Ω! Ναι! Όλα! Φήμη, ταλέντο, εντυπωσιακή εμφάνιση και ένα βλέμμα κοφτερό, καταξίωση! Και εκείνη ή οικονομική άνεση για ζωή στο Λος Αντζελες, σε εκείνες τις ονειρικές γειτονίες του, τις φτιαγμένες για τους σημερινούς γαλαζοαίματους που ο πλανήτης λατρεύει να κάνει πρωταγωνιστές στα δικά του, προσωπικά όνειρα! Όταν η ζωή της Χολιγουντιανής πρωταγωνίστριας Σέλμα Μπλερ, έπαψε να θυμίζει ταινία με happy end, αποκάλυψε μια στόφα αγωνίστριας και μιας γυναίκας σπουδαιότερης από τη κάθε φήμη, ευκαιριακή ή διαρκείας. «Πρέπει να χτυπούμε, να χτυπούμε τη μοίρα μας, ως ν’ ανοίξουμε πόρτα, να γλιτώσουμε!» λέει ο Νίκος Καζαντζάκης. Η Σέλμα Μπλερ, δεν πρεπει να χει υπόψιν της τον σπουδαίο Κρητικό, αλλά γνωρίζει, ανθρωπινά, σ όλο της το κορμί, την αλήθεια της παραπάνω φράσης…
Λίγο από «μια φορά και έναν καιρό»…
Η Selma Blair Beitner γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1972, στο Σάουθφιλντ, ένα αριστοκρατικό προάστιο της «πιο μίζερης πόλης των ΗΠΑ», σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, δηλαδή του Ντιτρόιτ. Μεγάλωσε στον απόηχο του πλούτου που έφερναν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, εκεί πριν εγκαταλείψουν την πόλη και γίνει ένα «φάντασμα» με ερημωμένα κτήρια. Ήταν η μικρότερη από τέσσερις κόρες της πολύ σημαντικής δικαστίνας Μόλλι Ανν και του δικηγόρου, ενεργού στο Δημοκρατικό κόμμα και ακτιβιστή για τα δικαιώματα των εργατών Έλιοτ Μπέιτνερ. Μεγαλωμένη σε ένα αυστηρά θρησκευόμενο περιβάλλον, η Μπατ Σεβά όπως είναι το ιουδαϊκό όνομα της, πήγε σε εβραϊκό ιδιωτικό σχολείο και ήθελε όταν μεγαλώσει να γίνει αέρινη μπαλαρίνα να στροβιλίζεται σχεδόν χωρίς βαρύτητα σε σύννεφα από τούλια, αλλά και εκπαιδεύτρια αλόγων, ώστε να ζει με τα καθαρόαιμα, υπέροχα ζώα όλο το καιρό. Τελικά, θέλει να γίνει ηθοποιός! Οι γονείς το απαγορεύουν! Στα 20 της και λίγο πριν την επίσημη ενηλικίωση της στα 21, αλλάζει το όνομα της και φεύγει, ελεύθερη και γεμάτη όνειρα για -που αλλού;- τη Νέα Υόρκη. Παρακολουθεί μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και υποκριτική στο περιβόητο εργαστήρι της Στέλλας Αντλερ. Ζει στους κοιτώνες για άστεγους του Στρατού της Σωτηρίας! Δε τρώει, κρυώνει, εξουθενώνεται σε μια τεράστια πόλη που «Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ ούτε καν ένα φύλλο χλόης», όπως έγραφε ο ποιητής της, ο Φρανκ Ο’ Χαρά, «παρεκτός την ευκολία του μετρό, ή κάποιο κατάστημα δίσκων ή όποιο άλλο σημείο όπου ο κόσμος δεν απαξιώνει ολοκληρωτικά την ζωή». Επιστροφή στο Μίσιγκαν, στο «Μεγάλο Νερό» κατά τους Ινδιάνους, υπό την οικογενειακή εβραϊκή ευκατάστατη προστασία. Πτυχία! Καλών Τεχνών και φωτογραφία. Ψυχολογία. Αγγλική λογοτεχνία. Μετά θέατρο, ενασχόληση με παιδικά θεάματα. Με την ιδιαίτερη, βραχνή φωνή της, κάνει αφηγήσεις και video clip και να οι πρώτοι μικροί ρόλοι σε κινηματόγραφο και τηλεόραση και μετά κι άλλο και περισσότερο. Ένα Grammy για την ερμηνεία της στο Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Χόλυγουντ. Μεγάλοι σκηνοθέτες, σπουδαίοι παραγωγοί, λαμπεροί συνεργάτες. Ένας γάμος με τον Αχμέτ, γιο του Φρανκ, Ζάπα, ένα γερό παιδί, ένα υπέροχο σπίτι, εκείνη η δίπατη μονοκατοικία της Κάρι Φίσερ, στο Μπεβερλι Χιλς, ένας χωρισμός! Και γύρω να τες, πυκνώνουν οι σκιές…
