ΡΕ παιδιά, εγώ με τη Ζωζώ , το χάος. Δεν… που με πάτε? Δεν την άκουσα ποτέ. Δεν συνέπλευσα με τα μακριά ακάλυπτα πόδια, την ηλικία που δεν συμβαδίζει με το μέσα….δεν, χαμένος κόπος! ‘ Αγγέλων Βήμα’. Πριν μερικά χρόνια. Αρχή της κρίσης. Ο χώρος σαν παλιό καμπαρέ του 60. Περιποιημένος. Όμορφος. Με κατακόκκινους καναπέδες και καρέκλες και ένα πιάνο στην άκρη. Το κοινό ετερόκλητο. Της ηλικίας της (ποιας ηλικίας;) της δικής μου, των νέων παιδιών. Ψαγμένων, κουλτουριάρηδων γεμίζουν τα τραπέζια. Η ώρα είναι 11 παρα κάτι, όταν από μια κουρτίνα ξεπροβάλλει η Ζωζώ. Μαύρη τουαλέτα, σκισμένη ψηλά, πολύ ψηλά και μια γούνα στο λαιμό. «Γεια σας. Είμαι η Ζωή. Έτσι με βάφτισαν Ζωή. Εμένα που ήθελα δυο φορές να ζω. ΖΩΖΩ». Στον τοίχο του μαγαζιού φωτογραφίες που ξετυλίγουν τη ζωή της, αυτή την απίστευτα πολυτάραχη ζωή, που διακόπτονται από τραγούδια. Σογιούλ, Μητσάκης, Μουζάκης!
Σαν τραγουδά Χατζιδάκι σκεπάζει με ευγένεια τα καλλίγραμμα πόδια της
Τέσσερα διαλείμματα, 4 τουαλέτες. Μια κατακόκκινη, μια γαλάζια, μια μαύρη και για το φινάλε μια πράσινη! Πολλά τα ευχαριστώ η Ζωζώ. Που σαν τραγουδά Χατζιδάκι- εκείνη πρωτοείπε το αγάπη που «γινες δίκοπο μαχαίρι», που το εκτίναξε η Μελίνα στη Στέλλα- η κυρία Ζωζώ σκεπάζει με ευγένεια τα καλλίγραμμα πόδια της. Και το αποκορύφωμά μας το αφήνει για το τέλος. Το «Πάτωμα» του Σταμάτη Κραουνάκη, ερμηνευμένο ιδανικά, καθώς η Ζωζώ ξαπλώνει πάνω στο πιάνο της, γιατί υπάρχουν και άτομα που γίνονται κομμάτια… τα φώτα σβήνουν. Τίποτα δεν έχουμε δει. Η ζωή μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Και εκεί στην πρώτη γνωριμία υπήρχε μια κυρία που τη λεν Ζωζώ και άλλο δεν επιτρέπει. Πλην του θαυμασμού και του σεβασμού μας. Αυτή ήταν και η πρώτη μου γνωριμία με την Ζωζώ. Όταν αργότερα γνωριστήκαμε, καλά και πήγαινα σπίτι της να ακούω ιστορίες, τη ρώτησα μια μέρα: «Ζωζώ τι από όλα είσαι; Ηθοποιός, τραγουδίστρια, χορεύτρια;». Τίποτα! Μια κατηγορία μόνη μου είμαι…
Οι έρωτες και οι γάμοι, ο Νιάρχος και Ωνάσης και πως έκανε ποδόλουτρο στον πρώτο της άνδρα, τον γιατρό
Η διάσημη Ζωζώ, είδε, όλα αυτά τα χρόνια, στα πρόσωπα σπουδαίων ανδρών όχι μόνο το θαυμασμό, αλλά και τον έρωτά. «Δεν έδινα σημασία στους άντρες. Μπορεί και να μην πίστευα αυτό που ήμουν, γιατί όλα αυτά τα έζησα πολύ μικρή. Έζησα με πολύ ωραίους ανθρώπους και ήμουν τυχερή. Να τους βλέπεις με τα λευκά κουστούμια να λάμπουν και να σε κοιτούν σαν Θεό! Ο Ωνάσης, ο Γαρουφαλίδης (ο γαμπρός του Αριστοτέλη Ωνάση)… Με αγάπησαν πολλοί άνθρωποι, αλλά ίσως ήταν και ο χαρακτήρας μου που τους έκανε να με σεβαστούν. Ίσως γιατί είχαν χρήματα πολλά και επειδή είχα κι εγώ δεν τους έδινα σημασία» έχει αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια. «Μπορεί ο Νιάρχος να μου έστελνε σπιρτόκουτα γεμάτα χρυσές λίρες για ένα και μόνο τραγούδι, όμως δεν μπορεί κανείς να τον συγκρίνει με τον γλεντζέ Ωνάση. Ο Σταύρος ήταν μοναχικό άτομο, ο δε Αρίστος ο πιο