Νάνσυ Νικολαΐδου, η καταιγιστική: «Δεν μπορώ τους… κλόουν και τους αυλικούς»

Είναι μια απ τις αρχόντισσες της πένας, που ξέρει να γράφει άψογα ελληνικά -πράγμα που δυστυχώς δεν εννοείται στον καιρό μας!- και που χει υπηρετήσει για περισσότερες από δυο δεκαετίες σε θρυλικές εφημερίδες, άλλων αξιακών αρχών. Η ίδια, άτομο που δεν υπήρξε ποτέ νεροκουβαλητής στον μύλο συμφερόντων, δικαιούται να μιλά και με βάση το ηθικό πλεονέκτημα πως δε τα «πήρε», παρά μόνο δούλεψε με αξιοπρέπεια ακόμη και σε εποχές που την δυναμίτιζαν. Η Νάνσυ Νικολαΐδου μιλά εφ όλης της ύλης, ως απασφαλισμένη χειροβομβίδα, γιατί δε χρωστά εκδουλεύσεις και ότι έχει κατακτήσει είναι με βάση την πολύτιμη της αξία:

Λοιπόν, έφτασε η ώρα να το κάνουμε κι αυτό! Έφτασε η ώρα να σου πάρω… συνέντευξη (γέλια)!

-«Γελάς εεε? Είναι όντως για γέλια η κατάστασή μας. Με την έννοια ότι είναι αστείο εμείς οι δύο που έχουμε «απαγγείλει» τα άπαντα, να κάνουμε συνέντευξη».

Καταρχήν, που σε βρίσκω; Πως είσαι; Τι κάνεις;

-«Με βρίσκεις ακριβώς εκεί που με… άφησες (γέλια)! Ζούμε τα χρόνια της απόλυτης στασιμότητας κι αυτό στην καλή περίπτωση. Όταν τα πάντα γκρεμίζονται γύρω σου, – κρίση, λουκέτα, πανδημία κτλ, κτλ -, εσύ «καρφώνεσαι» σε ένα σημείο και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι τον σταυρό σου, για να μην… καταποντιστείς». 

Εσύ «καταποντίστηκες»;

-«Ευτυχώς δεν «καταποντίστηκα» γιατί έχω την δουλειά μου. Όμως, μία σοβαρή… καθίζηση την έπαθα, γιατί καθίζηση έχει πάθει όλος ο χώρος των media και γενικότερα όλη η χώρα. Εξακολουθώ να βρίσκομαι στο «Open» και είμαι πολύ χαρούμενη γι΄αυτό. Είναι ένα κανάλι στο οποίο όπως ξέρεις κι εσύ καλά, βρίσκομαι από την πρώτη μέρα λειτουργίας του και έχουμε μέχρι τώρα πορευτεί μαζί. Το βλέπω να μεγαλώνει μέρα-μέρα και να εξελίσσεται και αυτό έχει μία ιδιαίτερη γοητεία. Επίσης, βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους που ξέρω καλά και που εκτιμώ και θέλω να πιστεύω με εκτιμούν κι εκείνοι. Και δεν εκτιμώ πολύ κόσμο (γέλια)…  Ανάμεσα σε αυτούς τους ελάχιστους που εκτιμώ, βρίσκεται φυσικά η επικεφαλής του Open, Κική Σιλβεστριάδου, η οποία είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, που θα σταθεί δίπλα σου όταν την χρειαστείς, αλλά και ο Θέμης Μάλλης. Ο Θέμης έχει ως γνωστόν την διεύθυνση όλων των daytime ψυχαγωγικών προγραμμάτων  του καναλιού, είναι ουσιαστικά… άνθρωπος-ορχήστρα και φυσικά μεγάλο σχολείο για μένα. Όπως γνωρίζεις, ο Θέμης δεν είναι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου. Όμως, είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πάρα πολύ καλά την δουλειά του, παθιάζεται με ότι καταπιάνεται και γενικά γεννήθηκε για να βρίσκεται πίσω από τις κάμερες, να «χτίζει» κανάλια, ζώνες, εκπομπές, παρουσιάστριες. Αυτούς τους ανθρώπους ,λοιπόν, εγώ που παθιάζονται, είναι έξυπνοι, έχουν ταμπεραμέντο, τους θαυμάζω. Και τον Θέμη τον θαυμάζω. Και μόνο όταν θαυμάζεις έναν άνθρωπο, μπορείς να σταθείς δίπλα του, για να μάθεις κάτι παραπάνω. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κοντραριζόμαστε. Αν χρειαστεί τα «σπάμε», αλλά μετά και πάλι όλα καλά. Και κάπου εδώ πρέπει να σου επισημάνω πως την διεύθυνση προγράμματος την έχει η Μαρία Σαγανά».

