«Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο» – Λαϊκό τραγούδι των Σπύρου Σκορδίλη και Λένας Νταϊάνα.
Ω ναι ζούμε στην «χρυσή εποχής της τηλεόρασης». Έχουμε υπεραφθονία περιεχομένου με ανεξάντλητες επιλογές ψυχαγωγίας σε πάσης φύσεως οθόνες, όπου οι νέες τεχνολογίες μας κάνουν τους τηλεθεατές και επιμελητές και χρήστες της προσαρμογής και του πραγματισμού της τηλεοπτικής μας θέαση, σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια και ανάγκες. Αυτή όμως η αχαρτογράφητη ακόμη εποχή, δεν μοιάζει καθολου να αφορά την μικρή, περιορισμένη, ναρκισσιστική, εγωκεντρική, αυτάρεσκη, εγωμανή, μιμητική, ανέμπνευστη, παλιομοδίτικη, σουσουδούστικη, προβλέψιμη, αντιπαθητική κάποτε, τηλεοπτικής πραγματικότητας. Σε σημείο κοινωνικοπάθειας και σύνδρομο μεγαλείου σε έξαρση ξεχωρίσαμε 5 σημεία απ την παθολογία της φετινής χρονιά:
1.Οι επιστροφές των Χαιλάντερ!
Η Κορομηλά, η Αλιμπέρτη, ο Μικρούτσικος πρωταγωνιστούν στην μικρή οθόνη και στους παλιούς τηλεθεατές, μιας και οι νέοι ασχολούνται με άλλου τύπου οθόνες και το ΤΙΚ ΤΟΚ και απουσιάζουν. Τι παλεύουν τα κανάλια πότε με Μαλέσκου, πότε με Παπίλες; Κρατάνε και δεν τα αφήνουν το τηλεκοντρόλ, η έξω προς τα πάνω του μη δυναμικού κοινού και θυμούνται αξέχαστες τηλεοπτικές επιτυχίες σαν το «Χαμογελάτε είναι μεταδοτικό» και νοσταλγικές μελωδίες σαν το «Κουτσουράκι τόσο δα μικρούτσικο», βουρκώνοντας ευσυγκίνητα, μόλις αντικρύζουν τον Ανδρέα στο πάνελ της Καινούργιου, να τσακώνεται με την Χρύσλα Γεωργακοπούλου.
2.Όλοι κερδισμένοι, επιτυχημένοι, νικητές και τσαμπουκάδες!
Τα νούμερα τηλεθέασης των ψυχαγωγικών εκπομπών είναι τόσο χαμηλά, που στο όχι και τόσο μακρινό καναλικά παρελθόν, οι περισσότερες απ αυτές θα κοβόταν και τα στελέχη θα κάναν πως δεν γνωρίζουν καν τους συντελεστές τους. Στο καιρό μας, όποιος πιάνει βάση μέσης εκπαίδευσης, δηλαδή 10, θεωρείται πολύ επιτυχημένος. Και όλοι είναι πρώτοι και προβάλλουν μια πλειοψηφία σε κάτι. Άλλη εκπομπή είναι πρώτη στα νεανικά κοινά, άλλοι στο σύνολο, άλλη στα ηλικιακά, άλλοι στις γυναίκες των δυναμικών κοινών, άλλη στους εφήβους που έχουν νικήσει την ακμή και βέβαια ο Μικρούτσικους στο κοινό που έχει σε βινύλιο το «Κουτσουράκι τόσο δα μικρούτσικο». Και φυσικά, όλοι τσακώνονται με όλους στα πλαίσια της παντελώς ανύπαρκτης άμιλλάς, συναδελφικότητας και τήρησης αν μη τι άλλο προσχημάτων, για το ότι δεν αναγνωρίζεται ο Ρωμαϊκός θρίαμβος να τους αποθεώνουν με ενθουσιασμός, που μια φορά κάνανε και ολόκληρο 11μισυ!
