«Και όταν θα `ρθουν οι καιροί που θα `χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα, υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα»… στίχοι Λευτέρης Παπαδόπουλος, συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, τραγούδησε ο πρίγκιπας Παύλος Σιδηρόπουλος…
Ένδεκα χρόνια πέρασαν από εκείνο το Σαββατόβραδο που ένας αστυνομικός, ο διαβόητος Επαμεινώνδας Κορκονέας, δολοφόνησε τον15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο , ένα μαθητή που έκανε βόλτα, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, στα Εξάρχεια με τον φίλο του, Νίκο Ρωμανό. Ο Νίκος ήταν, που γιόρταζε εκείνη τη μέρα. Ήταν μια -ή άλλη μια- δολοφονία που οδήγησε στον ταραγμένο «Δεκέμβρη της Ελλάδας» και που ακούστηκαν απόψεις ψύχραιμε ή όχι, αλλά πάντως με τη βεβαιότητα πως δεν δολοφονείς ένα παιδί, ακόμα και αν έχει εναντίον του αστυνομικού μια ας πούμε παραβατική στάση. Ο Κορκονέας βρίσκεται στη φυλακή, ο φίλος του αδικοχαμένου Αλέξη, ο Νίκος Ρωμανός, που τον κράτησε πυροβολημένο στην αγκαλιά του και που βάφτηκε στο αίμα του, επίσης, πέρασε χρόνια στη φυλακή, έγινε ο «Νίκος του Δεκέμβρη», πέρασε στο Πανεπιστήμιο μέσα από τις φυλακές, έκανε απεργίες πείνας και δίψας, κατάφερε να λαμβάνει ακαδημαϊκή άδεια με «βραχιολάκι», πήρε πτυχίο, και καθώς η οργή και ο θυμός δε τιθασεύονται και η μαθητική νεολαία κατέβηκε τότε με τεράστια σφοδρότητα και τα επόμενα χρόνια, στους δρόμους της Αθήνας.
Εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008, ή Ελληνικός Δεκέμβρης
Στο αποκορύφωμα των επεισοδίων βρίσκονται όλα εκείνα τα άγρια ξεσπάσματα που διαδραματίζονται στην Αθήνα, παραμονές και ανήμερα της κηδείας του 15χρονου μαθητή. Όλο το εμπορικό κέντρο, το Πολυτεχνείο και οι γύρω δρόμοι, η περιοχή του Ζωγράφου φλέγονται, ενώ δε σταματούν τα εκτεταμένα επεισόδια. Στο Σύνταγμα, στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο παραδίδεται στις φλόγες. Στην καθημερινή ατζέντα των επεισοδίων ο πετροπόλεμος με την απογύμνωση κάθε κτιρίου και δημόσιου χώρου από υλικά που χρησιμοποιούνται από τους διαδηλωτές ως πολεμοφόδια. Στις 9 Δεκεμβρίου η μητέρα του, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές αλλά και πλήθος κόσμου συνοδεύει τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου. Τα μέτρα της αστυνομίας είναι δρακόντεια σε όλη την περιοχή ενώ έξω από το νεκροταφείο μαίνεται ο πετροπόλεμος.
Τα ΜΜΕ της εποχής και η δολοφονία: ένα ακόμα πλήγμα χυδαιότητας και ντροπής στην χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας
Μια παράπλευρη απώλεια είναι πως είδαν τα ΜΜΕ της εποχής τα γεγονότα. Πρόκειται ασφαλώς για ένα ακόμα πλήγμα της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, στάθηκε ο ΣΚΑΪ, όπου δημοσιογράφοι του οποίου έδωσαν μόλις την επομένη της δολοφονίας ρεσιτάλ αθλιότητας. Να θυμηθούμε το σχόλιο του Άρη Πορτοσάλτε «Και τι να έκαναν οι αστυνομικοί; Να άφηναν αναπάντητη τη λεκτική βία που άκουσαν»; Να θυμηθούμε τη Σία Κοσιώνη η οποία ζητούσε συλλήψεις και ανακρίσεις για να σταματήσει η εγκληματικότητα στα Εξάρχεια.
Φυσικά το Mega, τότε, ξεπέρασε κάθε όριο χυδαιότητας και ντροπής. Το κανάλι πήρε το βίντεο – ντοκουμέντο που τράβηξε από το μπαλκόνι της η Λητώ Βαλιάτζα και το παραποίησε βάζοντας ήχους, ώστε να δείξει ότι υπήρχαν συμπλοκές και ακούστηκαν σπασίματα βιτρινών, πριν ακουστεί ο πυροβολισμός, ενώ οι δημοσιογράφοι που μετέδιδαν το ρεπορτάζ έλεγαν πως κάπου στους 30 νεαρούς έκαναν επίθεση στους αστυνομικούς. Σε συνδυασμό με το βίντεο, τα ΜΜΕ είχαν βαλθεί με χυδαίο τρόπο να συκοφαντήσουν τις κινητοποιήσεις και να σπιλώσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Έλεγαν πως ο Γρηγορόπουλος ήταν γόνος εύπορης οικογένειας κάτι που χρησιμοποίησαν για να τον παρουσιάσουν ως «κακομαθημένο» και «επαναστάτη εκ του ασφαλούς». Μετά από τρία χρόνια το MEGA παραδέχτηκε ότι το βίντεο που έπαιξε είχε παραποιηθεί. Ζήτησαν συγνώμη και δήλωσαν πως αλλοίωσε το βίντεο προσθέτοντας ήχους πριν τους πυροβολισμούς ένας παραγωγός από μόνος του. Κανένας φυσικά από τους διευθυντές του καναλιού δεν παραιτήθηκε ή απολύθηκε. Ο μόνος που την «πλήρωσε» ήταν ο video editor του συγκεκριμένου ρεπορτάζ. Δια στόματος του διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης, Χρήστου Παναγιωτόπουλου, το Mega απάντησε και απόδωσε τη μετάδοση του βίντεο σε τεχνικά σφάλματα.
