Είναι το τρίτο βιβλίο της μυθιστορηματικής, σχεδόν εξωτικής ζωής του Θάνου Αλεξανδρή, που έχει από ένα κομμάτι της ζωής μιας ολόκληρης γενιάς, μέσα του. Το ξαφνικό απολαυστικό γέλιο, γλιστράει με τις λέξεις σε βούρκωμα, σε ένα παγοδρόμιο νοσταλγίας της αθωότητας και μια αιωρούμενη δυστοπία στην τελεία και την παύλα του. Ο Θάνος, μέγας στις ιστορίες, θαυματοποιός σαν από περιπλανώμενο θίασος θεαμάτων, μας συνεπαίρνει στην φαντασμαγορία που λάμπει γύρω του, γέννημα του, σα τα φωτοστέφανα των οσίων στα μοναστήρια. Λοιπόν, Θάνο;
-Το τρίτο βιβλίο σου, γιατί έχει τον Αλμοδοβάρ και μάλιστα οσιοποιημένο στο τίτλο; Που και γιατί τον αγιάζεις;
«Στην απόφαση για κυκλοφορία του βιβλίου, όσο κι αν σε ξαφνιάζω, εμπλέκεσαι εσύ και εξηγώ. Σε ένα αυτοσχέδιο κείμενο, από κείνα που κάναμε με τον Θανάση Αναγνωστόπουλο, στο ραδιόφωνο και τότε ήταν στα σουξέ της η Μπεζεντάκου, πληροφορούσα, ότι επίκειται κυκλοφορία ποιημάτων της με τον τίτλο «Ένα παιδί μετράει τάνγκα». Μετά από χρόνια σε site που διευθύνεις, σου στέλνω κείμενο με τον ίδιο τίτλο και επειδή τον θεωρώ πετυχημένο και υπάρχει κίνδυνος, να μου τον τζουρνέψουν άνθρωποι αδίστακτοι, γεννιέται η ιδέα να πάρω δημοσιευμένα μου και με το» ένα παιδί μετράει τάγκα», να κάνω βιβλίο… Στη συνέχεια όμως, επειδή ο ΚΑΚΤΟΣ είναι οίκος σοβαρός τον απορρίπτει πανηγυρικά… Αφού λοιπόν δεν μας κάθεται ο παραφρασμένος Λουντέμης, καταφεύγω στον δικό μου άγιο και λατρεμένο από χρόνια Αλμοδόβαρ, που αγαπάει βαθιά τον άνθρωπο και που πάντα ήθελα να συνεργαστούμε, αλλά με προλάβαινε ο Αντόνιο, γιατί ήταν δικτυωμένος και πιο μελαψός…»…
-Ποιο είναι το τοπίο που περιγράφουν τα κείμενα σου;
«Είναι η Αθήνα, είναι η Ελλάδα που χάθηκε. Είναι τα χρόνια της αθωότητας που παρήλθαν και τα μέρη που συχνάζαμε χωρίς κινητά και σελφις, όπου παντού υπήρχε διάχυτος ερωτισμός σε όλες τις εκφάνσεις του, μέχρι που ήρθε η παγκοσμιοποίηση και μας πήρε ο διάολος. Το βιβλίο περιγράφει ζωές ανθρώπων που αγαπήσαμε, η Μαλβίνα, ο Μαρίνος, η Σεμίνα, η Ταϋγέτη, η Μπέμπα Μπλάνς, η Πάολα, η Παλόμα και μέρη ιστορικά σχεδόν θρυλικά. Το Καμπαρέ «ΑΛΚΑΖΑΡ» που στήθηκε αμέσως μετά την μεταπολίτευση και έκπληκτο το κοινό είδε τα πρώτα drag show σε μια Πλάκα που κυριαρχούσαν τα πολιτικά τραγούδια του Μίκη Θοδωράκη. Ημερολόγια φίλων από το μέτωπο της νύχτας που μιλάνε για νύχτες μαγικές στα σκυλάδικα και γενικά ότι αγαπήσαμε απ’ τις τελευταίες δεκαετίες και που πλέον οι νεότεροι θα τα διδάσκονται μόνο από καταγεγραμμένες μαρτυρίες και διηγήσεις ημών. Επίσης υπάρχουν κείμενα σημερινά που απεικονίζουν την πραγματικότητά όπου πλέον η ανοησία κυριαρχεί και μια μαντάμ Σουσου αφού εγκατέλειψε τον Μπίθουλα, κυριαρχεί πλέον στις ζωές των περισσοτέρων».
