Ταξιδεύοντας στην Αμερική: Χριστούγεννα στη Νέα Υόρκη

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΌΛΚΑ

Παραμονές Χριστούγεννα σε χώρα αφθονίας και king size διαστάσεων. Οι μεγάλες λεωφόροι έχουν πεζοδρομηθεί και τα αυτοκίνητα αποφεύγουν όλο το Μανχάταν. Εκατομμύρια νέοι παντού, ντυμένοι με στοιχεία Χριστουγεννιάτικά. Άλλος φορά κοστούμι λευκό με αϊβασίληδες, πολλοί έχουν τους κόκκινους σκούφους φορεμένους στο κεφάλι, στέκες με λαμπιόνια, κολιέ με φωτάκια, όμορφα κορίτσια με κόκκινες φούστες περιπλανώνται στη στολισμένη πόλη.

Η θάλασσα υπογραμμίζει την παρουσία της ολόγυρα, νοτίζοντας τη παγωνιά. Αυτοί όλοι όμως γελάνε. Καπνίζουν όρθιοι έξω από ξενοδοχεία που μέσα μάλλον κάνουν χορούς αδελφότητες των πανεπιστήμιων και σύλλογοι τους. Μια αίσθηση Αθήνας: Κόρνες, φωνές και βιασύνη! Αν ξέρανε τις μούτζες θα τις κάνανε κι αυτές! Όλα διαφορετικά από την υπόλοιπη Νέα Αγγλία! Απ την υπόλοιπη Αμερική! Είναι η Νέα Υόρκη! «The Empire State»! Αν μπεις ανάμεσα στο πλήθος των χριστουγεννιάτικων φορεσιών, αυτό θα σε μετακινήσει στο κτήριο Rockefeller Center Plaza  που το μεγαλύτερο δέντρο που έχεις δει ποτέ δίνει φαντασμαγορία στην γιορτή των Χριστιανών, με τα 30.000 φωτάκια παρακαλώ!. Λίγες ώρες πριν, στο Λονγκ Αϊλαντ, όπου μένουν ευκατάστατοι Αμερικανοί εβραϊκής και ελληνικής κυρίως καταγωγής, στο μεγαλύτερο μέρος του, ένα αυτοκίνητο πέρασε διπλά μας όπου στην οροφή του η επτάλυχνος πλαστική, να αναβοσβήνει ευχόταν «Happy Chanukah»! Άλλη γιορτή παράλληλη!

Πλατεία Τάιμς, 800 επίσημες γλώσσες, η 5η λεωφόρος και τ άνετα παπούτσια

Πίσω στο θεαματικά χριστουγεννιάτικο Μανχάταν, η πόλη στροβιλίζεται μπροστά από τις πιο μεγαλειώδες βιτρίνες της γης. Στη 5η λεωφόρο, το Σαξ,  κουρτίνες από κόκκινο βελούδο είναι το φαντασμαγορικό, απόλυτα καλλιτεχνικό φόντο για κούκλες σαν αληθινούς ανθρώπους ντυμένες, με δημιουργίες των σπουδαιότερων οίκων μόδας, σα να βρίσκονται σε κάποιο πάρτι πολυτέλειας και υψηλής αισθητικής και εσύ ο αποκλεισμένος εκτός βιτρίνας να την κρυφοκοιτάζεις σαν υπόσχεση ονειρική. Μέσα στην βιτρίνες χιονίζει απαλές σαν πούδρα, γυαλιστερές, κρυστάλλινες νιφάδες! Απ έξω, ο καιρός είναι στεγνός και παγωμένος και εσύ απλή γυναίκα, λιγότερο αληθινή απ’ την κούκλα που χαζεύεις, με σκούφους, χοντρό μπουφάν, ίσια παπούτσια αγορασμένα στις προσφορές του μαζικού και λαϊκότατου Wal Mart! Μα, όμως, εδώ, κανείς δε νοιάζεται τι φοράει ο διπλανός! Το μόνο κοινό τους, τα ίσια, άνετα παπούτσια για να διασχίζεται η τεράστια πόλη με τη πλατεία Τάιμς, το “Σταυροδρόμι του Κόσμου” που οδηγεί στο Μπρόντγουεϊ, η πιο πολυσύχναστη διασταύρωση πεζών στον κόσμο, όπου επίσημα μιλιούνται μετρημένες 800 γλώσσες!

