Η Αναστασία Κατσούγκρη είναι μια εκπαιδευτικός αφοσιωμένη στην παιδική γνώση, υγεία, εξέλιξη, ευτυχία. Και γράφει. Γράφει βιβλία βουτηγμένα στο υψηλό αξιακό της σύστημα, την παιδεία και την καλλιέργεια της, την επικοινωνία της με το παιδικό συμπάν. Μας παρουσιάζει λοιπόν, το νέο βιβλίο «Ο Οδυσσέας και η Καλυψώ στη Μινωική Κρήτη», που κυκλοφορεί απ τις εκδόσεις ΙΒΙΣΚΟΣ. Είναι ένα ιστορικό αφήγημα με παραμυθικά στοιχεία για μεγάλα και μικρά παιδιά, που το δούλεψε σε κάθε λεπτομέρεια για 3 χρόνια. Είναι ένας ύμνος στην συνεκπαίδευση, μιας και η ηρωίδα του βιβλίου, η Καλυψώ είναι βλέπουσα και ο ήρωας, ο Οδυσσέας είναι τυφλός. Έτσι ζήτησαν να συμβεί στην Αναστασία τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου Τυφλών Καλλιθέας στο ΚΕΑΤ , γιατί στο προηγούμενο παραμύθι της οι ήρωες είναι βλέποντες. «Πως μπορείς να αρνηθείς στα παιδιά;» λέει η Αναστασία και γράφει! Ο Οδυσσέας παίζει ισότιμα με τα υπόλοιπα παιδιά στην αλάνα , με την μπάλα που έχει κουδουνάκια , ταξιδεύει μαζί με την Καλυψώ και βλέπει μέσα από τα μάτια της, αντικαθιστά την όραση με την οξύτατη ακοή του , την ευαίσθητη αφή του και την δυνατή του όσφρηση Αυτό όμως που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι η δύναμη του μυαλού του και οι γνώσεις του.
Στο ταξίδι τους στον χρόνο, τα δυο παιδιά ανακαλύπτουν τον Μινωικό Πολιτισμό , την ομορφιά του παλατιού της Κνωσού, ανακατεύονται με τον κόσμο, αλλάζουν φορεσιές, μιλάνε με την θεά με τα φίδια που τους βρίσκει το χαμένο τους μήλο, η οποία αφήνει τα φίδια κάτω για να αγκαλιάσει τα παιδιά, συναντούν τον Μινώταυρο που με την δύναμη της αγάπης γίνεται ήρεμος και αγκαλιάζει τα παιδιά. Στη σκηνή στην αίθουσα του θρόνου ο Γρύπας με σώμα λιονταριού και φτερά αετού , σύμβολο ισχύος και επιβλητικότητας, βρίσκεται στην αίθουσα του θρόνου του τρομερού βασιλιά Μίνωα του θαλασσοκράτορα για να συμβολίζει την μεγάλη δύναμή του. Ο Γρύπας βγαίνει από την τοιχογραφία και πηγαίνει στα παιδιά ήρεμος και ήσυχος και κάθεται κοντά τους συμβολικά γιατί η δύναμη του Μίνωα πηγαίνει στα παιδιά. Στα παιδιά, που τους ανήκει το μέλλον. Όλοι οι μύθοι της Μινωικής Κρήτης μαζί σε αυτό το παραμύθι. Στο τέλος τα παιδιά γεύονται τις νοστιμιές από το φαγητό των Μινωιτών, η λουσού Καλυψώ θαυμάζει την ομορφιά των γυναικών στην Μινωική Κρήτη, και έτσι πιο σοφά και χαρούμενα γυρίζουν πίσω στον μυστικό τους κήπο στην Σοφή τους Μηλιά που τους περιμένει για να της πουν τι είδαν τι έμαθαν και πως πέρασαν.
Η εικονογράφηση έχει γίνει από την Έλλη Δέδε, μια αφοσιωμένη δασκάλα εξαιρετικών ικανοτήτων και ιδιαίτερων ευαισθησιών, με αγάπη για τα παιδιά και με μία αθωότητα μοναδική. Η Έλλη είδε το κείμενο με τα μάτια της ψυχής της και το αποτύπωσε στις εικόνες που κοσμούν το βιβλίο και η Αναστασία νιώθει ευγνωμοσύνη γι’ αυτό |Αποτύπωσε την κάθε λεπτομέρεια με τρόπο μοναδικό τις εικόνες του παλατιού και έφτιαξε κάποιες από τις ασκήσεις που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου, γιατί μη ξεχνάμε πως και οι δύο κυρίες είναι δασκάλες που αγαπάνε τα παιδιά και θέλουν να τους δώσουν γνώση παιχνιδιάρικα και γλυκά, για να την φυλάξουν στην καρδιά τους και να ονειρευτούν ….ναι να ονειρευτούν κι αυτά σαν τον Οδυσσέα και την Καλυψώ. Με αγάπη, πάντα και σεβασμό στο παιδί και στον άνθρωπο.
