Γυναικοκτονίες: δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς. Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.
Ο ΟΗΕ για τις γυναικοκτονίες
Ω! Ναι! Είναι συγκλονιστικά τα στοιχεία του ΟΗΕ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με την 25η Νοεμβρίου μπροστά μας, να έχει οριστεί ως «Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών»! 134 γυναίκες δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους λένε τα Ηνωμένα Έθνη και χρησιμοποιούν κανονικά τον όρο «γυναικοκτονία», που μέχρι πριν λίγο καιρό, ακόμα και τα πλέον προοδευτικά ΜΜΕ στον κόσμο αμφισβητούσαν. Στην Ελλάδα, με την νοοτροπία παλιότερα «τα θέλε», «γύρευε τι του κάνε», «τον έβγαλε εκτός εαυτού», ισχύει ότι και στον υπόλοιπο κόσμο σύμφωνα με την επίσημη γνωμοδότηση, που κάνει λόγο πως στο σπίτι διαπράττονται τα περισσότερα εγκλήματα και οι επιθέσεις κατά μίας γυναίκας. Επίσημα, σαράντα τρεις χιλιάδες ήταν οι γυναίκες που το 2017 φέρεται ότι έπεσαν νεκρές από τα χέρια των πιο κοντινών τους προσώπων, με τις 30.000 να έχουν σκοτωθεί από τον σύντροφό τους και άλλες 20.000 από κοντινό τους συγγενή. Τον μεγαλύτερο αριθμό γυναικοκτονιών για το 2017 κατέγραψε η Ασία με συνολικά 20.000 γυναικοκτονίες. Ακολουθεί η Αφρική με 19.000, η Βόρεια Αμερική, η Κεντρική και Νότια Αμερική με 8.000, η Ευρώπη με 3.000 και η Ωκεανία με 300. Το 2017 στο Σαλβαδόρ σημειώθηκαν οι περισσότερες ανθρωποκτονίες από πρόθεση παγκοσμίως, δηλαδή 13,9 στις 100.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ. Ακολουθεί η Τζαμάικα με 11 γυναικοκοτονίες στις 100.000, η Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής με 9,1 στις 100.000 με στοιχεία του 2011, όμως γιατί δεν υπάρχουν πιο πρόσφατα, και η Ονδούρα με 8,4 στις 100.000 με βάση στοιχεία του 2017. Από τα 5.000 «εγκλήματα τιμής» που σημειώνονται κάθε χρόνο περίπου 1.000 σημειώνονται στην Ινδία. Στο Αφγανιστάν, για παράδειγμα, μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία, «243 εγκλήματα τιμή σημειώθηκαν από τον Απρίλιο του 2011 ως τον Αύγουστο του 2013». Στις εμπόλεμες ζώνες ο βιασμός γυναικών θεωρείται «πολεμικό όπλο» που τρομοκρατεί τον πληθυσμό και καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. Το 2014 το Ισλαμικό Κράτος πραγματοποίησε, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια εκστρατεία με διαστάσεις γενοκτονίας στο βορειοδυτικό Ιράκ εις βάρος των Γιαζίντι και συνέλαβε ως σκλάβες του σεξ πολλές γυναίκες από αυτή την μειονότητα. Περισσότερες από 6.400 Γιαζίντι υποχρεώθηκαν σε σκλαβιά και μόνο 3.300 διασώθηκαν ή διέφυγαν. Ακόμη, βάση των στοιχείων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων, EIGE, στην Βρετανία, κάθε τρεις μέρες δολοφονείται μία γυναίκα, στη Σουηδία, κάθε δέκα μέρες κακοποιείται μέχρι θανάτου από το σύζυγο ή σύντροφό της, στην Ισπανία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τέσσερεις μέρες, περίπου 100 τον χρόνο, στην Γαλλία, μία γυναίκα δολοφονείται κάθε πέντε μέρες εξαιτίας κακοποίησης στο σπίτι. Το 1/3 μαχαιρώνεται, το 1/3 φονεύεται με πυροβόλο όπλο, το 20% στραγγαλίζεται και το 10% ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου.