Το γιγαντιαίο επιδαπέδιο πιάνο του πιο διάσημου παιχνιδάδικου FAO Schwartz

Περνάμε έξω από το FAO Schwartz, το γιγάντιο και το πιο παλιό κατάστημα παιχνιδιών, όπου οι ουρές είναι τεράστιες όχι μόνο για ψώνια, αλλά και για να παίξουν τα παιδιά στο γιγαντιαίο επιδαπέδιο πιάνο του διάσημου παιχνιδάδικου. Στα Macy’s, που είναι εύκολο να χαθείς κάθε εποχή μέσα χαζεύοντας το, τώρα έχει κατασκευαστεί η χώρα του Αϊ Βασίλη, με ξωτικά, τεράστια γλειφιτζούρια, κάθε λογής στολισμό σε χριστουγεννιάτικα δέντρα, τρενάκια χρωματιστά που διασχίζουν χιονισμένα τοπία της ειδυλλιακής αμερικάνικης φύσης, μια μαγική απεικόνιση του Βόρειου Πόλου! Εδώ τα δέντρα μιλάνε, οι καφέ αρκούδες κάνουν πατινάζ, τα πακέτα των χρωματιστών δώρων χορεύουν! Παιδιά και ενήλικες εντυπωσιάζονται από αυτή την παραμυθένια ατμόσφαιρα που σκορπίζεται πάνω από τα νησιά της Νέας Υόρκης, λες και πραγματικά ο Αι Βασίλης περνά με το έλκηθρο του για να προσγειωθεί στο LaGuardia ή στο JFK! Σε ένα ήσυχο deli από αυτά που είναι σκορπισμένα στη πόλη, διαλέγουμε ζαμπόν με μέλι, τυρί καπνιστό, ψωμί φρεσκοψημενο, ζεστό και απολαυστικά τραγανιστό και μια καυτή σοκολάτα. Ο Σινάτρα τραγουδά για «λευκά Χριστούγεννα» και το «… I’m dreaming of a white Christmas, with every Christmas card I write. May your days be merry and bright and may all your Christmases be white, may your days be merry and bright…» αιωρείται βαθύ και γεμάτο ζέστη  κάπου ανάμεσα από τα στεφάνια με τους κόκκινους φιόγκους, φωτάκια γλυκού χρώματος της φωτιάς, στολίδια κάθε λογής, καμπανίτσες, χρυσά κουκουνάρια λευκού και πράσινου μοσχοβολιστού σαν άγριο έλατο. Έξω πάλι, μακριά από  κίνηση των πεζών εορταζόντων που στροβιλίζονται σαν ερυθρά αιμοσφαίρια αν τα εξετάζεις μικροσκοπικά,  πίσω στην κίνηση των αυτοκινήτων και στην κάθε άλλο παρά αμερικανική φασαρία τους. Ανάμεσα τους και ένα ασιατικό τουκ, με ποδήλατο μπροστά και ροζ καρότσα! Ε! Μόνο στη Νέα Υόρκη!

Αστόρια: Καλά Παιδιά, Σέρπικο, «Orange is the new black», γεύσεις και ελληνικός πολιτισμός

