«Πόθεν έσχες» από όλες τις πλευρές, να αιωρούνται απειλητικά σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Η απαξία των υποσχέσεων. Ακρίβεια. Ανασφάλεια. Πόλεμοι. Η άνοδος της ακροδεξιάς σε πολλές ευρωπαϊκές, ιστορικά δημοκρατικές χώρες και η ετοιμασία της για δραματικά υπολογίσιμη δυναμική την Κυριακή. Η αδιαφορία των πολιτών για τις ευρωεκλογές. Η σωρεία από life style περσόνες, στα ευρώ – ψηφοδέλτια που παίζει να αγνοούν και ποια είναι η Oύρσουλα φον ντερ Λάιεν. Μέσα σ όλο αυτό το κουρασμένο, μπαϊλντισμένο προεκλογικό κλίμα και με τον πρώτο καύσωνα του καλοκαιριού να πυρακτώνει τσιμέντα και ασφάλτους, χάσαμε και εκείνους που αξίζει να ακουστούν, απ την πολύ φασαρία των άλλων. Μια βιαστική, πιεσμένη απ τις διορίες δημοσίευσης, συζήτηση προλαβαίνουμε να κάνουμε με τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του κινήματος Πλεύση Ελευθερίας, Παναγιώτη Νόιφελτ, που δεν λέει ούτε τα γενικά, ούτε τα προβλεπόμενα. Μα…
-… Ποιος είστε Παναγιώτη Νόιφελτ;
«Μεγάλωσα μέσα σε μια φασαριόζικη και αγαπημένη οικογένεια με πέντε παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες, και νιώθω ευλογημένος που είχα την τύχη να έχω στο πλευρό μου τους γονείς μου. Ταξιδεύαμε πολύ και ως οικογένεια μας άρεσε να ανακαλύπτουμε νέους τόπους. Πιστεύω ότι αυτό με επηρέασε βιωματικά στη μετέπειτα εξέλιξή μου. Λάτρευω τη μάθηση και απεχθανόμουν το σύστημά του σχολείου και συμπεριφορές των άλλων, ενώ μου πήρε καιρό να τις αποκωδικοποιήσω. Ήμουν ένα ιδιαίτερα προσεγμένο παιδί που για κάποιο λόγο δεν συνταίριαζα με το περιβάλλον του σχολείου. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να αποτινάξω όλα αυτά που έμαθα σε αυτό, συχνά αποτύγχανα. Θα έλεγα ότι αποτελώ το λαμπρό αποτέλεσμα των λαθών μου. Χρωστώ στις τέχνες, στις λίγες γυναίκες και στους φίλους που γνώρισα στη ζωή μου μέχρι σήμερα την ανεκτίμητη αξία όλων αυτών των στιγμών που μας γεμίζουν αισιοδοξία και αυτήν την απέραντη αγάπη για τη ζωή. Χρωστώ στην οικογένειά μου την ευγένεια, την κατανόηση και την υπομονή. Χρωστώ στην οικογένεια που δημιούργησα το χαώδες σύμπαν μου και την αρμονία της συνύπαρξης, την απεραντοσύνη της αφιέρωσης, στο γιο μου οφείλω να συμβάλω σε όλες τις δικές του προσμονές και τα οράματα, ενώ του χρωστώ το αύριο. Σπάνια υπόσχομαι το οτιδήποτε, ιδίως όταν γνωρίζω ότι τα περισσότερα σε αυτή τη ζωή, σε αυτήν την κοινωνία, διέπονται από τους κανόνες της αλληλεξάρτησης. Είμαι αυτοδημιούργητος, οργανωτικός, με καθιερωμένη εμπειρία και γνώσεις σε θέματα διαχείρισης, διεύθυνσης επιχειρήσεων, καμπανιών και χρηματοδοτήσεων, και με εξειδίκευση σε πολιτικούς, πολιτιστικούς οργανισμούς και ιδρύματα. Έχω διπλό επαγγελματικό και ακαδημαϊκό υπόβαθρο, δημιουργικό και τεχνικό, καθώς έχω σπουδάσει υποκριτική, σκηνοθεσία, διαχείριση και οικονομία αερομεταφορών. Επαγγελματικά είμαι εξωστρεφής, με συνεργατικό και πολυδιάστατο χαρακτήρα, αλλά αυτό είναι κάτι που αναδυκνύεται από άλλους και φανερώνεται από τα έργα και τις δραστηριότητές μου».