Οπότε, τις καθημερινές δουλεύεις με τον Θέμη πίσω από τις κάμερες και τα Σαββατοκύριακα έχει «Αννίτα Κοίτα». Όλη αυτή η συνεργασία σου με την Αννίτα Πάνια πως προέκυψε; Οφείλω να ομολογήσω πως ήταν έκπληξη για μένα όταν το έμαθα.

-«Γιατί δεν ήταν έκπληξη για μένα (γέλια);       Ούτε κι εγώ το περίμενα ότι θα βρισκόμουν αυτή τη χρονιά μαζί με την Αννίτα. Κι αυτό γιατί; Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί θεωρούσα πως δεν «κολλούσα» μέσα σε αυτό το στυλ εκπομπής. Ότι δεν «ταίριαζα». Γνωρίζεις καλά, πως είμαι άνθρωπος που έχω τα «κουτάκια» μου, τις ανασφάλειές μου, που δεν μου αρέσει να ρισκάρω, που δεν κάνω τρέλες και η εκπομπή της Αννίτας είναι μία… τρέλα από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την άλλη μεριά ,όμως, η Αννίτα ήταν ένα κορίτσι που εκτιμούσα και αγαπούσα ανέκαθεν και που σεβόμουν απόλυτα την πορεία της και την ειλικρίνειά της. Γιατί η Αννίτα και είναι ειλικρινής και καθαρός άνθρωπος, αλλά έχει και μία απίστευτη τηλεοπτική ειλικρίνεια. Σου λέει αυτή είμαι, σου κάνω; Γουστάρεις; Έχει καλώς… Δεν σου κάνω; Και πάλι όλα καλά».

Ναι, αλλά έχουμε ξεκινήσει τόση ώρα την συζήτηση και με έχεις ταράξει στα… καλά λόγια!

-«Εχεις δίκιο. Όμως, θέλω να είμαι δίκαιη. Δεν μπορώ να μην σου μιλήσω για ανθρώπους που τους «χρωστάω», τους εκτιμώ και τους αγαπώ. Το αξίζουν»…

Το «συνοικέσιο» με την Αννίτα ποιος το έκανε;

-«Το… «χρυσό κουφέτο» (γέλια); Ε ποιος άλλος; Ο Σωτήρης Καραμίντζας. Ήξερε πως με την Αννίτα αλληλοαγαπιόμαστε, ήταν από πέρσι στην εκπομπή κι έτσι όταν ξεκίνησαν να στήσουν την φετινή ομάδα, το συζήτησαν και με πήραν τηλέφωνο. Και για να τελειώσω αυτά που σου έλεγα πριν για την Αννίτα, θέλω να σου πω, ότι όποιος έχει την ευκαιρία να βρεθεί δίπλα της, δεν την αγαπά για την… τρέλα της, – η οποία είναι αναμφισβήτητη -, αλλά για την καρδιά της. Εχει χρυσή καρδιά η Αννίτα και πλέον την θεωρώ δικό μου άνθρωπο. Τώρα για το Σωτήρη σε αντίθεση, δεν θα σου πω τίποτα. Τι να σου πω για το Σωτήρη; Είναι ο Σωτήρης της καρδιάς μου. Είναι το κολλητό μου φιλαράκι. Αν υπάρχει το άλλο μισό στις φιλίες, σίγουρα το μισό μου είναι ο Σωτήρης. Μαζί τα περνάμε όλα. Γέλια, κλάματα, χαρές, λύπες, νεύρα, τα πάντα».

