«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω» αναφωνεί η πόρνη Νίκη στο τέλος του ποιήματος, Αμαρτωλό, της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Μα αυτή το φωνάζει μέσα από τη δυστυχία της, από την κόλαση των τύψεων. Αντίστοιχα, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί και ο Κρητικός του Big Brother -συγχωρήστε με που μου διαφεύγει το όνομά του και συγχωρήστε την αδιάφορη τεμπελιά μου να το ψάξω.
Διαφήμιση ως ο «ομοφοβικός» της παρέας! Για αυτό άλλωστε και επιλέχθηκε!
Το φιλοθεάμον κοινό που είχε πάρει μια άνετη θέση στον καναπέ του, έτοιμο να παρακολουθήσει μέσα από την κλειδαρότρυπα που βρίσκεται στο σαλόνι του το Big Brother, εξανέστη μόλις έμαθε πως ένας παίκτης περιέγραφε με χαλαρότητα τις συνηθισμένες βραδινές εξόδους του, που είχαν σαν εναλλακτική τον βιασμό. Τα post στα social media που απαιτούσαν να κοπεί το Big Brother πλήθαιναν με γεωμετρική πρόοδο, την ώρα που ο ΣΚΑΪ αποφάσιζε να δείξει την πόρτα της εξόδου στον παίκτη -ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε διαφημιστεί εμμέσως ως ο «ομοφοβικός» της παρέας. Για αυτό άλλωστε και επιλέχθηκε. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί με σιγουριά αν ο εκκολαπτόμενος διάττοντας αστέρας έπαιξε το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» για την τηλεθέαση με τη θέλησή του ή όχι. Αυτά τα «αντιγουορχολικά» 15-λεπτά-δημοσιότητας σπαταλήθηκαν άσκοπα από το εξιλαστήριο θύμα μιας παμπάλαιης στρατηγικής, της τεχνητής έντασης που θα οδηγήσει όλο και περισσότερους τηλεθεατές να στριμώχνονται πίσω από την κλειδαρότρυπα.
Είχε η ελληνική κοινωνία ανάγκη από άλλον έναν «λαϊκό ήρωα», που θα της υπενθύμιζε γιατί εδώ και είκοσι περίπου χρόνια βρίσκεται σε τέλμα; Δεν της έφταναν εκείνοι που πηδάνε πάνω στις μάσκες σαν αναστενάρηδες, αρνούμενοι την ύπαρξη της επιδημίας; Δεν της φτάνουν τόσες στρατιές ημι-αναγνωρίσιμων όμορφων, αλλά αμφιβόλου περιεχομένου κεφαλών που εκφέρουν άποψη επί παντός επιστητού στις εκπομπές; Καθησυχάζοντας εκείνους που τρομοκρατούνται στην ιδέα πως όλος ο αυτός ο συρφετός καταναλώνεται τάχιστα, το Big Brother φανέρωσε πως από πίσω υπάρχει άφθονη καφενειακή εφεδρεία.
Η τοξική μάτσο αισθητική
Γιατί αν θεωρεί κανείς πως ο συγκεκριμένος παίκτης είναι μια εξαίρεση στον γενικό κανόνα, απατάται. Μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας μας, ειδικά νέα σε ηλικία, βουλιάζουν σε ακροδεξιά λύματα, κάνουν επίδειξη μιας μάτσο αντρίλας και ναι, υπάρχει ανταπόκριση από άμυαλες κοπέλες. Όταν είδαν πως πετυχαίνει, το εξέλαβαν ως συνταγή επιτυχίας. Αυτή η τοξική μάτσο αισθητική, ο πρωτόγονος διαχωρισμός των δύο φύλων, η τυφλή υποταγή σε ξόρκια και ματιάσματα του 1950 και 1960 δεν είναι ξένη στην ελληνική κοινωνία. Γιατί εξανέστη, λοιπόν, η ελληνική κοινωνία; Ίσως επειδή είδε την όψη της σε έναν καθρέφτη και τρόμαξε… Μπορεί να συνειδητοποίησε πως οι γραφικοί των περασμένων δεκαετιών, αυτοί που όλοι συμφωνούσαν μαζί τους στο καφενείο γιατί «πού-να-του-πεις-τίποτε-του-τρελού» έχουν πλέον πληθύνει και απαιτούν να εισακουστούν. Και πώς να συμφωνείς με σενάρια συνωμοσίας, με τραγελαφικές θεωρίες, με απόψεις που είχαν οι παππούδες τους 50 χρόνια πριν, με την αμάθειά τους, την άγνοιά τους, ακόμη και με την άχαρη χρήση της ελληνικής γλώσσας; Η διαφορά της πόρνης της Γαλάτειας Καζαντζάκη σε σχέση με τον παίκτη του Big Brother, είναι πως εκείνη ενοχικά συνδέει τον ξεπεσμό της με αυτόν της κοινωνίας. Ο άλλος ζει ακόμη στην εντοιχισμένη του άγνοια.
Ο Γιώργος Πράτανος είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας, Θεσσαλονικιός, ΠΑΟΚ και έχει διατελέσει στέλεχος, αρχισυντάκτης και διευθυντής σύνταξης σε κορυφαία μέσα όπως -ανάμεσα σ άλλα- PEOPLE, DOWN TOWN, PROVOGATEUR GR. Εχει συνεργαστεί ως στέλεχος με επιτυχημένες τηλεοπτικές εκπομπές, έχει ακόμη πολύ χιούμορ, ιδέες, καρδιακούς φίλους, εξαιρετική μαμά που κάνει καταπληκτικά λικέρ σπιτικά και τα ωραιότερα μελομακάρονα του κόσμου. Το πρώτο του βιβλίο «Ο ανεπιθύμητος νεκρός» για τη περιπέτεια μετά το τέλος του σπουδαίου Νίκου Καζαντζάκη, που το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο George Lois, έγινε ευπώλητο και παραμένει τέτοιο, ενώ ο συγγραφέας τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο.
