Η εποχή του life style και των μεγάλων περιοδικών παγκόσμια είναι ένα μακρινό, μελαγχολικά γραφικό παρελθόν. Η ιδεολογία και η αισθητική του, που παγκόσμια συνοδευόταν από την κυριαρχία των golden boys της Wall Street και στην Ελλάδα από τα οικονομικά προγράμματα της Ευρώπης, στην οποία είχαμε ενταχθεί με βαλκάνια ενοχή, έχει παραμείνει στην ελληνική τηλεόραση, αλλόκοτη και εξωπραγματική πια στα όρια του γκροτέσκ. Εμφανίσεις παρουσιαστριών και παρουσιαστών που μπορεί να μιλάνε για τα πλέον οδυνηρά θέματα, για τις γυναικοκτονίες που σημειώνονται ανησυχητικά στη χώρα ή για τους νεκρούς και τα κρούσματα του COVID19 και η εμφάνιση τους να είναι πολυτελής, νυχτερινή όλες τις ώρες, λουσάτη, βγαλμένη από βιτρίνες πανάκριβων καταστημάτων, ως τοποθέτηση πάνω σε πανάκριβες κούκλες ανδρείκελα. Ο κόσμος μοιάζει να έχει να παγιδευτεί σε μια τεράστια καμπύλωση του χωροχρόνου, να τον έχει καταπιεί μια παλιρροιακή δίνη και αυτοί οι άνθρωποι που χωράνε σε μια οικοσκευή, συνεχίζουν να ζουν σε εκείνη την φούσκα, όπου ακούγονται μόνο απόψεις και φωνές των ομοιών τους, μυθοποιείται το κενό αρκεί να είναι γυαλιστερό το φόντο του, εξαφανίζεται κάθε πολιτισμικό στοιχείο, αναδεικνύεται η κακογουστιά, αποθεώνεται η κάθε εξωφρενική προσωπικότητα, αρκεί να είναι στοιχειωδώς φωτογενής. Το κουτσομπολιό παραμένει σε ψυχαγωγία και ενημέρωση η υπέρτατη αξία ακόμη και αν τελούν σε ανεργία και πλήρη κοινωνική απαξία σχεδιαστές μόδας, ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, μοντέλα, ωραίοι και ωραίες.
Παίκτες ριάλιτι, τηλεοπτικοί γαμπροί, νύφες, εκείνοι οι ξεχασμένοι θετικοί στον κορωνοϊο στο Survivor, μάγειροι και μαγείρισσες, αγρότες και αγρότισσες, εσώκλειστοι σε πλατό σαν σπίτια, με μόνο προσόν τη θεώρηση πως ο εαυτός τους είναι κάτι πολύ σημαντικό, αιώνιο και ίσως αναντικάταστατο στο σύμπαν, ανάγονται σε επικούς ήρωες, ημίθεους και ομοτράπεζους του Δία και της Ήρας στα ολύμπια τραπέζια με νέκταρ και αμβροσία! Γύρω από την οικοσκευή οι κανονικοί άνθρωποι, εκείνοι με τα φθαρμένα αθλητικά, τα φαρδιά παντελόνια, τις φθαρμένες μπλούζες, κάποτε ανησυχούν γιατί τα ρούχα έχουν πνίξει τον πλανήτη και αγοράζουν vintage ή τροποποιούν τα παλιά τους ρούχα. Αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα από το εγκλεισμό της πανδημίας. Φοράνε μάσκες και ανησυχούν για τις μετάλλαξες του ιού. Επικοινωνούν με όλο τον κόσμο, ενημερώνονται και ψυχαγωγούνται την ίδια ώρα με όλο τον πλανήτη μέσω διαδικτύου. Δουλεύουν από τον υπολογιστή. Δεν δουλεύουν καθολου και τους πνίγει σαν βρόγχος που στενεύει η ανεργία και ο φόβος για το αύριο. Μεταναστεύουν. Αλλάζουν δουλειές. Ανησυχούν για την εγκληματικότητα, την αγριάδα της καθημερινότητα, το αφημα στο έλεος του τυχαίου και της στιγμής…
…Και όταν πέφτουν στον υπολογιστή ττηςστο κλάμα ττηςΚαινούργιου γιατί πολύ συγκινημένη, αλλά αψογά βαμμένη και ντυμένη σαν τις κούκλες βιτρίνας που λέγαμε πιο πάνω, αλλάζει κανάλι και κλείνει έναν τηλεοπτικό κύκλο ζωής, πως να μη σταθούν στο αλλόκοτο, φοβικά παράλογο θέαμα; Το θέμα δεν είναι η Καινούργιου και η κάθε Καινούργιου, φυσικά, που φιλότιμα κάνει τη δική της προσπάθεια και θεωρεί τον εαυτό ττηςδικαιωμένο. Το θέμα είναι όλο αυτό το γκροτέσκο της φούσκας – τσιχλοφουσκας που οι μεταγραφές αστέρων, το τέλος των τηλεοπτικών σεζόν, η ενασχόληση με την ίδια ελαφρότητα του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά και του αν είναι τρεντ πάλι το γαλλικό στο μανικιούρ, θεωρείται κοσμικό επίκεντρο στην ίδια την Εντροπίας της ζωής.
