πανδαισίας και της μοναδικής μουσικής, χορευτικής, αρχιτεκτονικής, καλλιτεχνικής τέλος πάντων, ομορφιάς. «Θα είμαι βασίλισσα μέχρι το θάνατό μου» θα πει δεκαετίες αργότερα, φτάνοντας προς τη λήξη της προσωπικής της βόλτας στη ζωή, «έστω και εάν δε βασιλεύω πια. Έστω και αν βασιλιάς είναι ο γιος μου ή ακόμη και αν με εξορίσουν. Α, και το να είμαι βασιλομήτωρ, δεν μου αρέσει καθόλου! Ούτε βασιλομήτωρ, ούτε σύζυγος ή χήρα του βασιλιά. Απλώς, βασίλισσα Σοφία!».
Πριν απ αυτό, γινεται ένας αρρεβώνας! Είναι 14 Δεκεμβρίου του 1961, η ημέρα των 60ων γενεθλίων του βασιλιά Παύλου. Υπό την παρουσία 35 πριγκίπων , της κυβέρνησης και λογιών επισήμων, “το ευτυχές πριγκιπικόν ζεύγος» ανταλλάσσει δαχτυλίδια και όρκους συντροφικότητας στα Ανάκτορα των Αθηνών. Η Ελλάδα ζει για άλλη μια φορά, έναν πνιγηρό κυκεώνα δυσεπίλυτων οικονομικών προβλημάτων και πολιτικών, συγκρούσεων. Μετά τις εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961 ο Γεώργιος Παπανδρέου έχει κηρύξει τον Ανένδοτο.
Ο πολιτικός φανατισμός, το μίσος, ο διχασμός βγάζουν για άλλη μια φορά διχαλωτή γλώσσα, σκορπίζοντάς θανατηφόρο δηλητήριο. Η βασίλισσα Φρειδερίκη απαιτεί να δοθεί, από το ελληνικό κράτος, προίκα στην πριγκίπισσα Σοφία και πάμπλουτα δώρα. Θέλει να βρεθούν λεφτά για να διοργανωθεί ο πιο πλούσιος βασιλικός γάμος της σύγχρονης Ιστορίας, να εντυπωσιάσει με χλιδή και με μεγαλοπρέπεια. Ο Γιάννης Κάτρης στο βιβλίο του «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα» γράφει πως: «Για την εκμαίευση πλούσιων δώρων απλώθηκε ένα πυκνό και πιεστικό δίχτυ εντός και εκτός της Ελλάδας. Οργανώσεις, ιδρύματα, τράπεζες, οργανισμοί, σχολεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, βρεφοκομεία, νοσοκομεία υποχρεώθηκαν να αποστείλουν δώρα. Όλοι επίσης οι προσκληθέντες γαλαζοαίματοι (έκπτωτοι και εν ενεργεία) εφοπλιστές, βιομήχανοι και άλλοι εχάρισαν ένα πραγματικό βουνό από κοσμήματα και πολύτιμους λίθους. Η Αγγλίδα δημοσιογράφος κ. Ρεντ έγραψε ότι “τα δώρα που απεστάλησαν στους νεόνυμφους ήταν τόσο πολλά, ώστε να τους διατηρήσουν βαθύπλουτους σ’ όλη τους τη ζωή”. Μερικές εβδομάδες πριν από τους γάμους, η βασίλισσα Φρειδερίκη με τη Σοφία πήγαν στο Παρίσι και στο Λονδίνο για “ψώνια”. Όταν γύρισαν, κάποιος αδιάκριτος δημοσιογράφος στο αεροδρόμιο είχε την υπομονή να μετρήσει 120 βασιλικές αποσκευές. Και επειδή έγινε θόρυβος στον Τύπο εξεδόθη ανακοίνωση του βασιλικού αυλαρχείου που διευκρίνιζε ότι οι 120 βαλίτσες περιείχαν δώρα ομογενών (εφοπλιστών) του Λονδίνου προς τη μελλόνυμφη πριγκίπισσα». Η Φρειδερίκη ζητά από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή το εξωφρενικό για την εποχή ποσό των 9εκατ. δραχμών ως προίκα «απαλλασσόμενο από κάθε φορολογία». Ο Καραμανλής διαφωνεί. Φέρει το θέμα στη Βουλή. Η Ένωση Κέντρου και ο Γεώργιος Παπανδρέου, αποχωρούν.