Αισίως συμπληρώνεις 27 χρόνια στο χώρο των media. Τι εξακολουθεί να σε ενοχλεί ακόμα; Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να ξεπεράσεις με τίποτα όμως;

-«Κοίταξε όλη αυτή η διαδρομή είναι για μένα (δυστυχώς…) χωρισμένη στα δύο. Στα χρόνια των εφημερίδων, στα πολλά χρόνια των εφημερίδων και των περιοδικών και στα χρόνια των site και της τηλεόρασης».

Τα καλύτερά σου χρόνια ποια ήταν; Συναισθηματικά μιλάω…

-«Εννοείται τα χρόνια των εφημερίδων. Η δημοσιογραφία γεννιέται στο τυπογραφείο. Δεν μπορώ να φανταστω πως είναι να είσαι δημοσιογράφος, αν δεν έχεις περάσει από μία εφημερίδα. Αν δεν έχεις μυρίσει το χαρτί, το μελάνι… Ισως είμαι λίγο ρομαντική και ίσως και λίγο… out of fashion! Από την άλλη η τηλεόραση έχει τη μαγεία της ταχύτητας, του «συμβαίνει τώρα», την δύναμη της εικόνας και εννοείται και τη δύναμη της λάμψης».

Δεν μου είπες τι δεν αντέχεις σε αυτό το χώρο…

-«Θα σου πω. Δεν αντέχω την υποκρισία. Δεν αντέχω την ψευτιά. Δεν αντέχω την… δηθενιά. Δεν αντέχω την αλαζονεία. Συμπτώματα» κυρίως της τηλεόρασης. Δεν μπορώ που τη μία στιγμή όοοολοι αγαπιούνται και την επόμενη τρώνε τις σάρκες τους. Δεν μπορώ τους… κλόουν και τους αυλικούς. Και το περίεργο ποιο είναι; Ότι ενώ κάποιοι είναι κλόουν και το ξέρουν όλοι, αυτοί οι κλόουν οι ίδιοι και οι ίδιοι είναι κάθε σεζόν περιζήτητοι».

Εσύ; δεν είσαι περιζήτητη, εσύ;

«Όχι βέβαια… Προφανώς επειδή δεν έχω προϋπηρεσία σε τσίρκο κι επειδή δεν μπορώ να λειτουργήσω σαν αυλή. Επίσης είμαι πολύ κακή στις δημόσιες σχέσεις και σε παντώς τύπου χαριεντίσματα. Άλλο να είσαι ευγενής και υποστηρικτική με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι κι άλλο «αυλή» και «σφουγγοκωλάριος». Προσωπικά μέχρι και πριν από κάποια χρόνια πίστευα, πως ο άλλος θα θέλει να συνεργαστεί μαζί σου γιατί σε εκτιμά, σε σέβεται, είσαι ένας σοβαρός άνθρωπος και γιατί φυσικά σε θεωρεί σωστό επαγγελματία. Τελικά έκανα λάθος. Ο άλλος θα συνεργαστεί μαζί σου (τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις…) γιατί θα έχετε κάνει ηλιοθεραπεία σε διπλανές ξαπλώστρες στη Μύκονο. Κυριολεκτικά όμως…»…

Γεγονός το οποίο απ ΄ότι καταλαβαίνω σε στεναχωρεί.