Η γυναικοκτονία ήταν η αθέατη εγκληματική πράξη
Ιδιαίτερες προσπάθειες αντιμετώπισης του φαινομένου έχουν γίνει σε χώρες της Λατινικής Αμερικής όπου το φαινόμενο πραγματικά έχει λάβει εκτεταμένες διαστάσεις. Η γυναικοκτονία ως εγκληματική πράξη έχει ήδη ενσωματωθεί στη νομοθεσία σε πολλές χώρες, όπως η Χιλή, η Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα και το Μεξικό. Η Αργεντινή αναγνώρισε τη «γυναικοκτονία» ως νομικό όρο το 2016 αφότου τρεις άγνωστοι άντρες βίασαν, δολοφόνησαν και «παλούκωσαν» ανήλικη μαθήτρια και εν συνεχεία δεκάδες χιλιάδες γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν στους δρόμους της χώρας. Στα τέλη Νοεμβρίου, η Γερουσία της Δομινικανής Δημοκρατίας ορίστηκε τη «γυναικοκτονία» ως έγκλημα με ποινή φυλάκισης 40 ετών. Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί η πρωτοβουλία Spotlight της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό των γυναικοκτονιών στη Λατινική Αμερική. Στην Ευρώπη, ακόμα και σε χώρες όπως η Ισπανία που επιδεικνύουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην αντιμετώπιση της έμφυλης βίας τα αδικήματα αντιμετωπίζονται ως «gender “neutral”», δηλαδή δεν λαμβάνεται υπόψη το φύλο του θύματος. Για την Ελλάδα τα στοιχεία είναι σχετικά πρόσφατα μιας και δεν θεωρούσαμε «γυναικοκτονίες» τις δολοφονίες των γυναικών λόγω του φύλου τους και δεν καταγράφονται ως τέτοιες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. δίνονται ως ανθρωποκτονίες με θύματα γυναίκες, την δεκαετία 2007 με 2016 ποσοστά μεταξύ 25% – 35% του συνόλου των ανθρωποκτονιών που καταγράφονται ανά έτος, με εξαίρεση το 2011, που το ποσοστό των ανθρωποκτονιών με θύματα γυναίκες είναι περίπου το 16,85% των δολοφονιών που τελέστηκαν εκείνο τον χρόνο.
Κάποιες απ τις αποτρόπαιες, φρικαλαίες, κτηνώδεις γυναικοκτόνιες στην Ελλάδα
Είναι τόσο θεμελιακό στην ύπαρξη κάποιων πως η γυναίκα είναι κτήμα, ιδιοκτησία, ένα ζων αντικείμενο. Όταν δεν είναι ευχάριστη στην χρήση, υπάκουη, βολική, σκοτώνεται με φρικτό τρόπο και μετα, κτηνωδώς, συνήθως τεμαζίχεται, πετιέται στα σκουπίδια, τσιμεντώνεται σε πλατείες και οικόπεδα. Ο δολοφόνος, σύζυγος, εραστής, φίλος επικαλείται και έναν εν βρασμώ ψυχής και σε λίγο καιρό, έχουμε και μόλις 7 χρόνια, αποφυλακίζεται λόγω προτέρου εντίμου βίου και καλής συμπεριφοράς στις φυλακές! Όλοι, επίσης κάνουν λόγω για καταλάθος δολοφονία! Την βάραγαν, αλλά δεν ήθελα να την σκοτώσουν! Της χτύπησαν πιο «δυνατά το κεφάλι στο τοίχο», της βάρεσαν γροθιά στο κεφάλι και αυτή μετα εμεινε ακίνητη, όπως την σκαμπίλισαν χτύπησε στη γωνία στο μπάνιο! Δεν ήθελαν! Απλά συνέβη!
Αυτό είχε πει ο Παναγιώτης Φραντζής που κατά λάθος, ενώ χτυπούσε επειδή ζήλευε την σύζυγο τους Ζωή Γαρμανή, πριν την τεμαχίσει και την πετάξει στα σκουπίδια, του ξέφυγε και κυνικά είπε, πως ο τεμαχισμός «δεν είναι τίποτα το δύσκολο, αρκεί να σημαδεύεις τις κλειδώσεις». Εμεινε στη φυλακή 18 χρόνια, όσα εκείνα της Ζωής που τον είχε αγαπήσει και είχε γίνει γυναίκα του.
Ο Βασίλης Λυμπέρης, απ την άλλη, εκτελέστηκε το 1972, που ισχύει η θανατική ποινή στη χώρα. Η γυναίκα του, είχε τολμήσει, να κάνει διαθήκη που άφηνε όλη την προσωπική της περιουσία της στα παιδιά της. Επειδή όλα έπρεπε να του ανήκουν, πήγε σινεμά και μετα ξημερώματα έβαλε φωτιά στο σπίτι, καίγοντας τη γυναικά του, τα παιδιά του και την πεθερά του.
Ο 22χρονος Αντώνης Δαγκλής έβαζε στο λευκό του βαν ιερόδουλες και δυο απ αυτές τις σκότωσε και τις τεμάχισε. Επρόκειτο για κάποιον κατά συρροή δολοφόνο. Βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του.
«Ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του και του είπε πως να χωρίσουν έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του», είχε πει ο 23χρονος Γιώργος Σκιαδόπουλος, ο ναυτικός που δολοφόνησε την 30χρονη Ελληνοαμερικανίδα Τζούλι Μαρί Σκάλι. Επειδή ήταν ο δικός του μεγάλος ερωτάς την στραγγάλισε, της έβαλε το σώμα σε μια βαλίτσα, έκοψε το κεφάλι της με πριόνι γιατί περίσσευε και το πέταξε σε λίμνη της Καβάλας. Για 18 μέρες ο τόσο ερωτευμένος δολοφόνος έβγαινε στα κανάλια, από το κέντρο της Αθήνας και εκλιπαρούσε να τον βοηθήσουν να βρεθεί η σύντροφός του! Στα δέκα χρόνια, αφού στη φυλακή ανακάλυψε τον Θεό, αποφυλακίστηκε!
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2008 ο καθηγητής μουσικής Γιάννης Κατσιλάμπρος ομολογεί ότι σκότωσε τη σύζυγό του Παναγιώτα Μαζαράκη. Νωρίτερα προσποιούνταν τον δυστυχισμένο σύζυγο. Υποστήριξε πως μετά από έναν καβγά με τη σύζυγό του, την χτύπησε με ένα ηλεκτρικό σίδερο στο κεφάλι και στη συνέχεια, αφού το θύμα σωριάστηκε στο πάτωμα, της έβγαλε τα ματωμένα ρούχα, έπλυνε το σώμα της στην μπανιέρα και την τύλιξε με δύο σακούλες και ένα σεντόνι. Δοκίμασε να τη θάψει, στο φρεάτιο του ασανσέρ και μετά κάτω από το σπίτι του σκύλου, στο σπίτι τους. Τελικά έβαλε το πτώμα της στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και το πέταξε σε κάδο σκουπιδιών στην Παιανία, αλλά λίγες ώρες αργότερα επέστρεψε, πήρε ξανά τη σορό και την μετέφερε δίπλα στο σπίτι τους, στο πάρκο Πικιώνη, όπου την έθαψε και σκέπασε τον αυτοσχέδιο τάφο με τσιμέντο και πέτρες. Ο δράστης είχε καταδικαστεί σε 20 χρόνια κάθειρξη, αλλά το δικαστήριο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και αποφυλακίστηκε… στα επτά χρόνια!
Η 25χρονη αεροσυνοδός Μόνικα Κωνσταντινίδου, στις 8 Αυγούστου 2013 στέλνει μήνυμα στον πατέρα του 20χρονου πρώην συντρόφου της Θάνου Σχοινά. «Παρακαλώ, κάντε κάτι με το γιο σας. Δεν με αφήνει σε ησυχία. Όπου κι αν πάω, είναι πίσω μου. Σας παρακαλώ μαζέψτε τον. Φοβάμαι!». Δύο μέρες μετά η 25χρονη αεροσυνοδός έπεφτε νεκρή από τα χέρια του. Την έπεισε να τον ακολουθήσει στο σπίτι ενός εξαδέλφου του για να ξαναζεστάνουν τη σχέση τους και εκεί στην ερημία, είδε στο κινητό της τηλέφωνο ένα μήνυμα από άλλον άνδρα, «απλά» την χαστούκισε δυνατά, έχασε την ισορροπία της και πέφτοντας χτύπησε στο κεφάλι. Οι ιατροδικαστές, όμως, αποφάνθηκαν πως την στραγγάλισέ, αφού την παρέσυρε σε ερημική τοποθεσία όπου στη δύσβατη περιοχή εξαφάνισε το πτώμα της! Καταδικάστηκε σε ισόβια, όπως και όλοι οι άλλοι που στα επτά με δέκα χρόνια είναι έξω.
Στο Βούρβουλο Σαντορίνης, ο 31χρονος Θανάσης Αρβανίτης σκοτώνει με μαχαίρι την 25χρονη σύντροφό του Αδαμαντία Κάρκαλη και στη συνέχεια την αποκεφαλίζει και με το κεφάλι της στα χέρια του τριγυρίζει στους δρόμους! Την σκότωσε μετά από λογομαχία με το μαχαίρι που χρησιμοποιούσε σαν μάγειρας. Προτού σκοτώσει την 25χρονη δασκάλα, σύντροφό του, την οποία ζήλευε παθολογικά, ο δράστης σκότωσε το σκύλο της και τον πέταξε στο δρόμο. Σωρεία ψυχολογικών προβλημάτων εξετάσθηκαν και μετρήθηκαν στην απόφαση του δικαστηρίου.