Ο Ωνάσης στέλνει μια επιταγή 300.000 δραχμών. Ο Καραμανλής την επιστρέφει. Μάταια αγωνίζεται. Η Φρειδερίκη κερδίζει σε όλα τα σημεία και παίρνει ό,τι θέλει. Οργή, συγκρούσεις και πολυπληθείς διαδηλώσεις! «Προίκα στην Παιδεία και όχι στη Σοφία» φωνάζουν στους δρόμους. Η κυβέρνηση Καραμανλή τελικά πληρώνει κυριολεκτικά τη βασιλική νύφη και πέφτει στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1963. Το παλάτι χάνει και το τελευταίο κοινωνικό έρεισμα που ίσως είχε. Ήταν ολοφάνερο πως θεωρούσαν ότι τα ταμεία του κράτους τους ανήκαν και αδιαφορούσαν για τα οικονομικά προβλήματα του λαού, που ζούσε σε θλιβερές συνθήκες!
Ω! Τι ωραίος γάμος!
14 Μαΐου 1962. Ο γάμος! «Ήταν μια μέρα ηλιόλουστη και η Σοφία ήταν όμορφη. Το νυφικό της ήταν ένα δαντελλένιο όνειρο. Τη μακριά ουρά κρατούσαν 6 παράνυμφοι. Έξη νέοι κρατούσαν τα στέφανα επάνω από τα κεφάλια του νεαρού ζεύγους. Ο σύζυγός μου στεκόταν πίσω από τη Σοφία και τον Χουανίτο και, σε μια ορισμένη στιγμή της τελετής, πήρε τα δύο στέφανα και τα διασταύρωσε τρεις φορές επάνω από τα κεφάλια τους. Το θέαμα ήταν συγκινητικό. Από τους εξώστες έπεφταν επάνω στο ζεύγος και στο εκκλησίασμα ροδοπέταλα, που μέσα στο λαμπρό φως, έμοιαζαν σαν χιονονιφάδες…» γράφει η Φρειδερίκη στα απομνημονεύματα της, αποσιωπώντας οτιδήποτε άλλο. Σαν παραμύθι! Γίνονται δυο τελετές, μία στον Καθολικό Ναό του Αγίου Διονυσίου και μια άλλη στην Μητρόπολη των Αθηνών. Και οι δυο ναοί είχαν στολιστεί με 80.000 τριαντάφυλλα! Καλεσμένοι ήταν 32 εν ενεργεία βασιλιάδες και πρίγκιπες και 109 εστεμμένοι ή πρίγκιπες έκπτωτοι. Στα τραγελαφικά της υπόθεσης, καλεσμένος που πλήρωνε ο ελληνικός λαός την βασιλική διαμονή ήταν και κάποιος διεκδικητής του μη υπάρχοντος Θρόνου της Βραζιλίας! Από την πλευρά του γαμπρού παρέστησαν 3.000 Ισπανοί αριστοκράτες!
Η Οριάνα Φαλάτσι είναι στην Αθήνα απεσταλμένη του περιοδικού Europeo και γράφει: «Ατενίζοντας την πομπή είχες την εντύπωση ότι ήταν αδύνατο να συμβαίνει στο 1962, στην εποχή που άνθρωποι ντυμένοι με στολή από αμίαντο βουτούν στο διάστημα για να φτάσουν στη Σελήνη. Ποιος όμως από την αριστοκρατία σκεπτόταν ότι θα μπορούσε κανείς να πατήσει στη Σελήνη; Υπό ορισμένες προϋποθέσεις ζει κανείς τόσο καλά πάνω στη Γη». Η Σοφία ξεκινά την έγγαμη ζωή της χωρίς ευχές απ τον ελληνικό λαό, μα μέσα σε ένα βουερό περιβάλλον αντιδράσεων και δυσαρέσκειας. Ούτε στην καθολική Ισπανία όμως, την καλοβλέπουν! Είναι Ορθόδοξη! Δεν μιλά Ισπανικά! Δεν είναι δικιά τους!