–Είστε άνθρωπος του πολιτισμού και πως, λοιπόν, αντιλαμβάνεστε τα πολιτικά ζητήματα και θέματα όπως αυτά που αφορούν στο ευρωκοινοβούλιο;
«Όλοι είμαστε άνθρωποι του πολιτισμού. Ο ορισμός της λέξεως «πολιτισμός» δεν είναι και καθόλου παρωχημένος, αλλά μυριάδες ερωτήματα με οδηγούν σε διαρκείς αναθεωρήσεις. Ο Νίκος Γκάτσος στον «Κεμάλ» εξιστορεί τον αγώνα μυθικών προσώπων για αλλαγή μέσα από την καταστροφή και την αναγέννηση. Γράφει ο Γκάτσος: «Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί». Παραλογισμός η αποτυχία ή η επιτυχία; Ο Παρθενώνας ήταν το θησαυροφυλάκιο των Αθηνών και αποτελούσε την πιο απτή δήλωση ισχύος και δύναμης της πόλης κράτους των Αθηνών, μετά τη νίκη της Αθήνας και των συμμάχων κατά των Περσών. Με όχημα σειρά ιστορικών και θρησκευτικών αφηγημάτων και υψηλής αισθητικής κατασκευές, υποδομές και καλλιτεχνικά έργα έδινε ξεκάθαρο μήνυμα στις πόλεις-κράτη ότι η Αθήνα είναι υπέροχη των συνθηκών, και η υπεροχή της είναι αξεπέραστη σε όλα τα πεδία. Το Ευρωκοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρώπης και οι δομές του είναι πολιτικές ομάδες που μαζί με το χρηματοπιστωτικό σύστημα ρυθμίζουν τις συμπεριφορές των κρατών μελών και κατ’ επέκταση των πολιτών που ζουν σε αυτά, εισηγούνται και επιβάλουν νομοθεσίες και ευθύνονται για τις ζωές, την ευρυθμία και την καθημερινότητα των πολιτών της ευρωπαϊκής ένωσης. Στην υγιή Δημοκρατία όπου πρόνοια, μάθηση, καλλιέργεια, αποδοχή, αισθητική, διαλεκτική και ευθύνη πρυτανεύουν, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο δρόμος για την ανάταση της ανθρωπότητας είναι ανοιχτός. Λαμβάνοντας υπόψη την κατά περίπτωση φύση της Δημοκρατίας, τα τελευταία 2500 χρόνια άνθρωποι και κράτη προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για Δημοκρατία, η οποία όμως δυσκολεύεται να ολοκληρωθεί. Ίσως ήρθε ο καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τις θέσεις μας ως κοινωνίες, καθώς οι ολικές επανεκκινήσεις των οικονομιών σε αυτό το επίπεδο ιστορικά συνοδεύονται από ολοκληρωτικές καταστροφές. Η εφαρμογή της Δημοκρατίας που συμπαρασύρει την ισονομία, την ασφάλεια και την δικαιοσύνη και οδηγεί στην οικονομική ανάταση και στην ευμάρεια είναι το βασικό θέμα που ανακύπτει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρωκοινοβούλιο.
