Όχι, όχι! Ούτε κάνα εθνικιστικό μένος μας έπιασε, ούτε τίποτα γνώστριες της Ιστορίας ειδικές είμαστε, αλλά, να, κάποτε εκφράζεται και εκείνη η αγανάκτηση πως δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται η χώρα μας, μόνο ως τόπος διασκέδασης και ψυχαγωγίας για βόρειο ευρωπαίους, Βρετανούς και Αμερικάνους. Δεν είμαστε ένας απέραντο Airbnb με παραθαλάσσια μπαρ και περιοχές αλά Φαληράκι Ρόδου -παλιά- και Λαγανά Ζακύνθου, που όλα -νομίζουν!- επιτρέπονται. Ο τόπος, η πατρίδα, η χώρα του καθενός είναι και κάτι άλλο, πιο πολύ από στερεότυπα. Ούτε η Ελλάδα είναι μόνο τόπος οικονομικής κρίσης και διαφθοράς! Για τους γονείς και τους παππούδες μας. Για τα όσα πέρασαν, τις πληγές τους, τους αγώνες τους, τις πικρές μνήμες. Όλα αυτά που γνωρίζουμε ως τις πραγματικότητες μας. Κάπου θα πρεπει να υπάρχει και ένας σεβασμός! Και γνώση! Αφορμή για όλα αυτά μας δίνει ένα ντοκιμαντέρ, που μας εξόργισε -ήταν και Σάββατο βράδυ, που καθίσαμε να το δούμε!- από εκείνους που υποτίθεται πως κάνουν Ιστορίας!
Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ είναι «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Από τα Μέτωπα», στο Netflix. Πραγματικά θεαματικό το ψηφιακά βελτιωμένο αρχειακό υλικό και όλες οι φωνές απ’ όλες τις πλευρές της σύγκρουσης, ζωντανεύουν την φρίκη, τον παραλογισμό, την παράνοια, την οδύνη, την Ιστορία του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, του μεγαλύτερου που γνώρισε και έφτιαξε όμως, η ίδια η ανθρωπότητα. Οι δημιουργεί κάνουν λόγο, ήδη, απ την αρχή για ένα καθηλωτικό αποτέλεσμα της αποκατάστασης και του επιχρωματισμού των αυθεντικών αρχείων του πολέμου. Ανατριχιαστικές στιγμές όπως το παιδομάζωμα Πολωνών βρεφών και το ξερίζωμα απ τις μάνες τους για να μεγαλώσουν ως «γενίτσαροι» ναζί, η κλωτσιές σε εβραία μάνα που της αρπάζουν το παιδάκι για το φορτώσουν σε τρένα τάχα για προορισμούς που θα τρώνε καλά. Οι φόνοι στα δάση και σε χωματερές ανθρώπων. Η φρίκη Αφρικανών να χαιρετούν ναζιστικά! Οι Ουκρανικές περιοχές της τότε Σοβιετικής Ένωσης να υποδέχονται τους Ναζί εισβολείς με λουλούδια και ζητωκραυγές γιατί τους σώζουν απ τον τύραννο Στάλιν. Οι εντολές των Ναζί να σκοτώνουν εν ψυχρώ και να καίνε χωριά ολόκληρα από αμάχους, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους, διότι όσοι απάρτιζαν τις σοβιετικές περιοχές, ήταν Ευρωπαίοι Γ κατηγορίας και επρεπε να εξολοθρευθούν. Μας δείχνει το ντοκιμαντέρ τη φρίκη του πως…
Φυσικά και εξαίρεται το βρετανικό φρόνημα, η γαλλική αντίσταση, η αμερικανική πολεμική μηχανή! Και ήδη στο πρώτο μέρος, με τον τίτλο «Η ανώτερη φυλή», ακούμε και κάτι για την Ελλάδα, που καλύτερα να μην αναφερόταν καν! Ο αφηγητής λέει, με επίσημη φωνή «στο μεταξύ η φασιστική Ιταλία εισέβαλε στην γειτονική Ελλάδα» για να ακουστεί ο Βρετανός δημοσιογράφος με άψογη προφορά να συνεχίζει λέγοντας «στρατεύματα προελαύνουν έχοντας κάμψει την χλιαρή ελληνική αντίσταση»! «Χλιαρή ελληνική αντίστασή»; Και την έκαμψε η φασιστική Ιταλία; Αυτό είναι Ιστορία; Και τι είναι «χλιαρό»; Πως ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανίας, που διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τη 1 Ιουνίου 1941, έληξε με την κατάληψη της Ελλάδας από τις γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στις 6 Απριλίου 1941; Είναι «χλιαρότητα» το ότι απόκρουση της ιταλικής φασιστικής εισβολής από τους Έλληνες, ήταν η πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Β’ Π.