Πέτρος Φιλιππίδης: Και τι σημασία έχει αν ήταν καλός ηθοποιός ή σκηνοθέτης!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ

Ω! Ο Πέτρος Φιλιππίδης, ήταν πάντα, εκείνος που στους ρόλους του της υψηλής τηλεθέασης, ήταν έντιμος, καλόκαρδος, αθώος, τρυφερός και ίσως λίγο αφελής. Ήταν ο πολύπαθος Λάκης ο γλυκούλης, και ο πατέρας που μεγάλωνε μόνος του παιδί, ο Πέτρος απ το Χάι Ροκ.  Ήταν ο Νικηφόρος, ο άνεργος πτυχιούχος της φιλοσοφικής στο Πενήντα Πενήντα. Ήταν και οι σπουδαίοι Αριστοφανικοί ρόλοι του σε Επίδαυρο και Ηρώδειο και σε ψαγμένες κωμωδίες στο θέατρο. Ήταν και οι αφηγήσεις του σε παιδικά παραμύθια, όπως στο ο Πέτρος και ο Λύκος και ήταν και η φωνή που ενθουσίαζε μικρούς και μεγάλους ως Σιντ, ο μικρόσωμος βραδύποδας στον Καιρό των Παγετώνων. Ήταν πρωταγωνιστής, θιασάρχης και σκηνοθέτης. Είναι, από τις 27 Ιουλίου 2021, κρατούμενες στις φυλακές Τρίπολης. Δεν είναι άλλος ένας ρόλος, αλλά η ίδια του η ζωή…  

Στη τελευταία του δουλειά στην ΕΡΤ, στο Χαιρέτα μου τον Πλάτανο, ο Πέτρος Φιλιππίδης ως Παρασκευάς, εξαφανίστηκε σε ένα μόνο μόλις απόγευμα. Το ίδιο συνέβη και στο θέατρο Μουσούρη, που ήταν θιασάρχης για 20 χρόνια. Ούτε επαναλήψεις των μεγάλων τηλεοπτικών του επιτυχιών του, όπως συνηθίζεται τα καλοκαίρια, δεν υπήρξαν. Κανείς δεν ξαφνιάστηκε! Ούτε κοινό, ούτε βέβαια οι άνθρωποι του θεάτρου και κυρίως οι γυναίκες του. Είχαν προηγηθεί από τις  Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους,  Λένα Δροσάκη και Πηνελόπη Αναστασοπούλου οι δημοσιοποιήσεις για σεξουαλική κακοποίηση με συμπεριφορές ανατριχιαστικές, βάναυσες, χειριστικές, εκβιαστικές.  Έγιναν καταγγελίες για παρακολουθήσεις, απειλές για αποκλεισμούς από το θέατρο αν δεν υπήρχαν σεξουαλικές παραχωρήσεις, κλειδώματα σε καμαρίνια, πρόστυχα λόγια και χειρονομίες, απρεπή σφοδρά φιλιά πάνω στην σκηνή και αγγίγματα σε σημεία του γυναικείου σώματος απαγορευτικά, άνευ ερωτικής συναίνεσης. Άλλες τρείς ηθοποιοί κατάγγειλαν βιασμό που συνέβη μέσα στο θέατρο «Ήβη» το 2008 και δυο απόπειρες βιασμών, η πρώτη το 2010 στο καμαρίνι του στο θέατρο «Μουσούρη» και η δεύτερη τον Αύγουστο του 2014, μέσα στο αυτοκίνητο του. Τα όσα λένε πως πέρασαν προκαλούν αποτροπιασμό, στομαχικό ίλιγγο, φρίκη! Ελεεινά, στην κοπέλα που έχει κλειδώσει στο αυτοκίνητο του, όταν συνειδητοποιεί πως δεν θα του κάνει τις ερωτικές χάρες που της ζητούσε, την καθυβρίζει, την πετάει έξω και την απαξιώνει. «Άντε από δω, που θες και ρόλο», της λέει! «Θα σε καταστρέψω» φώναζε σε άλλη που ξέφυγε από το καμαρίνι του. Από το λαιμό έπιασε μια νεαρή γυναίκα, που έτρεχε να ξεφύγει στο άδειο θέατρο, όταν την πρόλαβε στον διάδρομο! Ο Πέτρος Φιλιππίδης με κλειστές αυλαίες και πόρτες καμαρινιών, στο ημίφως του παρασκηνίου που δεν φτάνει η λάμψη των προβολέων φέρεται να είχε υπάρξει ως ένας αλαζόνας, ματαιόδοξος, βίαιος, εκδικητικός, τυραννικός, φιγουρατζής θύτης, με ακλόνητη πίστη, πως δεν θα υπάρξει τιμωρία και πως ήταν παντοδύναμος! «Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει» έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης. Πράγματι! Οι κυρίες που μίλησαν το απέδειξαν στην πράξη.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Δεκεμβρίου του 1963. Η μητέρα του, Ηπειρώτισσα, από τα χωριά του Πωγωνίου, υπήρξε φανατική θεατρόφιλη και μαζί της παρακολουθούσε από πολύ νωρίς, σημαντικές παραστάσεις. Κακός μαθητής, εμπνεύστηκε από μια καθηγήτρια να βελτιώσει τις επιδόσεις του, όταν εκείνη του είπε πως θα έπρεπε να σπουδάσει θέατρο. Έδωσε στην Σχολή του Θεάτρου Τέχνη αλλά απέτυχε. Σπούδασε σκηνοθεσία στην Σταυράκου και μουσική στο Ωδείο Αθηνών για να γίνει αργότερα δεκτός στο Τέχνης, όπου έχοντας το ποθημένο. Ξεχώρισε από σπουδαστής, παίζοντας σε σπουδαίες παραστάσεις, ενώ είχε συναρπάσει στον πολύ απαιτητικό ρόλο του Τρελού στο ανέβασμα του «Βασιλιά Ληρ», σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά το 1996. Γνωρίζει την χορεύτρια Ελπίδα Νίνου, όταν εκείνη ήταν στο θέατρο Πάρκ με τον Φωκά Ευαγγελινό, παντρεύονται, αποκτούν έναν γιο, τον Δημήτρη και είναι μαζί για 27 χρόνια.