-«Όχι, με ενοχλεί. Δεν μπορώ να το αποδεχτώ… Τα πράγματα που με στεναχωρούν είναι άλλα».

Όπως;

-«Όπως το γεγονός ότι… μία φορά κι έναν καιρό υπήρχε δημοσιογραφία. Πλέον έχουμε μπλέξει τα συμφέροντα, τις δημόσιες σχέσεις, την χειραγώγηση, τη φίμωση με τη δημοσιογραφία. Έννοιες ακριβώς αντίθετες… Η δημοσιογραφία μία φορά κι έναν καιρό, στεκόταν απέναντι σε όλα αυτά. Δεν ήταν συνυφασμένη με αυτά. Έχουμε φτάσει στο σημείο πλέον να δουλεύουμε αφού… πρώτα έχουμε πάρει άδεια για να φέρουμε στο φως την όποια πληροφορία έχουμε ή ακόμα χειρότερα, πρώτα μας την έχουν… υπαγορεύσει.

Καλά, τώρα! δεν μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι…

-«Όχι βέβαια, αλλά δυστυχώς όπως γνωρίζεις καλύτερα από μένα αυτό που σου περιγράφω είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Πλέον τρέμουμε μήπως γραφτεί ή ακουστεί κάτι που δεν αρέσει, ενώ η δουλειά του δημοσιογράφου πρέπει να είναι αυτή ακριβώς. Να λέει ότι δεν αρέσει…».

Πως βλέπεις το μέλλον των media;

«Ζοφερό… Πώς να το βλέπω; Το επάγγελμα, αλλά οι συνθήκες εργασίας είναι στα χειρότερά τους. Και θεωρώ πως τα χείριστα έρχονται. Παντού απολύσεις, μειώσεις μισθών, ανεργία, λουκέτα. Βέβαια αυτά τα προβλήματα παρουσιάζονται σε όλα τα επαγγέλματα, όχι μόνο στο δικό μας. Απλά το δικό μας επάγγελμα θεωρώ ότι έχει ξευτιλιστεί τελείως».

Κι από την άλλη έχουμε τον χορό των εκατομμυρίων των παρουσιαστών.

«Βέβαια! Ούτε πυρηνικοί φυσικοί να ήταν. Ούτε το εμβόλιο κατά του καρκίνου να ανακάλυπταν (χαχα…) Από την άλλη μεριά δεν φταίνε κι όλοι αυτοί που έβγαλαν από την τηλεόραση λεφτά με το τσουβάλι. Τις καλές εποχές… Φταίνε κι όλοι αυτοί που τους τα μοίραζαν και δημιούργησαν μία τεράστια υπεραξία στο τηλεοπτικό χρηματιστήριο. Κρίση φυσικά υπάρχει και στο δικό τους επίπεδο. Τα χρυσά συμβόλαια με τα δισεκατομμύρια πλέον δεν υπάρχουν. Και ουσιαστικά εκπομπές χωρίς χορηγούς δεν υπάρχουν. Γι΄αυτό και η τηλεόραση έχει μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο σούπερ-μάρκετ».

Και αφού φτάσαμε στους παρουσιαστές, πες μου κερδισμένους, χαμένους…

«Είναι νωρίς για συμπεράσματα, μία πρώτη εικόνα έχει συμπληρωθεί σε ότι αφορά κυρίως στα πρωινά».

Η μητέρα των μαχών, σωστά;

-«Πολύ σωστά! Εδώ ,λοιπόν, αναμφισβήτητα η Κατερίνα Καινούργιου είναι η νικήτρια. Σε μία πολύ δύσκολη σεζόν, με έναν απίστευτο τηλεοπτικό ανταγωνισμό, καταφέρνει να κόβει τις περισσότερες μέρες το νήμα πρώτη. Και μάλιστα; Μέσα από το Open που είναι ένα νέο κανάλι και βρίσκεται ακόμα στην αρχή του και ως γνωστόν κάθε αρχή και δύσκολη. Η Κατερίνα είναι το ζωντανό παράδειγμα του κανόνα που λέει πως όποιος επιμένει, νικά. Ήταν επίμονη, ήξερε να ακούει, δούλεψε σκληρά και εξελίχθηκε».

