Νάνσυ Ζαμπέτογλου και Θανάσης Αναγνωστόπουλος! Για πολλούς από μάς, δικοί μας άνθρωποι! Τόσο, που είναι δύσκολη η αρχή (και ίσως η μέση και το τέλος), για να ειπωθούν όλα εκείνα, που ξέρουμε, εκτιμάμε και αγαπάμε σ αυτούς τους δυο, αχώριστους σε δουλειές, καθημερινότητα, ζωή φίλους. Δυο φίλους που γελάνε μαζί, συνεννοούνται με τα ματιά, χωρίς να χρειάζονται πολλά λόγια και αυτό – εξηγήσεις και αφήνουν ο ένας στον άλλον την πλήρη ελευθερία να είναι ο εαυτός του. Αγαπημένοι στις χαρές και στις δυσκολίες, στα εύκολα και στα πολύ ζόρικά, ειλικρινείς και συνεπείς για δεκαετίες, κάναν πράξη αυτή τη μεγάλη αρχή πως το να περπατάς με έναν φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο από το να περπατάς μόνος στο φως! Και στο περίσσευμα τους, μας χωρέσαν όλους. Κι άλλους φίλους και κοινό. Είτε είναι αναγνωστικό, του Down Town που χρόνια τώρα είναι η δημιουργική αναφορά τους, είτε η τηλεόραση, με άλλο ύφος, διαφορετικό ήθος και ξεχωριστό λόγο.
Εκείνη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλμαριά. Πήγε σχολείο στο ιστορικό Κολλέγιο Ανατόλια. Έχει έναν αδελφό και δυο υπέροχους γονείς, που τη μεγάλωσαν με πολύ αγάπη και χάδια. Λάτρευε τη γιαγιά της. Καμαρώνει γιατί είναι μισή Πόντια και μισή Πολίτισσα. Κλαίει με τον ήχο του κεμεντζέ και εκεί που μιλά πετάει λέξεις ποντιακές με μεγάλη ικανοποίηση. Από τα χρόνια του σχολείου έλεγε πως θα γίνει δημοσιογράφος. Ήθελε να δουλέψει στην Ελευθεροτυπία και στο Down Town. Και ναι, αφού σπούδασε Νομικά, όπως καταλαβαίνουμε όλοι, τα κατάφερε. Πρώτο δούλεψε στον ΑΝΤ1 και έφερε εις πέρας δύσκολα ρεπορτάζ από το ελεύθερο, με μια αδυναμία στο αστυνομικό. Κάτι το μπέμπι φέις της, κάτι η αθωότητα στο ύφος και οι πιο δύσκολοι χαρακτήρες, λύνονταν και δίναν απαντήσεις στη Νάνσυ. Κάποτε, μικρόσωμη εκείνη, για να φτάσει τον Φασούλα και να πάρει απαντήσεις, αναποδογύρισε και κύλησε μόνη της έναν σιδερένιο κάδο και ανέβηκε απάνω του για να φτάσει τον θεόρατο μπασκετμπολίστα με το μικρόφωνο της και να είναι καλό το πλάνο! Είναι Δίδυμος και φαίνεται! Ικανή για χιούμορ, πλάκες και γέλιο αλλά και για συγκίνηση, βουρκώματα και κλάματα στα αδιόρατα για άλλους, στις αποχρώσεις του συναισθήματος. Υπήρξε η πιο νέα διευθύντρια σε περιοδικό, σε εποχές που αυτά τα έντυπα έκαναν επανάσταση. Οι συνεργάτες της, την χαρακτήριζαν φυσικό φαινόμενο και τσουνάμι. Ήταν ικανή στο Down Town, να μπαίνει Δευτέρα πρωί και να βγαίνει Τετάρτη απόγευμα, κάθε εβδομάδα για χρόνια. Μπορούσε να κοιτάει τίτλους, να περνάει διορθώσεις, να αναθέτει θέματα, να πετάγεται στη Μύκονο με το πλοίο της γραμμής για συνέντευξη και φωτογράφηση κάποιας σταρ, να επιστρέφει αυθημερόν και να… βγαίνει και το βράδυ. Ερωτεύτηκε. Με έναν έρωτα από κείνους των μυθιστορημάτων και των ταινιών. Και από το 2008 είναι με τον Νάσο Γαλακτερό. Έχουν μαζί μια κόρη, την Σοφία. Έχουν και τον γιο του Νάσου, τον Παύλο, που η Νάνσυ γνώρισε όταν εκείνος ήταν 11 ετών και που τον αγάπησε σχεδόν με ολοκληρωτική παράδοση. Το να διαβάσει ο Παύλος, που βαριόταν είχε γίνει τη Νάνσυ ζήτημα ζωής και κατέστρωνε σχέδια εφάμιλλα του Δουρείου Ίππου για να κερδηθεί ο Τρωικός Πόλεμος των καλών βαθμών του Λυκείου.
Σήμα κατατεθέν της στην τηλεόραση, που δεν ήταν ποτέ στα σχέδια της; Το ότι κάθεται στον καναπέ με τα πόδια επάνω, χωρίς να κοιτάζει την κάμερα. Όπως κάθεται και στο σπίτι της. Δεν το κάνει για στιλ και για να διαφοροποιηθεί από όλες τις άλλες. Όχι. Όπως έχει εκμυστηρευθεί, έτσι κάθεται και σπίτι της, αλλά γιατί το petit size της δεν της επιτρέπει ούτε σταυροπόδι, ούτε καμία άλλη λουσάτη στάση. Δεν πίνει, δεν καπνίζει. Διαβάζει πολύ λογοτεχνία. Λατρεύει τα ταξίδια και έχει κάνει βόλτα στον κόσμο από Σεϋχέλλες και Μαυρίκιο μέχρι την Αμερική, την οποία γυρίσει από ακτή σε ακτή. Αγαπά τα χρώματα, τα όμορφα πράγματα, τα ψηλά τακούνια, τις φίνες τσάντες, την ποπ Αρτ αισθητική, τα έργα τέχνης, τις λιτές γραμμές, τα χρηστικά απλά αντικείμενα του Φίλιπ Σταρκ, τις αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές, τις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες.