γλεντζές» έχει πει, επίσης, για τους δύο ισχυρούς άντρες. Η Ζωζώ ερωτεύτηκε παθιασμένα δύο φορές στη ζωή της, δύο άντρες τους οποίους και παντρεύτηκε. Ο πρώτος της γάμος ήταν με έναν γιατρό από την Θεσσαλονίκη, στον οποίο παρέμεινε πιστή και αφοσιωμένη. Ο γάμος δεν κράτησε πολύ, με την νεαρή τότε ηθοποιό να ακολουθεί τον καλλιτεχνικό δρόμο. «Ο πρώτος μου γάμος ήταν με τον γιατρό, με τον οποίο είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας. Πολύ μεγαλύτερός μου. Ήταν ο πρώτος άντρας της ζωής μου. Αν δεις φωτογραφίες, ήμουν μωρό, άβγαλτη. Άβαφη πήγα στην εκκλησία. Τρεις χιλιάδες κόσμο είχαμε καλεσμένους στον Άγιο Δημήτριο. Με έπεισε η μαμά μου να τον πάρω. Επέμενε να πάρω επιστήμονα. Δεν ήθελε να μείνω στο θέατρο. Ήμουν η καλύτερη σύζυγος, ποδόλουτρο ετοίμαζα στον άντρα μου όταν επέστρεφε κουρασμένος. Χωρίσαμε με τον Γιώργο. Εγώ τη διάλεξα αυτή τη ζωή, τότε ήμουν το πρώτο μεροκάματο στην πιάτσα»…
Το παιδί που έχασε, η Αμερική, ο Γκάρι Κούπερ
Με το δεύτερο της σύζυγο, Ανδρέα Πολίτη, έμειναν μαζί 23 χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής του, χωρίς ωστόσο να κάνουν παιδιά. Η λαμπερή Ζωζώ, σε συνέντευξή της, έχει πει για την εγκυμοσύνη που δεν προχώρησε. «Ήμουν έγκυος τεσσάρων μηνών. Αλλά δούλευα πολύ σκληρά. Δούλευα στο θέατρο, στην πίστα και γύριζα ταινία. Νόμιζα ότι το παιδί το κάνεις έτσι… Έκανα λάθος, το έχασα. Δεν πρόσεξα. Μετά το σκάνδαλο με την Πειραϊκή Πατραϊκή και τη δίκη που ακολούθησε , η Ζωζώ φεύγει για την Αμερική, όπου κάνει τρελή καριέρα. Είμαι μου λέει μια μέρα στο ασανσέρ- από αγγλικά γρι- και πέφτω πάνω στο Γκάρι Κούπερ. Παναγιά μου ένα παιδί φωνάζω…. Φορούσα και ένα άσπρο σορτς καλοκαίρι, πως τα είπαμε, πως τα μιλήσαμε δεν ξέρω να πω…
«Τι; Πήρες να δεις αν πέθανα; ΖΩ ΚΑΙ ΖΩ ΚΑΙ Ζωζώ»
Με την πυρκαγιά στην Κινέτα η Ζωζώ χάνει προς στιγμή τα πάντα. Ξέρεις μου λέει για μας τους καλλιτέχνες το σπίτι, γεμάτο κειμήλια, φωτογραφίες, πίνακες, δώρα, ρούχα, είναι η ίδια μας η ζωή. Έχασα τη Ζωή μου…. Τίποτα δεν έχασε. Με το κουράγιο αυτης που ξεκινά ξανά, συνεχίζει να δουλεύει και φέτος είναι με το Γιάννη Ζουγανέλη στο Happy birthday Ελλάς, αφού προηγουμένως έχει κάνει μια εξαίσια παράσταση με τραγούδια του Αττίκ, όπου αιωρείται στον αέρα με σπασμένο χέρι. Μια μέρα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη στη πόλη που γεννήθηκε- Τσιμισκή 61- και βγαίνει μια βρώμα πως πέθανε. Της τηλεφωνώ και ακούω μια φωνή, τη φωνή της να μου λέει: τι; Πήρες να δεις αν πέθανα; ΖΩ ΚΑΙ ΖΩ ΚΑΙ Ζωζώ… Αυτή είναι η Ζωζώ Σαπουντζάκη. Μια γυναίκα με πάθος. Μια γυναίκα που επιβεβαιώνει καθημερινά πως αν το λέει η ψυχή σου, διόλου δε λυπάσαι γιατί τίποτα κανένας χρόνος δεν πήγε χαμένος…
Ζωζώ Σαπουντζάκη με τον Γιάννη Ζουγανέλη παρουσιάζουν στο Θέατρο ΑΘΗΝΑ τη μουσική παράσταση «Happy Birthday ΕΛΛΑΣ», σε κείμενα Αντώνη Ανδρικάκη, Μιχαήλ Άνθη, Νίκου Κεραμίδα, Ντίνου Σπυρόπουλου, σε συνεργασία με τον Γιάννη Ζουγανέλη.
