Το εννεαμελές Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απεφάνθη ότι ο 77χρονος Τραμπ, με τον φανατικούς τόσο υποστηρικτές, όσο και πολέμιους, είναι ελεύθερος να διεκδικήσει τη θέση τους στα ψηφοδέλτια για τις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και άλλη μια θητεία ως πρόεδρος της Αμερικής. Άνετος λοιπόν, πως δεν «ενεθάρρυνε» την εισβολή των οπαδών του στο Καπιτώλιο με απώτερο στόχο την ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος του 2020, που έδινε τη νίκη στον Τζο Μπάιντεν, και τη δική του παραμονή στην προεδρία των ΗΠΑ, αντιμετωπίζεται ήδη ως νικητής τουλάχιστον των χρισμάτων των ρεπουμπλικάνων. Σε άλλα νέα μπερδεύει τον Μπάιντεν με τον Ομπάμπα, κάνει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να δηλώνει πως είναι «αδιανόητο ότι ο Τραμπ είναι με το μέρος του Πούτιν», ενώ η δισκογραφική εταιρεία της Σινέντ Ο΄Κόνορ του ζητά να σταματήσει να χρησιμοποιεί “Nothing Compares 2 U”, σε πολιτικές συγκεντρώσεις του, που, άλλωστε η προσφάτως χαμένη Ιρλανδή μουσικός και ακτιβιστρία, τον απεχθανόταν και τον χαρακτήριζε ως «βιβλικό διάβολο». Έχοντας κερδίζοντας ήδη, στην ουσία, την κούρσα για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων ως υποψήφιος και βάση των δημοσκοπήσεων φαίνεται πως ο Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο τα πηγαίνει καλά σε βασικές πολιτείες, αλλά κερδίζει δημογραφικές ομάδες που αποδείχθηκαν ζωτικής σημασίας για τη νίκη του Μπάιντεν το 2020, συμπεριλαμβανομένων των ισπανόφωνων και των νεαρότερων ψηφοφόρων. Όλο και μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας θεωρεί πως τα αποτελέσματα των εκλογών που έδωσαν τη νίκη στον Μπάιντεν δεν ήταν καθαρά, ενώ το να λογοδοτεί ο Τραμπ στην δικαιοσύνη, κατάφερε να τον κάνει συμπαθή, πως τάχα τον κυνηγάει το σύστημα. Και ενώ οι φανατικοί πολέμιοι του κροίσου – πολιτικού θεωρούν πως η επανεκλογή του «θα είναι το τέλος της της λειτουργικής δημοκρατίας», ο Αμερικανικός λαός, μοιάζει να μη συμμερίζεται αυτές τις ανάγκες έχοντας να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητά του.
Οι πόλεμοι
Δεν υποστηρίζουν πια οι νέοι ψηφοφόροι την φίλο – Ισραηλινή πολιτική της κυβέρνησης Μπάιτεν, δυσφορώντας έντονα για τα όσα γίνονται κατά των αμάχων Παλαιστινίων. Τα πιο συντηρητικά κομμάτια των Αμερικανών, τονίζουν πως ο Τραμπ δεν έμπλεξε τη χώρα σε πολέμους, ενώ η τωρινή κυβέρνηση την έχει σύρει σε 3! Ειδικά για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η κοινή γνώμη θεωρεί πως αν ο Τραμπ και το επιτελείο ήταν στην Προεδρία, αυτή θα είχε αποφευχθεί.
Η Οικονομία
Μεγάλη είναι η δυσφορία των Αμερικανών πολίτων για την ακρίβεια στα είδη διατροφής και στην ενέργεια, αλλά και για τις τιμές ενοικίων και αγοράς σπιτιών που έχουν φτάσει σε παλαβά υψηλά ποσά. Εκφράζεται δε πως αντί να δίνεται οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά και στους Ουκρανούς προσφυγές του πολέμου στις ΗΠΑ, που εξασφαλίζουν επιδόματα πολιτειακά και ομοσπονδιακά για να καλύπτουν νοίκι, διατροφή, ενώ τους εξασφαλίζεται η ακριβή για τους Αμερικάνους ασφάλεια υγείας, θα μπορούσαν αυτά τα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια να διατεθούν στους πιο αδύναμους Αμερικάνους πολίτες, αλλά και να μειωθεί όσο είναι δυνατόν, η υψηλοτάτη φορολογία στη μεσαία τάξη. Η υγειονομική περίθαλψη, η στέγαση, η φορολογική μεταρρύθμιση, και το υψηλό κόστος των συνταγογραφούμενων φαρμάκων είναι ο σταυρός που κουβαλάνε οι Αμερικανοί.