Η Φαίη Σκορδά;

-«Η Φαίη είναι ένα κορίτσι που το αγαπώ και το πιστεύω πολύ. Έχει μπροστά της να διανύσει μία μεγάλη πορεία. Όμως φέτος θεωρώ πως όποιος βρέθηκε στο πλευρό της και θέλησε να της στήσει το «Πρωινό», τα έκανε όλα λάθος. Από την επιλογή προσώπων, από την διαμόρφωση της σκαλέτας, από το πάνελ… Τι να πω; Σαν να μην ήθελαν εκεί στον ΑΝΤ1 να τα πάει καλά. Μα κάνεις πάνελ και βάζεις να το απαρτίζουν τραγουδιστές και ηθοποιοί; Κάνεις σπασμωδικές κινήσεις και υιοθετείς στο περιεχόμενό σου στήλες που δεν σου ταιριάζουν και που υπάρχουν με επιτυχία στις απέναντι εκπομπές; Παρόλα αυτά δεν είναι η μεγάλη χαμένη».

Τι εννοείς;

-«Εννοώ ότι οι μεγάλοι χαμένοι με την έννοια της τρομακτικής πτώσης στους πίνακες τηλεθέασης, είναι άλλοι. Είναι οι «Κου-Κου». Βγήκε το πρωινό του Star κι από εκεί που χτυπούσε 20άρια και 25άρια, το έχουμε δει να «τσακίζεται» και να φτάνει στο 6,0%, στο 7,0% και μάλιστα, έχοντας και το GNTM στον αέρα. Δηλαδή, ενώ η «χρυσή κότα» του Star μεταδίδεται κανονικά, βλέπουμε πως πλέον δεν κάνει τα… «χρυσά αυγά» στο πρωινό. Στο Star φυσικά η θριαμβεύτρια είναι η Ζήνα Κουτσελίνη, η οποία με σκληρή δουλειά και με την αλήθεια της, έχει καταφέρει να χτίσει μία σταθερή και παγιωμένη σχέση με τους τηλεθεατές. Μία σχέση που έχει αποδειχτεί ότι αντέχει τους κραδασμούς».

Για τις νέες αφίξεις Ηλιάνα Παπαγεωργίου, Χάρη Βαρθακούρη μετά της συζύγου, Ιωάννα Μαλέσκου, τι έχεις να πεις;

-«Άλαλα τα χείλη των ασεβών (γέλια). Τι να πω; Τίποτα. Φάνηκαν όλοι κατώτεροι των περιστάσεων και των προσδοκιών. Φάνηκαν λίγοι. Η τηλεόραση δεν είναι ντύνομαι, βάφομαι, βγαίνω τα λέω και τέλος… Ούτε είναι «κάνω hit για το μπούστο μου», οπότε στάνταρ θα κάνω και καριέρα. Η τηλεόραση είναι χημεία και με την κάμερα, αλλά και με τον τηλεθεατή. Πρέπει να είσαι χαρισματικός άνθρωπος και με πολύ έντονο ταμπεραμέντο για να καταφέρεις να πιάσεις τον παλμό του κόσμου».