Αστόρια και ο παγωμένος αέρας είχε μυρωδιά Ελλάδας. Τα παλιά μαγαζιά σαν τον ιστορικό «Μπάρμπα Γιώργο» δεν υπάρχουν πιά, αλλά έχουν δώσει τη θέση σου σε πολύ κομψά νέα, μοντέρνα και ιδιαίτερα καλαίσθητα όπως το ρεστοράν θαλασσινών «Akrotiri». Η Αστορία κάποτε κλονίστηκε οικονομικά και οι Ελληνοαμερικάνοι κάτοικοι της, μετακινήθηκαν κυρίως προς το Λονγκ Αϊλαντ και τα προάστια. Τώρα η γειτονιά ακριβώς δίπλα από το Μανχάταν ζει την εκτόξευση της αξίας των ακίνητων στα ύψη και τα παιδιά των Ελλήνων επιστρέφουν για να ζήσουν εκεί ή να κάνουν επιχειρήσεις. Η περιοχή είναι πλέον υψηλής αισθητικής και ιδιαίτερα καλόγουστη. Φυσικά τα δρομάκια είναι διάσημα από ταινίες που έχουν γυριστεί εδώ και όλα κάπου τα ξέρεις. Η που θα σου θυμίζουν σκηνές από το «Καλά παιδία» με τον Ντε Νίρο, ή από το «Σέρπικο» με τον Αλ Πατσίνο, ή για τους νεότερους, άντε από το «Orange is the new black»! Η αρχιεπισκοπή, ορθόδοξες εκκλησιές, πλατείες με ελληνικές ονομασίες, φούρνοι, μικρά καφέ, μαγαζιά για φρούτα και είδη μαναβικής, φυσικά ο «Τιτάν», το ελληνικό σούπερ μάρκετ με όλα τα καλά της ελληνικής διατροφής και -επιτέλους!- σοκολάτες ΙΟΝ αμυγδάλου.  Στην περιοχή έρχονται οι Νεοϋορκέζοι, για καλό φαγητό και ατμόσφαιρα! Εδώ ο βραβευμένος με αστέρι Michelin σεφ Μιχάλης Ψιλάκης δημιουργεί στο Ditmars και γίνεται περιβόητος για την ελληνικής βάσης κουζίνα με γκουρμέ όμως υπερβάσεις. Φημισμένο πιάτο του; Το χταποδάκι με ρεβίθια και φασόλια μαυρομάτικα και το κότσι αρνιού με κριθαράκι! Ανάρπαστα εδώ τα ελληνικά κρασιά αλλά πολύ της μόδας και τα λικέρ, σαν αυτά που φτιάχνανε οι μαμάδες μας, από σουμάδα μέχρι μαστίχα, τριαντάφυλλο ή φράουλα! Η Γουίνεθ Πάλτροου και η πιο χολιγουντιανά ψαγμένη παρέα της, μέσα από το μπλογκ της, αποθέωσε το Agnanti, με θέα το πάρκο της Αστόρια, που φωτίζεται σαν από άστρα με τα φώτα από τους ουρανοξύστες του αντικρινού Μανχάταν, για τα παστουρμαλί του, τα σουτζουκάκια τα σμυρναίικα, το πηλιορείτικο, τον τραχανά, τη φάβα Σαντορίνης και γαρίδες καταΐφι με σος από ρόδι και τον κόκορα με χυλοπίτες σε πήλινο σκεύος! Όρθια σε καντίνα στους 30 δρόμους νομίζω, τρώμε με μανία σουβλάκια από τα ωραιότερα που έχουμε δοκιμάσει ποτέ μας! Το θέμα είναι εθνικό και πόσο μας είχε λείψει το τζατζίκι, να ξερες…

«Happy Birthday Jesus»

Πίσω στο δρόμο για την αριστοκρατική μπορείς να πεις, Βοστώνη, την «Αθήνα της Αμερικής», όπως την χαρακτηρίζουν έχοντας στο νου τους, φυσικά την αρχαία πόλη και τον ρόλο που διαδραμάτιζε στον παλαιό κόσμο. Πίσω μας φαντασμαγορικό, πυρακτωμένο το ηλιοβασίλεμα, σα να παίρνει φωτιά το Μανχάταν που το αντιφεγγίζει στις γυάλινες προσόψεις των ουρανοξυστών. Διασχίζουμε το Κονέκτικατ! Μια τεράστια πινακίδα σε χτυπητά κίτρινα και κόκκινα χρώματα «Happy Birthday Jesus». Στην στάση μας για καφέ μια Ελληνίδα γιαγιά από την Φιλαδέλφεια αγκαλιά με την δίχρονη εγγονή της την Νικολέττα. Την καταλαβαίνουμε γιατί της λέει, «έλα, έλα μπέμπα μου». Πιάνουμε κουβέντα. Πάει στη κόρη της να φτιάξει μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Ευχές. Πάλι στον 95, που αρχίζει από το Μέιν και φτάνει στο Κι Γουέστ. Happy birthdayр λοιπόν, Jesus…