Στη Σαλαμίνα, 35χρονος λιμενικός, που υπηρετούσε στην ομάδα υποβρυχίων καταστροφών, και ήταν οδηγός υψηλόβαθμου αξιωματικού του σώματος πυροβόλησε εν ψυχρώ την 44χρονη ερωμένη του, γνωστή οδοντοτεχνίτη του νησιού, και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, μέσα στο αυτοκίνητό της που ήταν στο γκαράζ του σπιτιού του. Η γυναίκα ήθελε να διακόψει τη κρυφή, εξωσυζυγική τους σχέση μιας και ήταν και οι δύο παντρεμένοι.
Στην Ορμυλία της Χαλκιδικής, η Λέλα Μαυρομάτη έχασε τη ζωή της, από έξι μαχαιριές που της κατάφερε ο εν διαστάσει συζυγος της, Λέσι Κλωντ μπροστά τα μάτια των δυο γιων του. Μετα είχε αρπάξει το μικρότερο απ τα δυο παιδιά και κρυβόταν σε ερημικές περιοχές ενώ το 4χρονο αγοράκια είχε υψηλό πυρετό. Τα ΜΜΕ εκείνη την εποχή είχαν σταθεί περισσότερο στο να αποκαλούν εμφατικά τον θύτη «Αλβανό», πάρα σε οτιδήποτε άλλο.
O Βαγγέλης Στεφανάκης, πάλι, είναι καθαρόαιμος Έλληνας και ευειδής και καλογυμνασμένος και σκότωσε στο ξύλο τη Φαίη Μπάχλα, ενώ τα είχε και με την αδελφή της, που τα γνώριζε όλα. Το επιχείρημα ότι η Φαίη Μπάχλα χτύπησε στον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου διαψεύστηκε στο δικαστήριο, καθώς δεν υπήρχε χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Όσον αφορά στον ισχυρισμό του Στεφανάκη ότι δεν μπορούσε να ελέγξει τη δύναμή του, η εισαγγελέας είπε ότι δεν ισχύει, διότι ο κατηγορούμενος ήταν θιασώτης γυμναστηρίων, έκανε πολεμικές τέχνες και είχε επίγνωση της δύναμής του.
Και ακόμη, για τις γυναικοκτονιες δεν υπάρχει ηλικία! Τον Ιούνιο του 2017, αποκαλύφθηκε η δολοφονία μιας 70χρονης από τον συνομήλικο σύζυγό της στο Σοφικό Κορινθίας. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, ο 70χρονος σκότωσε τη γυναίκα του ενώ βρισκόταν στο εξοχικό τους στο Σοφικό, την έθαψε στον οικογενειακό τάφο και στη συνέχεια γύρισε στο σπίτι τους στην Ν. Ιωνία και κατήγγειλε στο αστυνομικό τμήμα την εξαφάνισή της.
Όμως, τον Ιανουάριο του 2016, στο Βελβεντό Κοζάνης ο 40χρονος Τάσος Τσιουχάρας δήλωνε και εκείνος, την εξαφάνιση της 37χρονης συζύγου του Ανθής Λινάρδου και μητέρας των τριών παιδιών τους. Η γυναίκα, μην αντέχοντας άλλο μια όλο δυσκολίες ζωή, του είπε να χωρίσουν, όπως εκείνος ισχυρίστηκε, την στραγγάλισε και την έθαψε στο χωράφι του. Μετα τάχα την αναζητούσε στα κανάλια.
Τον ίδιο και την 20χρονη Κούσογλου αναζητούσε ο 23χρονος δράστης και σύντροφός της Δάνος Μουρατίδης και εμφανιζόταν και στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη στο πλαίσιο της «αναζήτησης» της φίλης του. Την είχε στραγγαλίσει, γιατί είχε τολμήσει να τον χωρίσει και με ενός εξαδέλφου του την έθαψε στην περιοχή Φράγμα Ασωμάτων Ημαθίας και σκόρπισε τα πράγματά της σε άλλη τοποθεσία.
Φρικτή, κτηνώδης, ασυγχώρητη η γυναικοκτονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, από δύο νεαρούς άντρες με τους οποίους αρνήθηκε να συνευρεθεί ερωτικά, και εκείνη της Αγγελικής Πέτρου στην Κέρκυρα, από τον πατέρα της, ο οποίος δεν ενέκρινε τη σχέση που είχε με άνδρα από το Αφγανιστάν. Τα θύματα, που έχουν φρικτά κακοποιηθεί και χάσει τη ζωή τους, δεν μπορούν να υπερασπισθούν εαυτούς, ούτε να αντικρούσουν τα οσα λέγονται σε δικαστικές αίθουσες, για τις συμπεριφορές, την «ηθική» τους, το τι είπαν και τι όχι πριν τον θάνατο τους! Οι θύτες πάλι, λίγα χρόνια αργότερα, έχουν ξεπληρώσει κάθε χρέος τους στην κοινωνία και με 7 άντε 10 χρόνια το πολύ, επιστρέφουν στον κοινωνικό ιστό!