3. Όλοι τσακώνονται με όλους
Εκπομπές ολόκληρες, παρουσιαστές, πάνελ, αρχισυντάκτες στα κοντρόλ και στα αφτιά μέσα των συνεργατών τους σα κρίση παρανοειδούς σχιζοφρένειας, μανιάζουν, αφρίζουν, θυμώνουν, τους πνιγεί το δίκιο με ότι έκαναν ή είπαν, ή σχολίασαν άλλες εκπομπές ολόκληρες, παρουσιαστές, πάνελ, αρχισυντάκτες στα κοντρόλ και στα αφτιά μέσα των συνεργατών τους. Η Καινούργιου ρωτάει, ο Λιάγκας απαντάει, η Μαγγίρα στη μέση τοποθετείται ελαφρά, η Τσιμτσιλή ξεσπαθώνει, η Μελέτη φορτώνει, ο Μουτσινάς θυμώνει, ο Παπανότας ασχολείται με την Χριστοπούλου, που δυσφορεί και όλοι -που θα ξέχασα και κάποιους- απαντάνε σε όλους, τους συναδέλφους τους που κάνουν την ίδια δουλειά και που πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, στη Μύκονο που περνάνε για το καλοκαιρινό τους, κοσμικό τάμα. Κουβέντα δεν πέφτει κάτω! Με ύφος Δημοσθένη τουλάχιστον, που εκφωνεί και τους τρείς Ολυνθιακούς λόγους του, ταυτόχρονα, πνιγμένοι από το δίκιο της, επιτίθονται στους άλλους, εξηγούν, κατηγορούν. Η αυτοαναφορά, η ανοσιότητα, η εγωμανία, για άλλη μια φορά ανάγουν τον τηλεοπτικό, φαντεζί, κακομαθημένο μικρόκοσμο σε κοσμογονικό, αχανές και γενεσιουργό συμπάν!
4.Η άγρια θεματολογία της και καλά ψυχαγωγίας
Εκεί που ελαφρά κουτσομπολιά, συνεντευξούλες ανταλλαγής φιλοφρονήσεων, μαγειρικές και ζώδια και αν το τουρκουάζ είναι ο βασιλιάς των χρωμάτων και αυτό το καλοκαίρι, αφορούσαν την θεματολογία των ψυχαγωγικών εκπομπών, μετα το Me Too, εμπλουτίστηκαν με θέματα άγριας κοινωνικής επικαιρότητας. Βιασμοί, παιδοκτονίες, γυναικτονίες, παιδοβιασμοί, εγκλήματα πάσης φύσεως γίνονται το επίκεντρο συχνά των ελαφρότερών μέχρι τώρα θεματολογικά εκπομπών. Τις περισσότερες φορές φέρουν το κοινό σε αμηχανία. Τόσο οι καλοβαμμένες εκμπομπάρχισες και οι κομψοί εκπομπάρχες, όσο και το δυναμικό των εκπομπών, δεν επαρκούν για να χειριστούν αυτή την αγριάδα της επικαιρότητας, προδίδοντας τα στυγνά κίνητρα του ενδιαφέροντος μόνο για τηλεθέασης χωρίς κανένα άλλο υπόβαθρο.
5. Η σιωπή του Ιουνίου
Στο όχι τόσο μακρινό παλιά και κάποτε, ποιες εκπομπές συνεχίζουν και ποιες όχι, ποιοι συνεργάτες μεταγράφονται, ποιοι αλλάζουν εκπομπές και πως θα διαμορφωθεί το τηλεοπτικό τοπίο της επομένης σεζόν, θα είχε λυθεί και γνωστοποιηθεί απ το Πάσχα. Φέτος τέλειωσε σχεδόν ο Ιούνιος και μια τρελή σιωπή, πλανήθηκε πάνω απ τα συμβόλαια και τις ανανεώσεις του, το πρόγραμμα και τις βελτιώσεις του, τη λάμψη των τηλεοπτικών αστέρων στον ορισμό του στερεώματος τους. Φυσικά οι μεγαλύτεροι σταρ εξ αυτών, απλά περιμένουν να τελειώσει ο Ιούνιος και οι εκλείψεις του, όπως συνιστούν οι αστρολόγοι, για να προσχωρήσουν στα συμβόλαια! Ε, πως αλλιώς; Για τηλεόραση μιλάμε, πάντα έχουν θέση τα ξεματιάσματα και οι αστρολογικές προβλέψεις.
To απόσπασμα από την στήλη FROM USA WITH LOVE της Αλεξάνδρας Τσόλκα, βρίσκεται στο περιοδικό DOWN TOWN , που κυκλοφορεί πλέον ως free press, κάθε μήνα, σε επιλεγμένα σημεία.