Me too ή πως η ωραία συναντά το δράκο της
Είναι η αντισυμβατικά ωραία γυναίκα, με καλλιέργεια και προσωπικότητα που θα γίνει fashion icon, που αλλάζει χρώματα στα μαλλιά και είναι μούσα σπουδαίων σχεδιαστών μόδας, όπως οι Μαρκ Τζέικομπς, Άιζακ Μισράχι, Στέλλα Μακ Κάρτνεϊ. Περπατά στις πασαρέλες τους. Γινεται θέμα και εξώφυλλο και αναγνωρίζεται ως σταρ με επιρροή στη μόδα στα μεγαλύτερα περιοδικά της. Τον Οκτώβριο του 2017 και ενώ έχει ήδη, δυο δεκαετίες στον στραφταλιζέ κόσμο του θεάματος, η πρωταγωνίστρια παραδέχεται δημόσια, πως έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον σεναριογράφο Tζέιμς Τόμπακ. Σε συνέντευξη της στο Vanity Fair περιγράφει, με συγκινησιακή φόρτιση, τη στιγμή που ο άνδρας, την ακινητοποίησε και εκσπερμάτωσε πάνω στο μηρό της. «Αν το πεις θα σε σκοτώσω» την είχε απειλήσει. Κι όμως! Το είπε, παίρνοντας κουράγιο από το κίνημα «Me too». Μπούλινγκ. Δημόσιος διασυρμός. Τελικά ο Τόμπακ κατηγορείται για παρενόχληση από τουλάχιστον 259 γυναίκες. «Του αξίζει να είναι στη φυλακή» λέει στο CBS η Μπλερ. Δείχνει αγωνιστικότητα και δύναμη! Μόνο που τώρα, θα χρειαστεί κι απ τα δύο, περισσότερο…
Τα συμπτώματα, ο αλκοολισμός, η κατάρρευση
Στο φημισμένο Goοdmornig Αmerica, αυτή η αγαπημένη γυναίκα της ιστορίας μας, κάνει την Αμερική να σταθεί για λίγο απ την φρενιασμένη της κινητικότητα: «Πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας» λέει, «είχα τα συμπτώματα, αλλά δεν το έπαιρνα ποτέ σοβαρά, έλεγα κούραση θα ναι, ή κάτι ψυχολογικό, ώσπου με έριξε κάτω. Ίσως είχα αυτήν την ανίατη ασθένεια για τουλάχιστον 15 χρόνια. Και είμαι ανακουφισμένη, που τουλάχιστον τώρα το ξέρω και μπορώ να ζήσω μ αυτό»! Στους λογαριασμούς της, στα social media είναι αποφασισμένη να αφυπνίσει κόσμο, για να μην επαναπαυθεί κάνεις άλλος που έχει συμπτώματα, ώστε να μπορέσει να τα αναστρέψει. «Θέλω να δώσω ελπίδα στον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς αν δεν το ζητήσεις», γράφει. Είχε συμπτώματα, σε έξαρση, από το 2011, τη χρονιά που γέννησε τον γιο της. Η επιλόχεια κατάθλιψη δεν υποχωρούσε για τέσσερα χρόνια, δεν έβλεπε καθαρά τη νύχτα, ή έβλεπε δίπλα περιγράμματα, την ημέρα. Ένιωθε κόπωση και δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι της και να πάει στη δουλειά. Οδηγούσε για να πάει τον γιο της στο σχολείο και στην επιστροφή, ένιωθε τόσο κουρασμένη, που σταματούσε στην άκρη του δρόμου και κοιμόταν. Ο χωρισμός με τον άντρα της, την έκανε να μην παραδέχεται τους φριχτούς πόνους στη μέση, στα πόδια και τα χέρια της, για να μην επηρεάσει το παιδί της. «Ήμουν η σούπερ μητέρα, αλλά αν συνέχιζα έτσι, σε λίγο δε θα υπήρχα». Ξεκίνησε να πίνει. Οι πόνοι ήταν τόσο δυνατοί, που θεωρούσε ότι μόνο έτσι μπορούσε να τους ναρκώσει. Τον Ιούνιο του 2016 καταρρέει σε μια πτήση μέσα στο αεροσκάφος. «Έκανα κακό στον εαυτό μου και το μετανιώνω»! Μαθαίνει να ζει με την ασθένεια και συνεχίζει την ζωή της με πάθος…
Another life πραγματικά…
