Κοιτώ ψηλά
Και ξεφυσώ
Κι αναφωνώ
Πως άξιζε
Γδάρθηκα
Στα υψόμετρα
Παθιάστηκα
Ωστόσο
Κι αντιστάθηκα
Κι ας ήμουν
Λεία στους ανέμους
Άξιζε
Είδα κατάματα
Το σκότος
Την ομίχλη
Κι είχα
Τα βλέφαρα μου
Κόντρα στη βροχή
Ψάχνοντας τη φωτιά
Που μου ΄λεγαν
Πως δεν υπάρχει
Άξιζε
Βρήκα και εσένα
Με μισόκλειστα
Μα αστραφτερά
Τα μάτια
Κι όρθιο κορμί
Στον άνεμο
Να μου φωνάζεις
Κάθε τόσο
«Σήκω πάνω!»
Με μια φωνή
Που δεν σηκώνει
Αντιρρήσεις
Να μου φωνάζεις
«Δεν είσαι η πτώση
Είσαι η άνοδος. Προχώρα!»
Και το ΄κανα
Ήμουν η άνοδος, ναι!
Είμαι η άνοδος, εγώ!
Άξιζε.
Σε τούτο το ταξίδι
Του πυρός
Το ακόνι ήταν οι πέτρες
και τα τόξα
Το ακόνι ήταν το αίμα
Και το δάκρυ
Το ακόνι ήταν μαχαίρι
Και μαστίγιο
Το ακόνι ήταν το θειάφι
και το μάρμαρο
Κι ο νους δίχως εμπόδια
Δίχως παρεμβολές
Ζυγίζει πεπραγμένα
Μετρά το λόγο
Και αποφαίνεται
Με πράξεις
Άξιζε
Σε έναν αγώνα αόρατο
Πολέμησα με πάθος
Κι έμαθα να πιστεύω
Στο αδύνατο
Αφού το αδύνατο
Καθίσταται εφικτό
Από άλλη θέση δράσης
Και θέλει αγώνα η αλλαγή
Αόρατο αγώνα
Κοιτώ ψηλά
Και ξεφυσώ
Κι αναφωνώ
Πως άξιζε
Γ. Σ. Αλεξάνδρου
Ο Γιώργος Συμνιανάκης, γεννήθηκε στις 26/01/1994 και είναι φοιτητής του τμήματος φιλολογίας, στο ΕΚΠΑ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και έχει εκδώσει, υπογράφοντας ως Γ. Σ. Αλεξάνδρου, τις ποιητικές συλλογές «Ηθική Αυτουργία», από τις εκδόσεις «Ανώνυμο Βιβλίό», το 2016 και «Ο τοξότης», από τις εκδόσεις «Όστρια» το 2018. Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά: «Homo Universalis», «fractal», «Μονόκλ», «ποιείν», «Με ανοιχτά βιβλία».
Οι εικόνες στο ποίημα του Γιώργου είναι λεπτομέρειες από έργα του σπουδαίου Δανού εικαστικού Peder Severin Krøyer (23 July 1851 – 21 November 1909)…
