Πούλησαν το Μανχάταν στους Ολλανδούς, για χάντρες και μπιχλιμπίδια αξίας 24 $ και αυτή είναι η πλέον θρυλική συναλλαγή μεταξύ των Ευρωπαίων αποικιστών και ενός κάποτε ισχυρού ιθαγενικού έθνους αυτόχθονων Αμερικανών, των Λινάπε. Οι Ολλανδοί ονόμασαν το νησί «Νέο Άμστερνταμ», για να μετονομαστεί και να γίνει πασίγνωστο ως «Νέα Υόρκη», κάτω από Βρετανική κυριαρχία. Κι όμως! Το μέρος είχε δική του ιστορία, στο αρχικό έθνος της Αμερικής που βασίλευε για χιλιετίες πριν την βίαιη, αισχροκερδή, βάρβαρη εμφάνιση των λευκών σ αυτήν την νέα, παράξενη, διαφορετική ήπειρο.
Λινάπε, θα πει «αληθινοί άνθρωποι». Ο τόπος τους, εκτείνονταν από την ανατολική Πενσυλβανία, στο Νιου Τζέρσεϋ, στη Κάτω Νέα Υόρκη και στο ανατολικό Ντελαγουέη που ονομαζόταν Λινάπεχογκιγκ. Μια περιοχή του, ήταν το Μανχάταν όπως το αποκαλούσαν στη γλώσσα και έμεινε στις μέρες μας. Εκεί, που τώρα οι ουρανοξύστες προκαλούν με την σκιά του τις κατοικίες των αγγέλων, οι Λινάπε κάποτε βούταγαν για στρείδια, ψάρευαν και είχαν χωράφια για ομαδική τους καλλιέργεια. Στο σημερινό West Village στήνονταν οι εποχιακοί συνοικισμοί, ενώ η Broadway ήταν ένα κακοπαθημένο μονοπάτι.
Σε 300 χρόνια από εκείνη την πώληση στους Ολλανδούς για χάντρες και γυαλάκια χρωματιστά, οι Λινάπε δεν υπάρχουν πια στη Νέα Υόρκη. Οι απόγονοι εκείνων κατοικούν τώρα στην Οκλαχόμα, το Ουισκόνσιν και τον Καναδά. Μόνο 30 μίλια από το Μανχάταν, μια ομάδα αυτόχθονων Αμερικανών Λινάπε, στο Νιου Τζέρσεϋ, συνεχίζει να υπάρχει και να αγωνίζεται ακόμα για την ομοσπονδιακή αναγνώριση ως νόμιμη φυλή.
Τη διάσημη αγορά του Μανχάταν το 1626, έκανε ο Ολλανδός Peter Minuit, υποτίθεται και έτσι ανασκευάστηκε στην Ιστορία των λευκών νέων – καταπατητών – κατοίκων. Το νησί δεν αγοράστηκε ποτέ από τους Λινάπε αλλά καταλήφθηκε χωρίς άδεια, και ο κύριος λόγος πίσω από αυτό είναι ότι υπήρχαν μεγάλες πολιτιστικές διαφορές στο παιχνίδι. Οι Λινάπε ήταν εντελώς διαφορετικοί από άπληστους νεοφερμένους. Δεν τους ένοιαζε τίποτα υλικό, δεν είχαν ιδιοκτησία και δεν έκαναν εμπόριο. Ήταν κυνηγοί, ψαράδες και αγρότες που σέβονταν την γη και όταν καλλιεργούσαν ένα χωράφι τη μια χρόνια, την επόμενη, μετακινιόντουσαν για να μπορέσει να αναζωογονηθεί ξανά και να αφεθεί στην φύση. Η έννοια της «ιδιωτικής ιδιοκτησίας γης» τους ήταν εντελώς άγνωστη. Η γη, ο αέρας, η θάλασσα, οι λίμνες, οι πηγές, τα σύννεφα, ο ήλιος δεν μπορούσαν να ανήκουν σε κανέναν.
Όταν λοιπόν ο Peter Minuit το 1626, τους έδωσε χάντρες αξίας σημερινών χρήματων 24 $, εκείνοι το θεωρήσαν ως δώρο καλής πίστης, μια προσφορά για να συνυπάρξουν και να μοιραστούν μαζί τα αγαθά του τόπου, όπως έκαναν πάντα. Εν τω μεταξύ, οι Ολλανδοί το κατοχύρωσαν ως πώληση με το γλωσσικό εμπόδιο, να τους πέφτει πολύ βολικό. Από νομική άποψη, μια σύμβαση δεν μπορεί να εφαρμοστεί εάν αποδειχθεί ότι υπάρχει αμοιβαία σύμφωνη γνώμη, πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια συναλλαγή πιθανότατα θα αντιστραφεί στο δικαστήριο σήμερα.
Μέσα, όμως, σε μόλις 40 χρόνια από τη συμφωνία του Μανχάταν, ο πόλεμος και οι ιοί που εισέβαλλαν μαζί με τους λευκούς στην ήπειρο, έφτασαν τους Λινάπε στο χείλος της εξαφάνισης. Δεν μπορούσαν πια να διεκδικήσουν το δίκιο τους και αναζήτησαν νέες προοπτικές στα βουνά και στην Άγρια Δύση.
Οι αυθεντικοί, γηγενείς Νεοϋορκέζοι, είχαν μητρογονική γραμμή και το κοινωνικό τους σύστημα έδινε εξέχουσα σημασία στις γυναίκες. Επίσης θεωρούσαν πως οι άνθρωποι έχουν 5 φύλα και δεν ξεχωρίζουν μόνο σε άνδρας και γυναικά. Αυτά όλα έμοιαζαν εξωπραγματικά στους Ευρωπαίους αποικιοκράτες, όπως και το ότι μετρούσαν την καταγωγή απ τη μητέρα, η την κληρονομιά τους ή τους τίτλους.
Τώρα, εποχές COVID19 και κλιματικής βαρβαρότητα των ανθρώπων, στη μάνα όλων μας, τη Γη, όλο και περισσότεροι σύγχρονοι Αμερικανοί, ανατρέχουν σε αποσπάσματα του Xwat Anushiik, αρχηγού Para του Ramapough Lenape Indian Nation: «… ας χρησιμοποιήσουμε κάθε στιγμή αυτού του χρόνου περιορισμών ως καιρό για να θεραπεύσουμε τις οικογένειές μας, τις παλιές μας πληγές και τις ξεχασμένες διαφορές μας… Αυτή είναι η στιγμή για να γιορτάσουμε την ανθρωπιά μας… Η ασθένεια που διαπερνά την ατμόσφαιρα, επηρεάζοντας την υγεία μας, μπορεί να είναι μέρος της ασθένειας που επισκέφθηκε η Μητέρα μας, τη Γη…. Ας είναι αυτή η ώρα να ανανεώσουμε τα πνεύματα μας. Ας αναλογιστούμε πώς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι – ας ζήσουμε με σκοπό, ας αφιερώσουμε χρόνο για να ακούσουμε και να καταλάβουμε … Να είμαστε καλοί ο ένας στον άλλο, ας ζήσουμε με αγάπη ο ένας για τον άλλο. Ενθαρρυνθείτε, ας βγει από αυτήν τη δυσκολία που ανανεώνεται στις παραδόσεις μας, που μας φέρνουν χαρά…»… Αμήν σε όλες τις γλώσσες και τα έθνη…