Κάποτε έβλεπε με μανία στη τηλεόραση το θρυλικό Trash Tv με τον μοναδικής κοπής Θάνο Αλεξανδρή και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, τον όποιο χάζευε διότι τον έβρισκε πολύ όμορφο. Όταν του τηλεφώνησε για την θέση του αρχισυντάκτη στο Down Town, εποχές ΙΜΑΚΟ και Πέτρου Κωστόπουλου, του είπε ποσό όμορφος είναι, με το «γεια». Και ο Θανάσης είναι πραγματικά ωραίος. Όχι εμφανισιακά μόνο, αλλά ως άνθρωπος. Όλες τις δυσκολίες της ζωής του, τις έκανε όχι πικρία, αλλά, δουλεύοντας τον εαυτό του, ποιότητα δυσεύρετη, συμπόνοια, σεβασμό στους άλλους και ενσυναίσθηση. Αν ποτέ χρειαστείς μια ψύχραιμη άποψη για πολιτικό, κοινωνικό, ή προσωπικό ζόρι, ο Θανάσης θα χει πάντα την πλέον σφαιρική και φιλοσοφημένη θέση. Είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στην Καρδίτσα, από δυο γονείς προστατευτικούς και δοτικούς. Μεγάλωσε τις τρεις ανιψιές του. Είναι ο νονός της Σοφίας της Νάνσυς και του Νάσου. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία. Αγαπά την ποίηση, τα πάντα από σινεμά, κάθε είδους ανθρώπινη σκέψη που υπάρχει σε βιβλία, τα ηχηρά γέλια, το λευκό κρασί. Αγαπημένη του πόλη, όπου την έχει επισκεφθεί τόσο ώστε να τη ξέρει καλά, είναι η Νέα Υόρκη. Στο Μανχάταν ήταν μάλιστα στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, κατά τη διάρκεια της τρομοκρατικών επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Χωρίς επικοινωνία οι δικοί του άνθρωποι είχαν απλώς τρελαθεί από αγωνία, για το αν είναι καλά, τότε. Έχει ξεκινήσει εναλλακτικά την προσέγγιση της τηλεόρασης με τον Θάνο Αλεξανδρή, αλλά συνέχισε τη παρουσίαση με life style εκπομπές. Έχει κάνει ραδιόφωνο, υπήρξε στέλεχος σε περιοδικά την χρυσή εποχή τους. Έχει εμφανιστεί και στην ταινία «Αυτή η νύχτα μένει»! Παραδέχεται πως είναι αγχωτικός και αγωνιά για το παραμικρό στην δουλειά. Λατρεύει τα σκυλιά, αδέσποτα, ράτσας, μίαινα, τα πάντα. Του αρέσουν τα μεγάλα καλοκαιριά και κάνει διακοπές τα τελευταία χρόνια στα Χανιά. Γυμνάζεται, αλλά με το ζόρι! Έχει ένα αλάνθαστο κριτήριο και βλέπει πρώτος τις σειρές και τις ταινίες που θα κάνουν πάταγο. Θεωρεί πως είναι παρορμητικός και πως λέει περισσότερα από όσα πρέπει, αλλά ευτυχώς που υπάρχει η Νάνσυ να τον προστατεύει. Του χει τύχει να τον χρεώσουν διπλάσια με το σκεπτικό, «έλα μωρέ, λεφτά έχει αυτός, στη τηλεόραση βγαίνει». Λέει και γραφεί την άποψη του! Όχι τόσο ατρόμητα όσο θα θέλε αλλά δε κολλάει κιόλας.
Είναι μετρημένος, σεμνός και λέει πως «αν δεν μου πει κάποιος έξω «Καλησπέρα», επειδή έτυχε να γράψω κάτι γι’ αυτόν, ε, ας μη μου πει. Δικαίωμα του είναι. Ούτε στην καριέρα μου πιστεύω ότι στοίχισε. Μην τρελαθούμε κιόλας ούτε πολιτικό ρεπορτάζ κάνω ούτε δημοσιογραφικές αποκαλύψεις». Δεν του αρέσει πια, να βγαίνει έξω τα βράδια. Εκτός από την Νάνσυ, με όλους τους άλλους στις δουλείες βάζει τα όρια του. Δεν έχει καλή σχέση με τον χρόνο και καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να ξεκινά στην ώρα του τα πρωινά. Δεν τα καταφέρνει. Δεν του αρέσει να μαγειρεύει, αλλά το κάνει αναγκαστικά για να ξέρει τι τρώει.
Λοιπόν η Νάνσυ και ο Θανάσης είναι μεταξύ τους φίλοι και μας κάνουν να αισθανόμαστε πως χωράμε και εμείς. Λένε πως πρεπει να σκεφτείς αν θα αισθανόσουν άνετα να δώσεις το κλειδί του σπιτιού σου στους δυο καλύτερούς σου φίλους. Μα, με την καθημερινή τους είσοδο στα σπίτια μας, τους το χούμε, ήδη παραδώσει…