-Σήμερα; Τι παίζει σήμερα και πόσο σε νοιάζει;
«Οι ναύτες που γαμούσαμε γίνανε καπεταναίοι» Νομίζω η λαϊκή αυτή ρήση εμπεριέχει εξαίσια όλη τη τραγωδία που υφιστάμεθα τα τελευταία χρόνια. Το ασήμαντο έγινε ενδιαφέρον και η Δέσποινα Στυλιανοπούλου επιτέλους εκθρόνισε την Αλίκη. Ξέρεις, το εγκληματικό της υπόθεσης είναι ότι οι περισσότεροι παρεξήγησαν την προτροπή «να είσαι στο γυαλί ο εαυτός σου» και ξεχύθηκαν στις τηλεοράσεις μεταφέροντας την χυδαιότητα της μίζερης ζωής τους. Όχι αγάπη μου… Δεν μπορεί να ανέχεσαι το κάθε μόγγολο που μέχρι πρότινος περίμενε ευκαιρία να τζουρνεψει το κομπόδεμα της γριάς να μιλάει για σχέδια και συναισθήματα στα big brother. Τα σημερινά αντί να γίνουν υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και κομμώτριες, μου συστήνονται σαν bloggers, Vloggers, influensers και μου στήνονται στις οντισιόν για τα survivor. Γίνανε επώνυμοι άνθρωποι, που αν η γειτονιά τους έβλεπε σπίτι σου, θα ντρεπόσουνα και κρατούν τα ηνία της ενημέρωσης δημοσιογράφοι που αγνοούν ότι το ήπαρ έχει γενική και αγνοούν τι είναι το απαρέμφατο. Λέγαμε ότι η κρίση θα βοηθήσει το κοινό να κάνει στροφή στη ποιότητα, όμως όλοι στροβιλίζονται γύρω από τα σχόλια του πάνελ, τι φόρεσε η Ηλιάνα και πως δείχνει η σέλφι της Φουρέιρα χωρίς μακιγιάζ Το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει και το θεωρούν άχρηστο είναι η ποίηση και οι ποιητές. Θεωρούν όμως σημαντικό τον Ντάνο, που τον θεωρούν σαν ένα είδος τοτέμ και αφού τον έκαναν παρουσιαστή, ηθοποιό, συγγραφέα και λαμπάδα αναστάσιμη, καθημερινά τον εκθειάζουν και τον περιφέρουν σαν τον πολιούχο! Το τραγικό, που και οι διανοούμενοι τον υμνολογούν, γιατί τον ορέγονται κολασμένα ενώ αν ήταν κανένας σαν «κακο χρονο νάχει», θα το στέλναν στα παρατράγουδα της Αννίτας!
-Πες μου πως αναπολείς το «3-2-1 ΑΝΤ1» τώρα…
«Μα, που είναι τα χρόνια εκείνα της ιδιωτικής, όταν έβγαινε η κυρία Βέφα με το λακαριστό αλά Ντιβάιν μαλλί της και όλη η φαμίλια άκουγε κατανυκτικά τη συνταγή για τους τσιγεροσαρμάδες; Τώρα όμως τι να σου κάνει η έρμη η Μπαρμπαρίγου, όταν στους απέναντι βγαίνει ο Άκης με τα πεντακόσια push ups με τον τρικέφαλο και το χαμηλοκάβαλο, όπου εντελώς τυχαία προβάλλει το μποξεράκι Calvin Kleine και μέχρι να ψηθεί η πρασόπιτα έχoυν καυλώσει οι γυναίκες όλης της επικράτειας; Άντε και σου φορέσει το ίδιο το χαμηλοκάβαλο και ο γλυκύτατος κύριος Μαμαλάκης… Νομίζεις θα έχει την ίδια αίσθηση η χαροκαμένη, όταν θα ατενίζει το άσπρο XL Minerva, που θα ξεχωρίζει απειλητικα; Ο Σωτήρης Κοντιζάς δίνει συνταγή και η άλλη αντί να κρατάει σημειώσεις, η μόνη της σκέψη, ξέρεις ποια είναι; «Πως το κάνουν οι Γιαπωνέζοι»; Ο Γιάννης Αποστολάκης, ο Διονύσης Αλέρτας, ο Γιώργος Τσούλης και τα άλλα καλογυμνασμένα παρελαύνουν στις τηλεοπτικές κουζίνες και οτιδήποτε κάνει ηλικιωμένο και υπέρβαρο, το υποσκελίζουν».
-Σε φοβίζει ο κόσμος σήμερα;
«Δεν με φοβίζει ο κόσμος. Με φοβίζει το θράσος, η έπαρση και το σπουδαιότερο η έλλειψη καλοσύνης. Αυτή, η καλοσύνη, ε και το μόνο που μ’ έξιτάρει, με ξαφνιάζει και με κάνει ακόμα να ονειρεύομαι».