–Ποια είναι τα βασικά ζητήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη η Ευρωπαϊκή Ένωση και πως θα τα αντιμετωπίσετε ως Πλεύση Ελευθερίας;
Η ασθενής οικονομία των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εργασία, φτώχεια, το μεταναστευτικό, η κλιματική αλλαγή, η γεωργία και η αγροτική ανάπτυξη, το ενεργειακό, η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, οι διεθνείς ανταγωνιστικές τάσεις, η άμυνα και η ασφάλεια, η δικαιοσύνη και η εφαρμογή της δημοκρατίας καθώς επίσης και η πολυμορφία των πολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών αφηγημάτων, αποτελούν τα βασικά θέματα που απασχολούν τις δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα κράτη μέλη. Αυτά τα θέματα ανακύπτουν σε κάθε συνεδρίαση του ευρωκοινοβουλίου με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Η επίλυση αυτών των ζητημάτων σε μια Ευρώπη η οποία διέπεται από εξαρτήσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της περιβάλλον είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Βρισκόμαστε ακόμη σε αναζήτηση. Η Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα κίνημα, ένα κόμμα, που έχει αποδείξει με την παρουσία του και τη συμβολή του στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας τις ικανότητες των πολιτικών του στη Βουλή. Στην πράξη έχει επηρεάσει δυναμικά τη χώρα και έχει αναδείξει θέματα που άλλα κόμματα δυσκολεύονται να ανακινήσουν, ενώ άλλα κόμματα συχνά ακολουθούν τις πρωτότυπες θέσεις της Πλεύσης Ελευθερίας, τροποποιημένες στα μέτρα τους. Αυτό είναι μια ουσιαστική κοινοβουλευτική επιτυχία της Πλεύσης Ελευθερίας. Έχει έρθει η ώρα η διεθνιστική πολιτική αντίληψη και οι εφαρμόσιμες πολιτικές θέσεις της Πλεύσης Ελευθερίας να αναδειχθούν σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Τα θέματα και τα προβλήματα των κρατών μελών, ένας εκπρόσωπος της Πλεύσης Ελευθερίας θα τα αντιμετωπίσει κατά περίπτωση και με τεκμηρίωση από το βήμα του ευρωκοινοβουλίου και με γνώμονα τις ιδρυτικές και καταστατικές αξίες του κινήματος.
-Πως πιστεύετε ότι αντιλαμβάνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ανταγωνιστικότητας και ποια η θέση της στο παγκόσμιο στερέωμα όπως αυτό διαμορφώνεται;
«Ακούμε τη φράση «για μια δυνατή Ευρώπη». Τι σημαίνει αυτή η θέση; Σήμερα το NATO δαπανά 1.3 τρις σε αμυντικούς εξοπλισμούς, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια η Γερμανία μόνο αναπτύσσει τον ισχυρότερο στρατό της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διαρκείς αναβαθμίσεις άνευ προηγουμένου. Το προτεινόμενο ευρωομόλογο της άμυνας κάτι σημαίνει για τους προμηθευτές αμυντικών εξοπλισμών, αλλά τι σημαίνει για τους πολίτες της Eυρώπης; Με ποιους όρους διευθετείται το ζήτημα της παγκόσμιας ειρήνης και με τι κόστος; Αν εστιάσουμε στην Ουκρανία και στο Ισραήλ και δεν βάλουμε στην εξίσωση τις άλλες 10 εμπόλεμες ζώνες που μαίνονται στο κόσμο, τότε το παιχνίδι είναι χαμένο για όλους. Ευρώπη είναι μια εταιρειοποιημένη κοινότητα, που λόγω των επινοημένων θέσεων στηρίζει ολιγοπώλια. Η Ευρώπη χάνει ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο στην αγροτική ανάπτυξη, στις βιομηχανίες, στην απασχόληση, στην ενεργειακή επάρκεια και ενεργειακή αυτονομία, στην ευρωπαϊκή άμυνα, στο δημογραφικό, στο μεταναστευτικό, στο επισιτιστικό όπου έχει κλείσει το 70% των εργοστασίων λιπασμάτων ενώ το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών εξαρτώνται από ξένους προμηθευτές, τη στιγμή που δεν υπάρχουν χέρια να δουλέψουν τη γη. Η ευρωπαϊκή ένωση δεν μπορεί πια να αγνοεί τις ανάγκες των