Π. και ανύψωσε το ηθικό των λαών στην Ευρώπη; Για την «χλιαρή ελληνική αντίσταση», ο πρωθυπουργός «της νίκης» Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην ομιλία του με τίτλο «Δώστε Μας τα Εργαλεία», που μεταδόθηκε από το Λονδίνο στις 9 Φεβρουαρίου 1941, δήλωνε: «Χωρίς την ελάχιστη πρόκληση, […] ο Μουσολίνι επιτέθηκε και εισέβαλε στην Ελλάδα, χωρίς να καταφέρει κάτι περισσότερο από την ατιμωτική εκσφενδόνισή του εκτός της από τον ηρωικό Ελληνικό Στρατό, ο οποίος, θα πω με την συναίνεσή σας, έχει ξαναζωντανέψει μπροστά στα μάτια μας τις τιμές με τις οποίες, από τους κλασικούς χρόνους, έχει επιχρυσωθεί ο τόπος τους»;
Αυτό που ο Μουσολίνι είχε θεωρήσει ό,τι θα ήταν «πόλεμος αστραπή» χρειάστηκε την παρέμβαση των Γερμανών. Υπάρχουν μάλιστα ιστορικοί που υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων έναντι των Ιταλών φασιστών, επηρέασε την έκβαση του πολέμου, αφού υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς, που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941 ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας. Οι αρχικοί όροι της παράδοσης στους Γερμανούς, μάλιστα, θεωρήθηκαν τιμητικοί, καθώς ο ελληνικός στρατός δε θα αιχμαλωτιζόταν, ενώ οι αξιωματικοί θα επιτρεπόταν να διατηρήσουν το ξίφος τους, προκαλώντας το θυμό του Μουσολίνι. Μετα από πολλές διαμαρτυρίες στον Χίτλερ, έγινε ξανά η παράδοσης σε Γερμανούς και Ιταλούς και ο Ελληνικός Στρατός θεωρήθηκε αιχμάλωτος πολέμου, αλλά στις 2 Μαΐου ο Χίτλερ απελευθέρωσε τους πάντες «επειδή αγωνίσθηκαν με παράτολμο θάρρος και περιφρόνηση προς τον θάνατο».
Εν τω μεταξύ, η Βουλγαρία εισέβαλε στη Θράκη και κατέλαβε περιοχή γύρω από την Ξάνθη και στις 3 Μαΐου του 41, μετά την κατάληψη και της Κρήτης, η χώρα έχει πια περιέλθει όλη στην κατοχή των ναζί Γερμανών, φασιστών Ιταλών και Βουλγάρων, πράγμα που γιορτάζεται με την θεαματική «παρέλαση της Νίκης του Άξονα», στην πληγωμένη Αθήνα. Η επίδειξη δύναμης για προπαγανδιστικούς λόγους είχε καταγραφεί σε ταινίες και πάμπολλές φωτογραφίες για να προβάλλεται στους κινηματογράφους της Γερμανίας και της Ιταλίας. Παρ όλα αυτά θεωρούσαν και οι ίδιοι οι Γερμανοί κωμική την συμμετοχή των Ιταλών και τις επίδειξης της ιταλικής σημαίας, αφού οι νικημένοι Ιταλοί φασίστες, ήθελαν και αυτοί να παρελάσουν ως νικητές, με τις πλάτες των Γερμανών, χωρίς να ντρέπονταν για την κατάφωρη ήττα τους στην Αλβανία.
Να σημειωθεί πως το ντοκιμαντέρ βρίσκεται στην δεύτερη θέση του top 10 των ΗΠΑ, με εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεάσεις! Και η μικρή και λάθος αναφορά στην Ελληνική συμμετοχή στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο θα μείνει στο μυαλό τους ως «χλιαρή»! Και μετά θα κλείσουν εισιτήρια για «ζωάρα» στα Ελληνικά νησιά, αυτό το καλοκαίρι, που κάθε άλλο παρα «χλιαρή» αλλά θερμότατη θα ναι…