Μετά τον γάμο, ασπάστηκε τον Καθολικισμό και παραιτήθηκε των δικαιωμάτων της στον ελληνικό θρόνο. Θα πει πριν από λίγα χρόνια, τι της λείπει απ’ την Ελλάδα: «… η θάλασσα. Μου λείπει κάθε μέρα. Η θάλασσα, το νερό είναι το ζωτικό μου στοιχείο. Είμαι του Αιγαίου! Και όταν κοιτάζω πίσω στο χρόνο, βλέπω τη ζωή μου σαν τα αφρισμένα χνάρια ενός καραβιού που πλέει ανάμεσα σε δύο θάλασσες»… Μα τα πιο μεγάλα κύματα δεν έχουν σηκωθεί ακόμα!
Σκηνές από έναν -βασιλικό- γάμο
Δύο μέρες μετά το θάνατο του Φράνκο, το 1975, ο Χουάν Κάρλος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας και η Σοφία βασίλισσα. Απέκτησαν τρία παιδιά, τις πριγκίπισσες Έλενα και Χριστίνα και τον πρίγκιπα Φελίπε, σημερινό βασιλιά της Ισπανίας. Κι όμως! Έχουν χωρίσει από κλίνης, ήδη, από το 1976. Ενώ ο Χουάν Κάρλος οδηγεί παρά τις προβλέψεις, την χώρα στον εκδημοκρατισμό και καταπνίγει προσπάθεια πραξικοπήματος, μπλέκεται σε σκάνδαλα οικονομικά και φορολογικά, ενώ μια πληθώρα ερωτικών εξωσυζυγικών σχέσεων βλέπει το φως της δημοσιότητας. Γινεται λόγος για περισσότερες από 1.500 ερωμένες, που ανάμεσα τους βρίσκονται η ηθοποιός Μπάρμπαρα Ρέι, η φωτογράφος Γκούεσα Καμπίλλο, η επιχειρηματίας Σολ Μπατσαράτς. Ακόμα πως και η Νταιάνα, η πριγκίπισσα της Ουαλίας, λέγεται πως υπέκυψε στο φλερτ του Δον Ζουάν, βασιλιά Χουάν! Οι φήμες, επίσης επιμένουν πως η Βάνα Μπάρμπα, το 1992 μετα το θρίαμβο του Mediterraneο, βρέθηκε στη Λοζάνη προκειμένου να περάσει από οντισιόν για την ταινία του Τζέιμς Μποντ «Golden Eye» με πρωταγωνιστή τον Πιρς Μπρόσναν, όπου ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος παρέδιδε γη και ύδωρ για την ερωτική προσοχή της!
Το τεράστιο σκάνδαλο όμως, ξεσπά όταν η Ισπανία, βυθισμένη -κι αυτή!- στην οικονομική κρίση, ανακάλυψε πως ο βασιλιάς βρίσκονταν σε ένα πολυδάπανο και υπερπολυτελές σαφάρι ελέφαντα στη Μποτσουάνα με τη γερμανικής καταγωγής Δανή καλλονή Κορίνα Λάρσεν, με την οποία είχε πολύχρονη, παθιασμένη ερωτική σχέση. Την είχε εγκαταστήσει, μάλιστα, σε πολυτελή οικεία κοντά στο παλάτι, ενώ κάποτε τους είπε πιάσει επ’ αυτόφωρό στην βασιλική κρεβατοκάμαρα η ίδια η Σοφία. Σήμερα η Κορίνα βρίσκεται στα Βρετανικά δικαστήρια με τον Χουάν Κάρλος, γιατί απ όταν χώρισαν, είχε γίνει απειλητικός, απαιτώντας να του επιστρέψει δώρα, κοσμήματα και έργα τέχνης, και ειδικά τα 65 εκατομμύρια που της είχε καταβάλει σε λογαριασμό στις Μπαχάμες! Άλλο ένα τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο διαφθοράς αποκαλύπτεται με την εμπλοκή της κόρης του Κριστίνα και του γαμπρού του Ινιάκι Ουρνταγκαρίν, ο οποίος φυλακίστηκε. Η βασιλεία του κλονίζεται. Μετα από 39 χρόνια στο θρόνο της Ισπανίας, παραιτείται προς όφελος του γιου του, Φελίπε. Τον Αύγουστο του 2020, καταφεύγει στο Άμπου Ντάμπι, καθώς οι ισπανικές και ελβετικές εισαγγελικές αρχές ερευνούσαν την εμπλοκή του σε φερόμενα οικονομικά αδικήματα. Η Σοφία δεν τον ακολουθεί!