-Ας πούμε ότι ανοίγεις την τηλεόραση, αυτή τη στιγμή. Τα πρωινά και τα μεσημεριανά, οι κυρίες της ντεκαπάζ και της ψυχαγωγίας σήκωσαν το βάρος του ελληνικού Me too με τις έγκριτες φωνές της δημοσιογραφίας να σιωπούν εκκωφαντικά. Δε θα σταθεί σ αυτό;
«Αυτό που συμβαίνει είναι ασύλληπτο και ειδικά οι παρενοχλήσεις παιδιών. Δεν μπορεί να το συλλάβει ανθρώπινος νους… Όταν κάποτε μιλούσα για νύχτα και τα παράξενα, οι άνθρωποι πάθαιναν σοκ και τώρα μπροστά σε όλα που συμβαίνουν στο χώρο του πολιτισμού, οι περιπέτειες στα σκυλάδικα φαντάζουν σαν παραμύθια από την Θεία Λένα. Δεν με νοιάζει το μέσον ή το πρόσωπο που θα γίνει η καταγγελία. Ας είναι και στην πιο χαζή γκόμενα…Εμένα μ’ ενδιαφέρει να ακουστεί γιατί «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
-Πες μου τρία πρόσωπα σήμερα που αναδείχθηκαν σε σπουδαίες προσωπικότητες και τρία πρόσωπα που θα έγραφες κείμενο επικαλούμενος τοn Αλμοδόβαρ να βάλει το χεράκι του;
«Αν μου έκανες την ίδια ερώτηση πριν πολλά χρόνια θα σου αράδιαζα πολλούς. Σήμερα δεν υφίστανται πλέον προσωπικότητες σαν τον Χατζιδάκι να εμπνεύσουν, να συγκινήσουν και να παρηγορήσουν ένα βασανισμένο λαό, που αδύναμος και προδομένος από τους πολιτικούς ψυχορραγεί… Οι σημερινοί διανοούμενου κρύβονται στα κόμματα, αραδιάζουν επαναστατικά τσιτάτα στα ανθολόγιά τους και αναμένουν με αγωνία τις επόμενες επιδοτήσεις».
-Σε ποιον αφιερώνεις αυτό το βιβλίο;
-«Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μαμά μου που πάντα θέλω να την αναφέρω σε χρόνο Ενεστώτα… δεν θέλω να λέω στη μνήμη της… Το συγκεκριμένο ουσιαστικό με τσακίζει… Η μαμά μου δεν έφυγε ποτέ… Είναι δίπλα μου και με προσέχει…Τα περισσότερα κείμενα γράφτηκαν δίπλα της, παρακολουθώντας απ’ το πρωί Ελένη Μενεγάκη, Κους κους μέχρι το αγαπημένο της που ήταν το «Κοίτα τι έκανες» της Σεμίνας. Θυμάμαι να σχολιάζει σπαρταριστά τα πρόσωπα που παρήλαυναν με φοβερό λεξιλόγιο απόρροια ενός φλεγματικού μικρασιάτικου χιούμορ…»…
-Ζούμε σε εποχές που μοιάζει να κάνει δίπλωμα η ιστορία και μας πλακώνει στη τσάκιση. Είσαι ερημίτης στην Εύβοια; Θέλησες την απομόνωση σου από όλους μας και όλα;
«Εγώ απέχω μόνο από την σαχλαμάρα των καιρών και την αβάσταχτη ελαφρότητα της μαλακίας. Μου αρέσει το ελαφρύ, το ευτελές και οτιδήποτε μου δίνει χαρά. Το «ερημίτης» που λες, θα νομίζουν ότι είμαι κανένας στυλίτης που τρέφομαι με μέλι και ακρίδες. Μακάρι, γιατί αν ακολουθούσα την συγκεκριμένη διατροφή, θα έκανα κορμί ικανό για το GNTM… Τώρα όταν λέμε ακρίδες, μη νομίζεται ότι εννοούσαν κάτι σαν τον Φλιπ στη Μάγια την Μέλισσα, απλά αναφερόμαστε στις άκρες από τα φυτά. Είδατε; Πάλι σας δίδαξα, όμως, ο Κοκλώνης παρουσιάζει τις εκπομπές…».
Η συνέντευξη του Θάνου Αλεξανδρή που δόθηκε στην Αλεξάνδρα Τσόλκα, δημοσιεύεται, κάπως έτσι, στο περιοδικό DOWN TOWN, που κυκλοφορεί με την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, κάθε πρώτο Σαββατοκύριακο του μήνα.