Μιας και λέμε για χαρισματικούς ανθρώπους, η Ελένη Μενεγάκη σου λείπει;

-«Κοίταξε δεν μου λείπει η εκπομπή-μίνι μάρκετ που έκανε τα τελευταία χρόνια. Μου λείπει όμως η ίδια. Γιατί όπως ήδη σου είπα, το θέμα δεν είναι ότι λείπουν οι ωραίες από την τηλεόραση. Το θέμα είναι ότι λείπουν άνθρωποι που το λέει η καρδούλα τους, που είναι γεννημένοι για να βρίσκονται μπροστά στο φακό, που μπορούν να σε κάνουν να αισθανθείς ζεστασιά, πως είσαι φίλος τους, κολλητός τους, ο δικός τους άνθρωπος, που μπορούν να σε κάνουν να ξεχαστείς και να γελάσεις. Και η Ελένη ήταν ένα τέτοιο πρόσωπο και με τα λάθη της και με τα σωστά της. Άλλωστε γι ΄αυτά τα λάθη της, κατά καιρούς της έχω ασκήσει σκληρή κριτική. Η Ελένη, όμως, πάνω απ ΄όλα ήταν και είναι ένα φαινόμενο και τα φαινόμενα δεν αντιγράφονται. Ξεκάθαρα…».

Πως σου φάνηκε η τηλεοπτική επιστροφή του Ανδρέα Μικρούτσικου;

-«Μια χαρά! Δεν καταλαβαίνω γιατί στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν παρουσιαστές με ημερομηνία λήξεως. Και φυσικά αναφέρομαι σε ανθρώπους που μπορούν και έχουν την ικανότητα να βρίσκονται επί μακρόν στις επάλξεις. Και ο Ανδρέας αυτό το μπορεί. Εμφανίστηκε στους δέκτες μας μετά από δέκα και πλέον χρόνια και αισθάνθηκα σαν να μην είχε φύγει ποτέ. Εντάξει νομίζω πως ότι και να πούμε για τον Ανδρέα είναι λίγο. Η τηλεοπτική του αξία είναι αδιαπραγμάτευτη είτε συμφωνείς με αυτό το είδος τηλεόρασης που κάνει, είτε όχι».

Ριάλιτι, η μεγάλη… επιστροφή. Η χαρά της ελληνικής τηλεόρασης

-«Ναι, είδαν… εγκλεισμό και μπήκαν! Τι να συζητάμε μωρέ τώρα; Και το “Big Brother”, αλλά και το “Bachelor” είναι η χειρότερη έκδοση που μπορεί να υπάρξει, σε αυτό που λέμε ριάλιτι. Βασίζονται στη λογική…  «ξυπνάς μέσα μου το ζώο», όπως έχει πει και ο λατρεμένος Αρκάς. Όχι βέβαια ότι πάει πίσω το GNTM. Εκεί το πάνε αλλιώς… Την Κατίνα (σημειωτέον, δεν έχω απολύτως τίποτα με τις Κατίνες…) πολλοί εμίσησαν την κατινιά ουδείς. Το μόνο παρήγορο σε όλη τη φάση είναι ότι δεν σκίσανε… Κάνουν ένα 15,0%! Οπότε λες υπάρχει ελπίδα».

Μετά απ΄όλα όσα είπαμε, υπάρχει ελπίδα;

-«Υπάρχει πάντα ελπίδα, γι ΄αυτό δεν το βάζουμε και κάτω. Προσωπικά με πετυχαίνεις σε μία φάση που έχω ανάγκη να πιστεύω πως μπορούν ακόμα να γίνουν ωραίες δουλειές, που έχω ανάγκη να πιστεύω στους ωραίους ανθρώπους και στις ωραίες συνεργασίες. Ετοιμάζω, λοιπόν, κάτι με πολύ αγάπη, με πολύ μεράκι και με πολύ λαχτάρα, που θέλω να πιστεύω ότι θα τα πάει καλά και θα κερδίσουμε το στοίχημα, αλλά ακόμα δεν είμαι έτοιμη να σου πω περισσότερα. Αλεξ, σε ευχαριστώ γι ΄αυτή την κουβέντα. Ήταν κάτι σαν… γκρουπ-θέραπι»!

Εγώ σ ευχαριστώ φίλη και συνάδελφε. Πάνω τους, ε; Και το καλό θα νικήσει, τα είπαμε!