Η δίκη του Επαμεινώνδα Κορκονέα και «δεν πρόκειται να ζητήσω συγγνώμη από κανέναν 15χρονο»… ούτε νεκρό!
Αρχικά ο δολοφόνος του Αλέξη τιμωρήθηκε με ισόβια κάθειρξη, αλλά με απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Λαμίας του επιβλήθηκε κάθειρξη 13 ετών. Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον ειδικό φρουρό της Αστυνομίας για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο», ωστόσο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του «πρότερου σύννομου βίου». Στο άκουσμα της ποινής, η συνήγορος της οικογένειας Γρηγορόπουλου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, αντέδρασε λέγοντας προς την έδρα του δικαστηρίου ότι με αυτή την απόφαση «οπλίζεται το χέρι του επόμενου Κορκονέα». Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας έκρινε αθώο «λόγω έλλειψης δόλου» τον δεύτερο κατηγορούμενο για την ίδια υπόθεση, ειδικό φρουρό Βασίλη Σαραλιώτη. Πρωτοδίκως, ο Σαραλιώτης είχε καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη, αλλά αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους το 2011. Στην πρώτη συνεδρίαση του Εφετείου, τον Δεκέμβριο του 2016, ερωτηθείς από την έδρα εάν είχε να κάνει κάποιο πρώτο σχόλιο, ο Κορκονέας εμφανίστηκε αμετανόητος. Είχε πει ότι είναι αθώος και πρόσθεσε: «Δεν πρόκειται να ζητήσω συγγνώμη από κανέναν 15χρονο». Όταν έφθασε η ώρα της απολογίας του, φάνηκε να αλλάζει στάση. «Δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια η συγγνώμη, η λύπη αλλά και όλα όσα αισθάνομαι. Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω τα πάντα», είχε πει, ενώ η πολιτική αγωγή χαρακτήρισε τη συγγνώμη του ανειλικρινή.
Η μάνα του Γρηγορόπουλου σήμερα και «11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω το λόγο που έχω χάσει το παιδί μου»
Για τη δολοφονία του γιου της, την αποφυλάκιση του Κορκονέα και για την επανεξέταση της υπόθεσης μετά από την αίτηση αναίρεσης που άσκησε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN η μητέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Τζίνα Τσαλικιάν. «Πραγματικά είναι 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω το λόγο που έχω χάσει το παιδί μου» είπε η κ. Τσαλικιάν προσθέτοντας ότι «η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν ένα γεγονός απίστευτο πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική». Λίγες ώρες πριν από τη μαύρη επέτειο ζητά να τιμηθεί η μνήμη του παιδιού της χωρίς ένταση και χωρίς έκτροπα που αμαυρώνουν τη μνήμη του. Όπως ανέφερε «κάθε χρόνο γίνεται ένα μνημόσυνο για τον άδικο χαμό του Αλέξανδρου, χιλιάδες διαδηλωτές εκφράζουν την οργή και αγανάκτηση τους για αυτό που έχει συμβεί απλά αυτό που θέλω να πω ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί πράο φιλήσυχο κατά της βίας και όλα αυτά που γίνονται, τα έκτροπα οι ταραχές, τα επεισόδια και οι δολιοφθορές στο κέντρο της Αθήνας δεν εκφράζουν καθόλου την προσωπικότητα και προσβάλλουν την υστεροφημία του Αλέξανδρου και για αυτό θα ήθελα αυτά να αποφεύγονται». Όπως είπε «θεωρώ ότι λόγοι υπεράσπισης επέβαλαν να κατασκευαστεί μία εικόνα για τον Αλέξανδρο διαφορετική από αυτή που πραγματικά ήταν το παιδί. Τη στιγμή που αποκλείστηκαν ψυχιατρικοί λόγοι στους δολοφόνους που οδήγησαν σε αυτή την πράξη έπρεπε να κατασκευαστεί μία εικόνα Αλεξάνδρου που να δημιουργήσει ένα άλλοθι στους δολοφόνους του» πρόσθεσε. Όσον αφορά την δικαστική απόφαση για τους Σαραλιώτη και Κορκονέα είπε ότι «ήταν άδικη και αναξιόπιστη για τον Αλέξανδρο. Αθώωσαν τον Σαραλιώτη και επέβαλαν στον Κορκονέα τη μικρότερη ποινή. Ένας άνθρωπος που αποκαλούνταν “Ράμπο” δεν μπορεί να έχει σύννομο βίο. Ο Σαραλιώτης άκουγε τον Κορκονέα εκείνο το βράδυ. Ανέμενα τη συγκεκριμένη τροπή της υπόθεσης καθώς κατάλαβα ότι η απόφαση ήταν προειλημμένη. Αισθάνθηκα τόσο άσχημα που δεν ήθελα να ξαναπάω στο δικαστήριο». «Περιμένω από τον Άρειο Πάγο να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον Αλέξανδρο» τόνισε η κ. Τσαλικιάν και πρόσθεσε ότι «καμία τιμωρία δεν είναι αρκετή για αυτό που συνέβη. Ο Κορκονέας είναι αμετανόητος και θυμωμένος επειδή μπήκε φυλακή. Είναι υποκριτής καθώς ενόψει της απόφασης του εφετείου εκδήλωσε το υποκριτικό ενδιαφέρον να με συναντήσει. Με αηδίασε αυτό το ενδεχόμενο. Θεωρώ ότι θέλει να εξακολουθεί να ζει απερίσπαστος τη ζωή του χωρίς τύψεις στη ζωή του».