Η εργασία
Η εργατική τάξη είναι αυτή που βάλλεται φυσικά πιο πολύ. Μετα από 11ώρα εργασίας και αν βρεθεί, εξαντλημένοι, εξουθενωμένοι αδυνατούν να ανταπεξέρθουν στο ακριβό κόστος ζωής, ενώ τα εργοστάσια που δουλεύαν στις εργατικές πόλεις, έχουν μεταφέρει τις δραστηριότητες και την παραγωγή στο εξωτερικό και κυρίως στη Κίνα. Από το Μπέρλινγκτον του Βερμόντ, ο προοδευτικός Μπέρνι Σάντερς κάλεσε τον Τζο Μπάιντεν να αναγνωρίσει πιο άμεσα τις πολλές κρίσεις που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες της εργατικής τάξης, αν δεν θέλει να δει τον Τραμπ να κάνει περίπατο στον Λευκό Οίκο. Η δυσφορία της εργατικής γυρεύει στόχο. Αυτός είναι οι Λατίνο που μπαίνουν απ το Τέξας στην Αμερική. Από ατόφια απελπισία, παιδιά οι περισσότεροι, σε ηλικίες από 12 έως 18 ετών, διασχίζουν, μέσω βουνών αποφεύγοντας τις πόλεις, τις μεγάλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, για να φτάσουν στα σύνορα της δικής της Γης της Επαγγελίας. Αν τα καταφέρουν και φτάσουν, χωρίς να τους εγκαταλείψουν στα βουνά ή σε σεξουαλικούς εκμεταλλευτές και δεν τους γυρίσουν πίσω στα σύνορα, είναι οι τυχεροί της υπόθεσης. Εκείνοι που θα κάνουν, χωρίς ωράρια, όλες τις χειρωνακτικές δουλειές της Αμερικής. Αχθοφόροι, χτίστες, εργάτες σε εργοτάξια, εργοστάσια, αγρούς και καλλιέργειες, ψαράδικα, ξενοδοχεία, καθαριότητα, φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων.
Οι μετανάστες συχνά υπαμειβόμενοι ή και -σε πολλές περιπτώσεις!- κακοποιημένοι ανέχονται τα πάντα και κάνουν την Αμερική να λειτουργεί. Οι ΗΠΑ δεν πληρώνουν για αυτούς ασφάλειες και όλα όσα δικαιούται κάθε εργαζόμενος. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, αν υπήρχε η βούληση μπορούσαν να τους διώξουν όλους εκτός συνόρων, μέσα σε μια εβδομάδα, αν όχι σε λίγες μέρες. Συμφέρουν και γι’ αυτό δεν γίνεται. Όμως, οι υποστηρικτές του Τραμπ, προτάσσουν πως ένας παράνομα εισερχόμενος μετανάστης απ το Τέξας, κοστίζει 80.000 δολάρια στις ΗΠΑ και αυτές τις πληρώνουν οι φορολογούμενοι! Ξέρουν πως με αυτός στην εξουσία αν μη τι άλλο θα δυσκολευτούν -κι άλλο!- οι ζωές τους. Η σε τελική ανάλυση «ειλικρινά δε νοιάζεται, εσύ;» όπως έγραφε και το πανάκριβο μπουφάν που η Μελάνια Τραμπ ως πρώτη κυρία, φορούσε πηγαίνοντας καταναγκαστικά, να δει Λατίνο παιδιά και ανήλικούς κρατουμένους στα σύνορα του Τέξας.
Η εσωστρεφής διάθεση
Οι κουρασμένοι και υπερχρεωμένοι στις Τράπεζες που διοικούν τα πάντα, Αμερικανοί, νοιώθουν ανασφάλεια και γιατί η Αμερική εμπλέκεται σε θέματα ξένων χωρών, αδυνατώντας να κατανοήσουν πως έτσι ακριβώς κερδίζει, αλλά και γιατί εξαρτάται από άλλες χώρες για την ενέργεια και τα είδη πρώτης ανάγκης, τεχνολογίας, συσκευών καλ. Φανατισμένες, πύρινες απόψεις κατά της παγκοσμιοποίησης κερδίζουν έδαφος, ενώ προτάσσεται μια αντίληψη πως η Αμερική είναι τόσο μεγάλη και πλούσια που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της χωρίς να έχει ανάγκη κανέναν. Παράλογα διαδεδομένες είναι βέβαια είναι και όλες αυτές οι θεωρίες συνομωσίας που θέλουν τον Τραμπ κάτι ως Μεσσία ενάντια σε ερπετόμορφους Δημοκρατικούς, ρομποτικούς σταρ του Χόλυγουντ, βαμπιρικούς πολιτικούς αντιπάλους που πίνουν αίμα παιδιών και άλλα τέτοια που μοιάζουν παρμένα από υλικό φτηνής horror B movie, αλλά που όμως αποτελούν πεποίθηση ανθρώπων που ψηφίζουν και χάρη στο διαδίκτυο, οργανώνονται και βρίσκουν μεταξύ τους ηγέτες και γνώστες και καλά μεγάλων μυστικών!
Οι φανατικοί υποστηρικτές του Τραμπ, λένε ακόμα πως αγαπά την Αμερική ειλικρινά και είναι ο μόνος που δεν έβγαλε λεφτά απ την εμπλοκή του με την πολιτική, διότι είχε άλλωστε από πριν. Όπως και την πρώτη φορά που εξελέγη, τότε που τον θεωρούσαν αουτσάιντερ, μέτρησε πως δεν ήταν παιδί των κομμάτων, επαγγελματίας πολιτικός ή από πολιτική δυναστεία. Η ζωή στις ΗΠΑ δεν είναι ίδια και η Αμερική είναι άλλη στις δύο ακτές της και άλλη στο κέντρο της. Η αγροτική λοιπόν και εργατική τάξη, δεν θεωρεί πως την νοιάζεται κανείς από καλοζωισμένους των δυο ακτών, απ τα οικογενειακά μεγάλα τζάκια, με την κοσμοπολίτικη καλλιέργεια, αλλά ο Ντόναλντ Τραμπ, που μιλά τη γλώσσα τους, είναι αυτοδημιούργητος και τους συμπονά. Ακόμα και αν όλα αυτά είναι λάθος, τουλάχιστον τους κάνουν να ελπίζουν…
