The Crown 4: Μικροί Άνθρωποι, Μεγάλες Καρέκλες

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΑΤΑΝΟ

Ο τέταρτος κύκλος του The Crown, μιας από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην ιστορία των τηλεοπτικών σειρών, ήταν ένα από τα πιο αναμενόμενα θεάματα για το 2020. Και η πρεμιέρα του στο Netflix δεν απογοήτευσε τους ένθερμους τηλεθεατές της. Η θριαμβική είσοδος της Margaret Thatcher και της Lady Diana φέρνουν τα γεγονότα πιο κοντά στην εποχή μας και ο τηλεθεατής είναι σε θέση να παρακολουθεί τον αντίκτυπο των δημοσιευμάτων, των κουτσομπολιών, των αστικών μύθων στα μέλη της μοναρχικής οικογένειας των Windsor.

Μπορεί τα γεγονότα να είναι πιο κοντινά στις ημέρες μας, ωστόσο δεν παύει να υπάρχει η αίσθηση στον τηλεθεατή -τουλάχιστον σε εμένα, πως δεν θα απογοητευτεί από τους ήρωες. Αλλά τα γεγονότα είναι δεδομένα, όσο και αν υπάρχει μια συμπάθεια προς τους ήρωες, η απογοήτευση από τις πράξεις τους είναι αναπόφευκτη. Όντως, η βασιλική οικογένεια είναι δυσλειτουργική -το επισημαίνει ο πρίγκιπας Φίλιππος στον γιο του πρίγκιπα Κάρολο, αλλά δεν είναι μόνο η ιεραρχία το πρόβλημα: Πρόκειται για μια ακρωτηριασμένη συναισθηματικά οικογένεια, όπου το κάθε μέλος της είναι απελπισμένο για προσοχή και δημοσιότητα, ξένο προς κάθε έννοια ενσυναίσθησης, κυνικό όχι μόνο με τον εαυτό του, αλλά και οποιονδήποτε τον περιβάλλει.

Η σχέση του πρίγκιπα Καρόλου με την πριγκίπισσα Diana είναι το ένα άκρο στο οποίο περπατάει η τέταρτη σεζόν. Το άλλο είναι η σχέση της βασίλισσας Ελισάβετ με την πρωθυπουργό, Margaret Thatcher. Η Gillian Anderson δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως η «Σιδηρά Κυρία» της Μεγάλης Βρετανίας, έχοντας καταφέρει να μπει βαθιά στο ρόλο της ματαιόδοξης και μονομανούς πολιτικού, που φρόντισε να αυξήσει την ανεργία και τις ανισότητες όσο κανείς άλλος ηγέτης της Γηραιάς Αλβιώνας τον 20ο αιώνα. Η κόντρα της με τη Βασίλισσα φανερώνει τα ταπεινά κριτήρια και των δύο, όταν ολόκληρη η αγγλική κοινωνία είναι σε αναστάτωση.

Αυτή δεν είναι φυσικά η μόνη κόντρα που αναπτύσσεται στα 10 επεισόδια της σειράς. Υπάρχει και αυτή της πριγκίπισσας Diana, με το σύνολο σχεδόν της βασιλικής οικογένειας. Καθώς το δράμα της δίπλα στον Κάρολο ξεκινά τη βλέπουμε έγκυο, να υποφέρει από βουλιμία, ανασφάλειες καθώς κατανοεί πως ο Κάρολος θα είναι πάντοτε αφοσιωμένος στην παντρεμένη του αγάπη, Camilla. Η ταπείνωση που επιφυλάσσει αυτή η σχέση και για τους δύο, κυρίως για τη Diana, είναι αποτέλεσμα της εμμονής των υπολοίπων μελών -και κυρίως της αναχρονιστικής μητέρας της βασίλισσας. Είναι μια επαναλαμβανόμενη ιστορία στους βασιλικούς κόλπους: Αποτυχημένοι γάμοι που πρέπει να διατηρηθούν για την έξωθεν καλή μαρτυρία της οικογένειας. Η συνειδητοποίηση για το πού στέκεται ο καθένας τους έρχεται πάντοτε κοφτερή και πληγές. Η βασίλισσα συνειδητοποιεί πόσο έχει παραμελήσει τα παιδιά της, ο Κάρολος αντιλαμβάνεται την ανεπάρκειά του, η αδελφή της βασίλισσας την πραγματική της εικόνα…

Όλοι πληρώνουν ένα τίμημα που γίνεται βαρύ, γιατί είναι συνηθισμένοι να απολαμβάνουν προνομίων που δεν κατέκτησαν. Αυτό ισχύει και για την Thatcher, αλλά είναι αποτέλεσμα της κρίσης μεγαλείου που βίωσε. Οι σχέσεις των μελών της πιο διάσημη οικογένεια του πλανήτη αποτυπώνεται ψύχραιμα, μακριά από τεχνητές εντάσεις, πολλές φορές με υπονοούμενα και αλληγορίες. Όπως συνήθως μιλούν τα μέλη της ελίτ, στις πολιτισμένες αντιπαραθέσεις τους. Ο πόνος όμως που βιώνουν, αυτοί και οι υπήκοοί τους, κάθε άλλο παρά πολιτισμένος είναι.