Down
6… Συγκινηθήκαμε από το τέλος των εκπομπών γιατί…
… Μάθαμε πως η τηλεόραση είναι ομαδική δουλειά και πίνουν νερό στο όνομα των τεχνικών, που να χαμε λεφτά να βάλουμε στοίχημα, άμα ξέρουν έστω δυο ονόματα από τους εργαζομένους στις κάμερες, στα φώτα και στον ήχο!
5… Λατρέψαμε Χρύσλα Γεωργακοπούλου…
… που όλοι κλαίγανε με λυγμούς και θρήνους γιατί η Καινούργιου αλλάζει κανάλι και εκείνη άψογα ντυμένη και βαμμένη κοίταζε, άνευ βουρκώματος, τις συνδέσεις των προβολέων στο ταβάνι, μη τους έρθει και κανένας στο κεφάλι όσο εκφωνείται ο συγκινησιακός επίλογος!
4… Απορήσαμε που είδαμε την Τσιμτσιλή…
… χαρούμενη, να τρέχει με νεροπίστολα αναμσα από πλαστικές πισίνες σε ένα χωράφι, στην τελευταία της εκπομπή. Ίσως ήταν γιατί γλίτωσε απ το να της έρθει ο Φραγκολιάς στο κεφάλι, που έπεσε από δέντρο φορώντας σκουφί Πικατσού! Εκπομπή κάνανε αυτοί, ή προ νήπια στα «Γελαστά Σκαθαράκια»;
Town
3… Μάθαμε πως η Παπαγεωργίου…
… εγκαταλείπει τη ψυχαγωγία και επιστρέφει στον χώρο της μόδας. Πλήγμα για τις χωρίς φαντασία, άνευ κεφιού και πρωτοτυπίας πρωινές εκπομπές που όλες ίδιες είναι. Κέρδος για τις εκπομπές αδιάφορης, αν εμπνευστής, κατά κάποιον τρόπο μόδας που όλες, επίσης, είναι ολόιδιες.
2… Προτείνουμε όλοι αυτοί στα κανάλια…
… που διατρανώνουν ευτυχισμένα πως η ενημέρωση θα είναι στα καλύτερά της και το καλοκαίρι για κάθε κανάλι να κρατήσουνε τους καλοκαιρινούς όλο τον χρόνο να γλιτώσουν και κάνα ευρώ από τους παχυλούς μισθούς που παίρνουν οι all time σταρ τους. Τι; Όχι; Καλά, εμείς να βοηθήσουμε θέλαμε!
1… Θαυμάζουμε τους Ράδιο Αρβύλα…
… διότι ο Αντώνης Κανάκης και η παρέα του, καλά την έχουνε βρει τη συνταγή και το κόλπο και ενώ τελευταίοι ξεκινάνε κάθε σεζόν, πρώτοι την τελειώνουνε! Τρελή μαγκιά, λέμε!
To απόσπασμα από την στήλη FROM USA WITH LOVE της Αλεξάνδρας Τσόλκα, βρίσκεται στο περιοδικό DOWN TOWN, που κυκλοφορεί κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα, με την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, στα περίπτερα.
Στην εικόνα της αρχής η Charlotte Moorman παίζει στο τσέλο της Nam June Paik με τηλεοπτικά γυαλιά, Bonino Gallery, Νέα Υόρκη, 1971.