Μέσα στην γενική αποδοχή, αναγνώριση, επιτυχία και οικονομική άνοδο, ρωγμές χαράζουν το ανάγλυφο του ειδώλου. Φωνάζει στους συναδέλφους του, είναι δύσκολος χαρακτήρας, βρίζει. Κάποτε παρεμβαίνει σε εκπομπή και εγκαλεί στην τάξη τον Πέτρο Μπουσουλόπουλο, γιατί δεν τον ανέφερε ως τον μεγαλύτερο Έλληνα κωμικό ηθοποιό. Στη τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου, παραδέχεται πως, όλα και όλα «δεν χαρίζει κάστανα πάνω στην σκηνή». Προφανώς ούτε και κάτω της!

Πως, να εξηγηθεί αλλιώς, η συνεχής και φρικτή κακοποίηση του ηθοποιού Γιώργου Ψάλτου, που λόγω ανάγκης έγινε βοηθός του Φιλιππίδη με μόλις 100 ευρώ το μήνα στο «Φον Δημητράκης» και κατέληξε επί σκηνής, σάκος του μποξ. Στην αρχή τον  χτυπούσε με ένα τηλέφωνο στους ώμους, μετά με τα χέρια του, με δυνατά χαστούκια και γροθιές στην πλάτη. Ύστερα από θλάσεις, φλεγμονές, δύο φορές στα επείγοντα νοσοκομείων και σε ιδιώτη γιατρό, ο Ψάλτου έβαλε επιθέματα, που εξόργισαν τον Φιλιππίδη και άρχισε να τον χτυπάει με περισσότερη δύναμη, ώστε να του καταφέρει γονατιά στη μέση! Τελικά στο καμαρίνι του Φιλιππίδη, εννιά μέλη του θιάσου έσωσαν από τις γροθιές του τον Ψάλτου, που τολμούσε να μην του ζητήσει συγγνώμη… 

Ω! Ο Πέτρος Φιλιππίδης ήταν ίσως ένας καλός ηθοποιός! Και τη σημασία έχει; «Στη ζωή, όπως και στη θεατρική σκηνή, το μέτρο της αξίας μου και το μυστικό της επιτυχίας μου δεν είναι αυτό που είμαι, αλλά αυτό που κάνω» αφόριζε η σπουδαία δασκάλα υποκριτικής Στέλλα Αντλερ  και ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι, πια, αυτά που έκανε. Η αυλαία πέφτει, χωρίς χειροκρότημα, μες σε εκκωφαντική σιωπή…