Η βασίλισσα, επιτέλους, κλαίει ελεύθερα…
Τα σκάνδαλα του Χουάν Κάρλος δεν λαβώνουν την αγάπη των Ισπανών για τη Σοφία. Εξήντα – ένα χρόνια πια, τους έχει κερδίσει, με το κοινωφελές της έργο, την προστασία της σε τέχνες και επιστήμες, τον αγώνα της για τα δικαιώματα των γυναικών, τους χαμηλούς της τόνους, την αξιοπρέπεια της. “Πρωταρχική για μένα αξία, είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και αυτή την έχουμε όλοι! Αν κάποιος τη χάσει, χάθηκε και ίδιος. Είτε είναι βασιλιάς σε παλάτια, είτε ζητιάνος στους δρόμους» σχολιάζει. Όταν ο Χουάν Κάρλος επιχειρεί να επιστρέψει κοντά της και στην Ισπανία, εκείνη αφήνει να εννοηθεί πως ίσως είναι καιρός να επιστρέψει στην Ελλάδα. Οι Ισπανοί θλίβονται. Την αγαπούν! Αγαπούν την αξιοπρέπεια της απέναντι σε έναν σύζυγο που χρόνια την απατούσε.
Την κρυμμένη της θλίψη για τη νύφη της Λετίτσια που δεν την αφήνει να αγκαλιάσει τις εγγονές της, σε δημόσια θεά, δεν την καλεί στις επίσημες εμφανίσεις τους και της απαγορεύει να φωτογραφηθεί μαζί τους. Για το ότι την ώρα που γιόρταζε τα γενέθλια της, η εγγονή της και διάδοχος του θρόνου, εκείνη δεν ήταν καλεσμένη. Βρισκόταν σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, στην οποία ανακηρύχθηκε πρύτανης ο φυσικός Εμίλιο Λόρα Ταμάγιο, πολύ καλός της φίλος με προβλήματα υγείας.
Εκείνη, προσφωνώντας τον, ηλικιωμένο πια, στη δύση μιας ζωής όλο προσφορά άφησε πια τα δάκρυα της να πνιγμένα για δεκαετίες, να ξεχυθούν ελεύθερα. Ύστερα τον πήρε απ το χέρι, εκείνη όρθια, αυτός στην αναπηρική του καρέκλα και προχωρήσαν στην έξοδο μαζί. Έκαναν ό,τι μπορούσαν και έδωσαν το μέγιστό τους. Τώρα τους τιμούν, αλλά δεν τους θέλουν!
Ένας Ισπανός δημοσιογράφος σημειώνει: «Η βασίλισσα δεν γνωρίζει τί σημαίνει κακία». Η ίδια όμως, έδωσε μια άλλη εκδοχή της ύπαρξης της: «…Πρώτα ήμουν κόρη βασιλιά, μετά γυναίκα βασιλιά. Η ηθική μου όμως, για το τι έπρεπε να είμαι είναι πολύ πιο απαιτητική. Είναι η υποχρέωση να υπηρετείς και να θυσιάζεσαι και να σκέφτεσαι ελάχιστα τον εαυτό του. Αλλιώς, πάει, χάθηκες και συμβαίνει αυτό που δεν μπορείς να αποφύγεις και τότε είναι αργά…”.
To αφιέρωμα αυτό γράφτηκε από την Αλεξάνδρας Τσόλκα, για να δημοσιευτεί σε πιο σύντομη εκδοχή στο περιοδικό DOWN TOWN, που κυκλοφορεί ως free press, κάθε μήνα, σε επιλεγμένα σημεία.