Στα γυρίσματα του «Μια άλλη ζωή» για το Netflix, παίζει μια αμοραλίστρια δημοσιογράφο κάπου στο μέλλον, με εκατομμύρια followers, τόσο ισχυρή που μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις σε όλο το Γαλαξία. Γατίσιο βλέμμα, υπέροχα κοντινά πλανά, μοναδικά βελούδινη και κάποτε σα λεπίδα φωνή. Μια ερμηνεία όλο σκιές και παύσεις και βάθος και κρυμμένες εσωτερικές αβύσσους. Πίσω απ την οθόνη πονάει! Ξεχνάει λόγια! Και συνεχίζει! Δίπλα της, στα γυρίσματα η ενδυματολόγος, η Αλίσα Σουάνσον. Βλέπει τον αγώνα, τις οδύνες, την ατσάλινη θέληση της. Τη ντύνει και τη γδύνει στα γυρίσματα, σα μωρό, γιατί κάποτε δεν μπορεί όχι να βγάλει τα ρούχα της, αλλά ούτε καν να σταθεί όρθια. Το να κουμπώσει το παντελόνι της είναι ένας πόνος αβάσταχτος! Αυτή η ενδυματολόγος, λοιπόν, είναι που τη πείθει να μιλήσει! Γράφει στο Instagram πως ήταν 16 Αυγούστου του 2018 που έμαθε πως έχει σκλήρυνση κατά πλάκας και πως «είμαι σε επιδείνωση. Με τη χάρη του Κυρίου και την κατανόηση των παραγωγών στο Netflix, έχω μια θαυμάσια δουλειά. Είμαι συχνά χωρίς ενέργεια και κάποτε χαμένη. Πονάω. Μου πέφτουν και σπάω πράγματα. Η μνήμη μου είναι ομιχλώδης. Και η αριστερή μου πλευρά μοιάζει να ζητά οδηγίες από σπασμένο GPS. Αλλά συνεχίζω. Και γελάω και ζω και δεν ξέρω ακριβώς τι θα συμβεί μετά, αλλά εγώ θα έχω κάνει ότι καλύτερο μπορώ»…
Εξαίσια στα Όσκαρ αλλά και έχοντας χάσει τα μαλλιά της
Ο κόσμος όλος, θα μάθει τον αγώνα της Σέλμα Μπλερ, τη βραδιά των Όσκαρ, όταν φτάνει στο φημισμένο πάρτι του Vanity Fair με μία υπέροχη τουαλέτα Ralph & Russo σε 4 διαφορετικά χρώματα και κάπα, στηριζόμενη σε ένα μπαστούνι, ειδική παραγγελία για την ίδια, με χαραγμένο το μονόγραμμά της και ένα ροζ διαμάντι στην λαβή. Θα ξεσπάει σε κλάματα και θα πει: «Μου πήρε πολύ ώρα να έρθω εδώ»! Το Χόλυγουντ υποκλίνεται και ο φωτογράφος Μαρκ Σέλιτζερ απαθανατίζει ένα πορτρέτο της, γεμάτο δύναμη, περισυλλογή, αποφασιστικότητά, έτσι που μόνο η υψηλή τέχνη μπορεί να συνδυάσει! Μήνες αργότερα, μια άλλη πόζα της στο φακό, μέσα σε νοσοκομειακό θάλαμο. Χαμογελά. Είναι ντυμένη με τζιν και μακό μπλουζάκι, αλλά πάντα περίκομψη. Εχει χάσει όλα τα μαλλιά της. «Σήμερα είναι μια μέρα ορόσημο» γράφει «ετοιμάζομαι να φύγω από το νοσοκομείο έχοντας δεχθεί τη φροντίδα μιας απίστευτης ομάδας νοσοκόμων και ιατρικού προσωπικού και ενός οραματιστή γιατρού που πιστεύει , όσο κι εγώ, ότι θα γίνω καλά. Ήταν μια μεγάλη διαδικασία η οποία θα επαναληφθεί. Ακολουθώ μια θεραπεία για το ανοσοποιητικό σύστημα , γι’ αυτό όχι φιλιά παρακαλώ. Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και την υποστήριξη. Βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά τώρα. Θα μοιραστώ περισσότερα μαζί σας όταν θα είμαι έτοιμη».
«Θέλω…»
«Θέλω να παίξω ξανά με το γιο μου, θέλω να περπατήσω στον δρόμο» γράφει και ακόμα να πως θέλει να σχεδιάσει ρούχα για ανθρώπους που χρειάζονται ειδική ευκολία στο να τα φορούν και άνεση και θέλει να συνεχίσει την υποκριτική και μ άλλους ωραίους ρόλους και τις ηχογραφήσεις της θέλει και τη ζωή της, με το ωραίο πονεμένο σώμα. Το σώμα της!
*Το κείμενο έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Down Town