ευρωπαίων πολιτών και τις τοπικές κοινωνίες. Οι ευρωπαίοι πολίτες αψηφούν τις εξουσίες ακριβώς γιατί τον ίδιο εφιάλτη τον είδαν και τον βίωσαν το 1914 και το 1939. Θα πρέπει να διερωτηθούμε… ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας σε ένα τόσο μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον; Η μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια ισχυρή γεωπολιτική δύναμη, με στρατηγική αυτονομία και με ισχυρό διεθνές αποτύπωμα, τι σημαίνει, τι προκαλεί και τι συμπαρασύρει στην πορεία της προς αυτή τη μετεξέλιξη; Πόσο θα επηρεαστούν αρνητικά χώρες με περιορισμένη πολιτική, οικονομική, εμπορική και στρατιωτική δυναμική από αυτή τη μετεξέλιξη; Αυτά τα ερωτήματα απάσχολούν εμένα ως σκεπτόμενο πολιτικό πρόσωπο. Ειδικά οι αφρικανικές χώρες έχουν τραβήξει τα πάνδεινα και εξακολουθούν να ταλανίζονται από την αφαίμαξη των ευρωπαϊκών χωρών και των μεγάλων εταιρικών λόμπι του καφέ, του κακάο, των λουλουδιών, των φρούτων, της ξυλείας, της αλιείας, των πετρελαιοειδών, του ορυκτού πλούτου, της ενέργειας, του τουρισμού… και τέλος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και πολιτικού συστήματος. Μόνο η Γαλλία απορροφά από τις 14 γαλλόφωνες χώρες της Αφρικής εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τα τραπεζικά αποθέματα αυτών των χωρών. Σήμερα αυτές οι χώρες έχουν επιλέξει διαφορετικούς συμμάχους που χτίζουν δρόμους, λιμάνια, εργοστάσια, σχολεία και αεροδρόμια, αναδομώντας και ενθαρρύνοντας τις κοινωνίες αυτές να σκεφτούν από μόνες τους για το καλό τους. Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό. Η αστικοποίηση των αγροτικών περιοχών που ως πολιτική του Σι Τζινπίνγκ (2012) διαδέχτηκε την οργιαστική αστική δόμηση κενών πόλεων του Χου Τζιντάο (2002) επηρεάζει κάθετα και οριζόντια περίπου 800 εκ Κινέζων πολιτών που από αγροτική συμπεριφορά υιοθετούν αστική. Σήμερα η Κίνα μεταφέρει κατά το δοκούν μεγάλο μέρος της πρωτογενούς της παραγωγής, στην Αφρική και στην Κεντρική και Νότιο Αμερική, ενώ το χρηματοπιστωτικό της σύστημα δεν έχει ανάγκη τις διεθνείς ζημίες για να καλύψει την ταχεία ανάπτυξη των χώρας, μηχανισμός που χρησιμοποιούταν ωστε μην να επηρεάσει αρνητικά τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Η Ευρώπη είναι μια γερασμένη ήπειρος και δεν μπορεί να στηρίζεται στης αποτυχίες και επιλογές του παρελθόντος για να επιβιώσει. Ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν».
Ο Παναγιώτης ΝΟΪΦΕΛΤ είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής, Πλεύση Ελευθερίας
Πολιτιστικός Διαχειριστής, Διεθνής Πολιτιστική Διπλωματία, Πολιτική και Οικονομία.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967, έχει ζήσει στη Νιγηρία και σήμερα ζει στο Λονδίνο, με καταγωγή από την Αρκαδία (Σκιρίτιδα, Βλαχοκερασιά), την Άνδρο (Μπατσί), και την πρώην Γερμανική Σιλεσία.
Eίναι Ιδρυτής και Πρόεδρος των οργανισμών:
Civilizations Council.
International Cultural & Creative Industries Regulatory Authority, εισηγητικός νομοπαρασκευαστικός φορέας, με χρήση Blockchain, Artificial Intelligence και Big Data.
International Independent, διεθνής franchise βιομηχανική κοινοπραξία παραγωγικών φορέων πολιτισμού.
Συμβούλιο Τεχνών Ελλάδας, για την αναβάθμιση των μοντέλων διαχείρισης, προώθησης και χρηματοδότησης.
International Cultural & Creative Economy and Development, Athens (Διεθνές Συνέδριο).
Ιδρυτής των διεθνών κινημάτων Cultural Left και Creative Left.
Στοιχεία Επικοινωνίας:
WWW: https://www.neufelt.gr
Email: panayiotis@neufelt.gr
Social 1: @neufelt
Social 2: @neufeltp
Socoal 3: @panayiotis.neufelt