Γεννήθηκε ως Μαρία Αννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου, τέτοια μέρα, πριν από 96 χρόνια, στη Νέα Υόρκη. Πέθανε, μόλις, 53 χρόνια αργότερα, στο Παρίσι. Στο ενδιάμεσο υπήρξε σε Ελλάδα, Ιταλία, Αμερική, γύρισε τον κόσμο, ερωτεύτηκε παράφορα, πληγώθηκε ανεπανόρθωτα, έζησε… Και είναι αυτή για την οποία θεσπίστηκε στην ουσία ο όρος «ντίβα», θεϊκή, ουράνια. Ήταν το ένθεο εκείνο το ταλέντο της, που φώλιαζε σε ένα λεπτεπίλεπτο γυναίκειο σώμα ώστε να μην ξεχαστεί ποτέ, έχοντας γίνει το τραγούδι της ο ήχος της ίδιας της ανθρωπότητας! Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να λησμονήσει την ωραιότερη εκδοχή της λέξης, της επικοινωνίας, του τραγουδιού, του ήχου της, ούτε και το όνομα της… Μαρία!
Η φωνή της ανθρώπινης ψυχής που ταξιδεύει για πάντα στο διάστημα
Γι’ αυτή την φωνή της υπέρτατης ντίβας, διαλέγουμε ένα κείμενο από το βιβλίο του Δημήτρη Λυμπερόπουλου, «Έλληνες, υπέροχοι, απίθανοι και τρελοί» που την γνώριζε, την συναντούσε, κατέγραφε τη ζωή της σε μια σχέση που ο δημοσιογράφος και το υποκείμενο του, μένουν για πάντα, συνδεδεμένοι, μαζί, στον χρόνο. Γράφει για το πώς η φωνή της Κάλλας ταξιδέψε στο διάστημα: «… Σε διεθνές συμπόσιο κορυφαίων του πνεύματος, τη δεκαετία του ’60 στο Σίατλ, προσπαθούσανε να διαλέξουνε τα δημιουργήματα που θ’ αντιπροσωπεύανε περισσότερο το ανθρώπινο γένος… Κασέτες με εικόνα ή ήχο, θα βάζανε σε δορυφόρο, ένα είδος «βόγιατζερ», που θα κατευθυνότανε στο διαστρικό χώρο, σε περίπτωση που θα κινδύνευε να καταστραφεί η Γη από φυσικά ή τεχνικά αίτια… Πολλοί διαφωνούσανε στην επιλογή έργων λογοτεχνίας, ποίησης, ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής και τα λοιπά, αλλά όλοι συμφωνήσανε τελικά ότι τα εξωγήινα όντα δεν θα ξέρανε την ανθρώπινη λαλιά… Ένας σοφός Γιαπωνέζος ανέβηκε στο βήμα, κρατώντας ένα από τα μαγικά έργα της τεχνολογίας της πατρίδας του… Παρακάλεσε το ακροατήριο ν’ ακουμπήσει το κεφάλι στις αναπαυτικές καρέκλες, να κλείσει τα μάτια και, τότε πάτησε το κουμπί… Ξαφνικά callas αντήχησε η φωνή της Μαρίας Κάλλας από την άρια «Κάστα Ντίβα»…
Όσο διαρκούσε η φωνητική μυσταγωγία κανένας δεν έβγαλε κιχ, αλλά μόλις τέλειωσε όλοι χειροκρο-τήσανε και συμφωνήσανε ότι η θεϊκιά αυτή φωνή άξιζε ν’ αντιπροσωπεύσει τον άνθρωπο στον αχανή διαστρικό χώρο του σύμπαντος… Αυτή ήτανε η μεγάλη Ελληνίδα τραγουδίστρια, που αν κι η στάχτη της σκορπίστηκε στο Αιγαίο, η φωνή της θ’ αντηχεί και μετά τη συντέλεια της Γης, συντροφιά με τα γραπτά του Πλάτωνα, τη μουσική του Μπετόβεν κι άλλα υπέρλαμπρα δημιουργήματα του ανθρώπου, που θα ταξιδεύουνε σε κάποιο δορυφόρο στο διαστρικό αχανές, ώσπου να τα συλλέξουνε αν υπάρχουν άλλα εξωγήινα όντα προηγμένα τεχνολογικά ή να χαθεί στο χωροχρόνο το δικό μας άστρο…
Οι καλλιτέχνες σ όλες τις εποχές υποκλίνονται στην Μαρία
Απ την ταινία Φιλαδέλφεια, ο Τομ Χάνκς σε μια σπαρακτική ερμηνεία, εξηγεί το πως η Κάλλας τραγουδά με την ψυχή και μυεί τον μαγεμένο, αδαή μέχρι εκείνη τη στιγμή στην όπερα, Ντένζελ Ουάσιγκτον στην ένθεη δύναμη της Φωνής:
Η Μεριλ Στριπ, καλεσμένη σε γαλλική εκπομπή, απολαμβάνει ερμηνεία της Κάλλας, συγκινείται, παθιάζεται, μαγεύεται και εξηγεί γιατι η Μαρία είναι η σπουδαιότερη καλλιτέχνιδα που έχει υπάρξει:
Η Τζούντι Ντενς προσπαθεί να αναλύσει το φαινόμενο Κάλλας και από πηγάζει αυτή απόκοσμη δύναμη του τραγουδιού της:
Η ίδια η Μαρία Κάλλας δίνει συνέντευξη στην ελληνική ραδιοφωνία, μιλά για το ότι ποτέ δεν βρίσκει καλό το τραγούδι της, λέει πως πληγώθηκε από σχόλια στην Ελλάδα και δηλώνει πως δέχτηκε τιμές, πως παντρεύτηκε Ιταλό, αλλά πως το αίμα της πάντα είναι ελληνικό και αυτός είναι ο τόπος της:
